Where there is Love 💞There is Life💞 PART 15

നോവൽ
എഴുത്തുകാരി: MARY DIFIYA

---

പ്രവീണ : ഡോ… ഈ തോട്ടം ലീസിനും ടെണ്ടറിനും ഒന്നും കൊടുക്കുന്നില്ല. വൺ ടൈം സെയിൽ ഉണ്ട്… വേണേൽ കെട്ടിക്കൊണ്ട് പോടോ….

അത് പറഞ്ഞ് അവള് സ്റ്റെയർ കയറി പോയി… ഇവളെന്താണ് പറഞ്ഞിട്ട് പോയതെന്ന് മനസിലാവാതെ കണ്ണുംതള്ളി ഇരിക്കുവായിരുന്നു രാഹുൽ മുതൽ അവളുടെ അച്ഛനുമമ്മയും വരെ.
പെട്ടന്ന് പുറത്ത് ഒരു കാളിങ് ബെൽ ശബ്ദം കേട്ടു.

മഹി : ഈ അസമയത്ത് ആരാ?

പാറു : പോയി നോക്ക് മഹിയേട്ടാ…

മഹി അത് കേട്ട് എഴുന്നേറ്റ് ഉമ്മറത്തെ വാതിൽ തുറന്നു. മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നവരെക്കണ്ട് മഹി ഞെട്ടി … പിന്നാലെ വന്ന പാറുവും വന്നവരെ നോക്കി കണ്ണ് ചിമ്മാതെ നിന്നു…

💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖

മഹി : അച്ഛാ… അമ്മേ… നിങ്ങളെന്താ ഈ നേരത്ത്?

ലക്ഷ്മിയമ്മ :അതെന്താ എന്റെ തറവാട്ടിൽ എനിക്ക് വന്നൂടെ?

പ്രതാപൻ : ആഹ് അത് തന്നെ… മാറങ്ങോട്ട്…

അത് പറഞ്ഞ് പ്രതാപൻ അവരെ മാറ്റി അകത്തേക്ക് കയറി… അവരെ കണ്ട് നരേഷും ദേവിയും (പ്രവീണയുടെ അച്ഛനുമമ്മയും )
ചിരിയോടെ സ്വീകരിച്ചു…

പിന്നെ അവിടെ കളിയും ചിരിയും ഒക്കെയായിരുന്നു…

വൈശു : അല്ലച്ഛാ… ഈ നേരത്ത് ഇങ്ങോട്ട് വന്നതെന്താ?

പ്രതാപൻ : എനിക്കെന്റെ മോളെ കാണാൻ തോന്നി…

വൈശു : ഓ മൈ സ്വീറ്റ് ഡാഡ്…. 😘😘😘

അത് പറഞ്ഞ് വൈശു പ്രതാപന്റെ അടുത്ത് വന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഉമ്മ കൊടുത്തു..

പ്രതാപൻ : അയ്യാ… നിന്നെയല്ല… എന്റെ പാറു മോളുടെ കാര്യമാ ഞാൻ പറഞ്ഞത്…

പ്രതാപൻ വൈശു ഉമ്മ വച്ച കവിൾ തുടച്ചുകൊണ്ട് അവളെ പുച്ഛിച്ചു… അത് കേട്ട് വിച്ചു മുതൽ കാർത്തി വരെ അടക്കിപിടിച്ച് ചിരിച്ചു…

പാറു ആണെങ്കിൽ എങ്ങനെയുണ്ട് എന്ന അർഥത്തിൽ പുരികം ഉയർത്തി കാണിച്ചു.. ☺️

അത് കണ്ട് വൈശു പിണങ്ങി മാറിയിരുന്നു…

ലക്ഷ്മി : അല്ല ദേവി പ്രവി എന്തേയ്?

അവരത് ചോദിച്ചപ്പോഴാണ് കുറച്ചു മുന്നേ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ നരേഷിന് ഓർമ വന്നത്…. അയാളുടെ മുഖം ചുളിഞ്ഞു.. അത് പ്രതാപൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.

പ്രതാപൻ : എന്താ നരേഷേ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമുണ്ടോ?

നരേഷ് : അതല്ലളിയാ… നിങ്ങൾ വരുന്നതിനു തൊട്ട് മുന്നേ അവള് ഈ നിൽക്കുന്ന പോലീസ് മോനോട് എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു വഴക്കിട്ടു… അത് ആലോചിച്ചതാ…

അത് കേട്ടതും പിള്ളേര് സെറ്റിന്റെ മുഖം ഒക്കെ കള്ളത്തരം ഉള്ളത്പോലെ വിളറാൻ തുടങ്ങി..

പ്രതാപൻ : ഹാഹ്ഹ്… അതാണോ….. അതവൾ ലവനെ പൊരിച്ചതാവും….

ദേവി : ഏയ്‌ അങ്ങനല്ല… അവള് എന്തൊക്കെയോ അർഥം വച്ചാണ് പറഞ്ഞത്…

അത് കേട്ടതും.. അടുത്ത് നിന്ന വിച്ചുവിനെ പ്രതാപൻ നോക്കി…

ജാങ്കോ നീ അറിഞ്ഞാ ഞാൻ പെട്ടു…

വിച്ചു ഭവ്യയുടെ ചെവിയിലായി പറഞ്ഞു…

പ്രതാപൻ : പറ മോനെ…. എന്താ സംഭവം? 🤨

പിന്നെ ഒന്നും നോക്കിയില്ല മഹിയിൽ നിന്ന് കേട്ടറിഞ്ഞതും കണ്ടതുമെല്ലാം വള്ളി പുള്ളി തെറ്റാതെ എല്ലാരോടും വിച്ചു അങ്ങ് പറഞ്ഞു… അത് പിന്നെ അങ്ങനാണല്ലോ… വിച്ചു ഒരു ലോലനാ 😁

ബാക്കിയുള്ളത് രാഹുലും പൂരിപ്പിച്ചു…. എല്ലാം കേട്ട് പ്രതാപൻ ഉൾപ്പെടെ മുതിർന്ന പ്രജകൾ ആലോചനയിലാണ്ടു….

അവരുടെ ആലോചന കണ്ട് രാഹുലിന് വല്ലാത്ത ആദി തോന്നി.

രാഹുൽ : മഹി ദേ നിന്റെ അച്ഛനും എന്റെ അമ്മായിയച്ഛനും കൂടി പണി തരുമെന്നാ തോന്നുന്നത്….

രാഹുൽ മഹിയുടെ ചെവിയിലായി പറഞ്ഞു. മഹിയും അത് ശരി വച്ചു.

പിള്ളേരുടെയെല്ലാം മുഖത്തെ ആധി നോക്കികാണുകയായിരുന്നു പ്രതാപനും നരേഷും. അവർ പരസ്പരം ഗൗരവത്തിൽ ഒന്ന് നോക്കി… പിന്നെ ചുറ്റുമുള്ളവരെയും നോക്കി…. പിള്ളേരുടെ മുഖത്തെ ടെൻഷൻ കണ്ടതും അത്രയും നേരം അവര് പിടിച്ചു വച്ചിരുന്ന എല്ലാ ഗൗരവവും പൊട്ടിതകർന്നു…. അവരുറക്കെ ചിരിച്ചു പോയി…

അത് കണ്ട് പകച്ച് നിൽക്കാനേ മറ്റുള്ളവർക്കയുള്ളു….

വിച്ചു മഹിക്കടുത്തേക്ക് നടന്നു… അവന്റെ ചെവിയിൽ ചേർന്ന് നിന്ന് പറഞ്ഞു…

വിച്ചു : ഏട്ടനറിഞ്ഞാ? നമ്മടെ അച്ഛന് പ്രാന്തായി 🤭

മഹി അവനെ കൂർപ്പിച്ച് നോക്കി…

മഹി : അപ്പൊ പിന്നെ അമ്മാവൻ ചിരിക്കുന്നതോ?

വിച്ചു : ഞാനത് പറയാൻ വരുവായിരുന്നു…

മഹി : എന്ത്? 🤨

വിച്ചു : അളിയനും അളിയനും ഒരുമിച്ച് പ്രാന്തായതായിക്കൂടെ….

പെട്ടന്ന് പ്രതാപൻ ലക്ഷ്മിയെ മാറ്റി നിറുത്തി എന്തോ പറഞ്ഞു… അതോടെ അവരും ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി… ദേവി ഒന്നും മനസിലാവാതെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് ലക്ഷ്മി അവരോടും എന്തോ ഒന്ന് പറഞ്ഞു… അവരും തുടങ്ങി ഒരു ചിരി…

ഇതൊക്കെ കണ്ട് രാഹുലിന് നന്നേ ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

ചിരിച്ചു ചിരിച്ച് പ്രതാപൻ അടുത്തുള്ള സോഫയിൽ ഇരുന്നു…

പ്രതാപൻ : അയ്യോ എനിക്കിനി ചിരിക്കാൻ വയ്യേ….

അത് കൂടി കേട്ടതോടെ രാഹുലിന്റെ കണ്ട്രോൾ അങ്ങ് പോയി..

രാഹുൽ : അങ്കിൾ കാര്യം പറഞ്ഞിട്ട് ചിരിക്ക്… അപ്പൊ പറ്റുവാണേൽ ഞാനും ചിരിക്കാം… നിങ്ങൾക്കിത് തമാശയവും. പക്ഷെ എനിക്ക് അങ്ങനല്ല…

പ്രതാപൻ : എന്റെ രാഹുലെ ഞങ്ങൾ ഇന്ന് ഇങ്ങോട്ട് വന്നത് തന്നെ നിന്റെം പ്രവിയുടേം കല്യാണക്കാര്യം പറയാനാ….

“ഏഹ് “……

ഈ ശബ്ദം വന്നത് ഒരാളിൽ നിന്നോ രണ്ടാളിൽ നിന്നോ അല്ല സുഹൃത്തുക്കളെ…. ഏഴുപേരിൽ നിന്നാണ്. അതും ഒരു പോലെ… ഒരേ മോഡുലേഷനിൽ…..

പ്രതാപൻ : ഞെട്ടണ്ട….. നമ്മുടെ വിച്ചുന്റേം വൈശുന്റേം നിശ്ചയം തീരുമാനിച്ചപ്പോഴേ എന്നോട് നരേഷ് പ്രവിക്ക് പറ്റിയൊരു ചെക്കനെ തിരക്കാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു.. ഞാൻ സജ്ജെസ്റ് ചെയ്ത് രാഹുലിനെയും. രാഹുലിന്റെ വീട്ടുകാരോട് അവരുടെ ഇഷ്ടത്തിന് തീരുമാനിച്ചോളാൻ രാഹുൽ പറഞ്ഞോണ്ട് ജാതകം നോക്കിയിട്ട് പറയാമെന്നു അവര് തീരുമാനിച്ചു. എന്നാപ്പിന്നെ പ്രവിയോടും അപ്പൊ പറയാമെന്ന് ഞങ്ങൾ തീരുമാനിച്ചു… ഇവിടെ ദേവിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു ചെക്കൻ താനാണെന്ന്… പക്ഷെ നരേഷിന് അറിയാമായിരുന്നു…ഇത്രയും നേരം തന്നെ മനസ്സിലാക്കുകയായിരുന്നു നരേഷ്… അയാൾക്ക് തന്നെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടുഡോ…

പിന്നെ ഇന്ന് തന്റെ ജാതകം നോക്കിയപ്പോ 29 വയസ്സിനുള്ളിൽ നടത്തണം കല്യാണം എന്നാണ് കണ്ടത്. അതിനി കഷ്ടിച്ച് രണ്ടാഴ്ചയെ ഉള്ളു… അത്കൊണ്ട് അധികം ആർഭാടം ഇല്ലാതെ ഇവിടുത്തെ അമ്പലത്തിൽ വച്ച് നടത്താമെന്ന് തന്റെ വീട്ടുകാർക്ക് അഭിപ്രായം… പക്ഷെ അത് തനിക്കും അവൾക്കും ഇഷ്ടപ്പെട്ടാൽ മാത്രം…

തന്റെ സമ്മതം അറിയാനാണ് ഞങ്ങൾ ഈ രാത്രി തന്നെ ഇങ്ങോട്ട് വച്ചുപിടിച്ചത്…. തനിക്ക് ഓക്കേ ആണെങ്കിൽ രണ്ട് ദിവസത്തിനുള്ളിൽ തന്റെ വീട്ടുകാരും ഇവിടെ എത്തും… പിന്നെ പ്രവി… അവള് ഒരു കല്യാണത്തിനും സമ്മതിക്കാതെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു… അവളെ എങ്ങനെ സമ്മതിപ്പിക്കും എന്ന ടെൻഷനിൽ ആയിരുന്നു നരേഷ്… അപ്പോഴാ നിങ്ങളുടെ ഈ ഒളിച്ചുകളി പ്രേമം…. പിന്നെങ്ങനാഡോ ചിരിക്കാതിരിക്കുന്നെ? താൻ തന്നെ പറ….

അത് പറഞ്ഞ് അയാള് വീണ്ടും ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി…

കേട്ടതൊക്കെ എന്താണെന്ന് പോലും മനസിലാവാതെ തരിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു അവരേഴു പേരും.

വിച്ചു : ആഹ് അപ്പൊ അളിയനിപ്പോ ആരായി…. 🤦‍♂️

വിച്ചുവിന്റെ ആത്മഗതം കേട്ടാണ് രാഹുൽ ബോധമണ്ഡത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നത്. ചിരിക്കണോ കരയണോ എന്നറിയാതെ അവനവിടെ തറഞ്ഞു നിന്നു….

നരേഷ് വന്ന് രാഹുലിന്റെ തോളിൽ കൈ വച്ചു…

നരേഷ് : ചെല്ലടോ താൻ തന്നെ പറയ് അവളോട്‌ കാര്യങ്ങള്… ചെല്ല്….

അത് കേട്ടതും രാഹുൽ എല്ലാവരെയും മാറി മാറി നോക്കി.. എല്ലാവരുടെയും മുഖത്തെ നിറഞ്ഞ ചിരിച്ചു കണ്ടതും അവൻ പ്രവീണയുടെ മുറി ലക്ഷ്യമാക്കി ഓടി…

അകത്ത് മുറിയിൽ ഇതൊന്നും അറിയാതെ ഹെഡ് ഫോണിൽ പാട്ടും കേട്ട് കിടക്കുകയായിരുന്നു പ്രവീണ. കട്ടിലിന്റെ മറു വശത്ത് എന്തോ ഭാരക്കൂടുതൽ തോന്നിയ പ്രവി കണ്ണ് തുറന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടത് അവളെതന്നെ നോക്കി കിടക്കുന്ന രാഹുലിനെയാണ്… അവള് ഞെട്ടി..

പ്രവീണ : ഡോ താനെന്താ ഇവിടെ… ഇഷ്ടമാണെന്ന് വച്ച് തോന്ന്യവാസം കാണിക്കരുത്… എന്റെ കട്ടിലിന്ന് എണീക്കേടോ… അല്ല താനെന്താ ഇവിടെ വന്നേ?

രാഹുൽ : അതോ… ഞാനേ.. ഈ തോട്ടം അങ്ങ് വിലയ്ക്ക് വാങ്ങി…

പ്രവീണ : എന്ത്? 🤨

രാഹുൽ : ആഹ്… നീയല്ലേ പറഞ്ഞത്.. ഈ തോട്ടം വൺ ടൈം സെയിൽ ഉണ്ടെന്ന്… ഞാനതങ് വാങ്ങി…

പ്രവീണ : ഓഹോ… അത് താൻ മാത്രം തീരുമാനിച്ചാൽ പോരല്ലോ…..

രാഹുൽ : പിന്നെ ആര് തീരുമാനിക്കണം?

പ്രവീണ : ഞാൻ…

രാഹുൽ : അതിനു നിനക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടമാണല്ലോ…

പ്രവീണ : ഇല്ല…

രാഹുൽ : ഇല്ലേ?

പ്രവീണ : ഇല്ല…

രാഹുൽ : ഇല്ലേ?

അത് പറഞ്ഞ് രാഹുൽ അവൾക്ക് മേലെ ആയി ഇരു വശത്തും കൈ കുത്തി നിന്നു… അവർ തമ്മിലുള്ള അകലവും കുറഞ്ഞ് വന്നു… അത് കണ്ട് പ്രവീണ ചെറുതായൊന്ന് പേടിക്കാൻ തുടങ്ങി… അവൾ കണ്ണുകൾ ഇറുകെ അടച്ചു…

അവന്റെ ശ്വാസം അവളുടെ മൂക്കിന് നേരെ പതിക്കാൻ തുടങ്ങി… അധരങ്ങൾ അടുക്കുന്നത് കണ്ണടച്ചെങ്കിലും അവൾക്ക് മനസിലാവുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞിട്ടും ഒന്നും സംഭവിക്കാതിരുന്നപ്പോൾ അവൾ കണ്ണ് തുറന്നു. അവളെ തന്നെ നോക്കി കുറച്ച് മാറി എഴുന്നേറ്റ് നിൽക്കുന്ന അവനെ കണ്ട് അവൾക്ക് എന്തോ ജാള്യത തോന്നി…

രാഹുൽ : നീ എന്തൊക്കെയോ പ്രതീക്ഷിച്ചല്ലേ?

പ്രവീണ : എ… എന്ത്?

രാഹുൽ :മ്മ്… എനിക്ക് മനസിലായി…

പ്രവീണ : എന്ത് മനസിലായിന്ന്?

രാഹുൽ : രണ്ടാഴ്ചയ്ക്കുള്ളിൽ അതൊക്കെ നടക്കുവല്ലോ പൊന്നെ…

പ്രവീണ : എന്ത് നടക്കുമെന്ന്? 😳

രാഹുൽ : ശോ… ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ…

അവൻ നഖം കടിച്ചുകൊണ്ട് നാണം അഭിനയിച്ച് പറഞ്ഞു…

പ്രവീണ : ഏഹ്? ഡോ താനൊന്ന് തെളിച്ച് പറ 🙄

പെട്ടന്ന് അവൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് . അവളെ അരയിലൂടെ കയ്യിട്ട് പൊക്കി അവനോട് ചേർത്ത് നിർത്തി..

രാഹുൽ : തെളിച്ച് പറയാം.. കാത് തുറന്നു കേട്ടോ… രണ്ടാഴ്ചയ്ക്കുള്ളിൽ എന്റെ പേര് കൊത്തിയ താലി നിന്റെ കഴുത്തിൽ ഉണ്ടാവും…. അന്ന് തരാം… ഇന്ന് തരാതെ ബാക്കി വച്ചതെല്ലാം…

അത് പറഞ്ഞ് അവൻ ആ മുറി വിട്ടിറങ്ങി. അവൻ പറഞ്ഞതിന്റെ പൊരുൾ മുഴുവനായി മനസിലായില്ലെങ്കിലും അവളുടെ കവിളുകളിൽ നാണത്തിന്റെ അരുണിമ എന്തെന്നില്ലാതെ പടർന്നിരുന്നു.

പിറ്റേന്ന് തന്നെ രാഹുലിന്റെ വീട്ടുകാരെത്തി. അവർക്കും പ്രവിയെ നന്നേ ബോധിച്ചു.. പിന്നെയെല്ലാം വളരെ പെട്ടെന്നായിരുന്നു… ആളും ആരവങ്ങളും ഇല്ലാതെ ഒറ്റപ്പാലത്തുള്ള അവളുടെ കുടുംബക്ഷേത്രത്തിൽ വച്ച് അവരുടെ വിവാഹം നടന്നു. അവൻ പറഞ്ഞതുപോലെ അവന്റെ പേര് കൊത്തിയ താലി രണ്ടാഴ്ചയ്ക്കുളിൽ അവളുടെ കഴുത്തിൽ വീണു.

പിന്നീടങ്ങോട് അവർക്ക് സന്തോഷത്തിന്റെ നാളുകളായിരുന്നു… വൈകുണ്ഠം നാല് പ്രണയ ജോഡികളുടെ സല്ലാപങ്ങൾക്കും പിണക്കങ്ങൾക്കും ചെറിയ ചെറിയ പരിഭവങ്ങൾക്കും സൗഹൃദങ്ങൾക്കും വേദിയായി… അങ്ങനെ ദിവസങ്ങൾ നിമിഷങ്ങൾ പോലെ കടന്ന് പോയി…

ഇന്നാണ് ആ കല്യാണം…. സോറി…. കല്യാണങ്ങൾ…

വിച്ചുവും ഭവ്യയും… അത് പോലെ വൈശുവും കാർത്തിക്കും ഒരുമിക്കുന്ന ആ സുദിനം… ഒപ്പം മഹിയുടെയും പാറുവിന്റെയും ഒന്നാം വിവാഹ വാർഷികം…

ഇതിനൊക്കെ പുറമെ… അവൻ…. തിരിച്ചു വരുന്ന ദിവസം….

💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖

സർവ്വാഭരണ വിഭൂഷിതയായി വൈശു മുകളിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി വരുന്നത് പ്രതാപൻ നോക്കി നിന്നു…

കൊച്ചരി പല്ലുകൾ കാട്ടി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വെള്ളിക്കൊലുസിട്ട് ഓടുന്ന ഒരു രണ്ടര വയസ്സുകാരി അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ തെളിഞ്ഞ് വന്നു…

ആ കണ്ണുകളിൽ സന്തോഷത്തിന്റെയും വേർപാടിന്റെയും കാർമേഘങ്ങൾ ഉരുണ്ടുകൂടി നീർമുത്ത് പൊഴിച്ചു.

ലക്ഷ്മിയമ്മയുടെയും അവസ്ഥ മറിച്ചായിരുന്നില്ല…

മഹിയുടെ കണ്ണുകൾ അഭിമാനത്താൽ തിളങ്ങി.. ഒപ്പം അവന്റെ കണ്ണുകൾ പാറുവിനെ തേടി…. പച്ച കാഞ്ചീപുരം സാരി ഉടുത്ത് 7 മാസത്തിന്റെ വലുപ്പമുള്ള അവളുടെ വയർ താങ്ങി പിടിച്ചു സ്റ്റെപ് ഇറങ്ങി വരുന്നത് അവൻ നോക്കി നിന്നു… അവൾ എന്താണെന്ന് അർഥത്തിൽ പുരികം ഉയർത്തി ചോദിച്ചു. അതിനവൻ ഒരു കണ്ണടിച്ച് കാണിച്ചു.. അവൾ ചുറ്റും നോക്കിയിട്ട് അവനെ നോക്കി പേടിപ്പിച്ചു… അവൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവളെ താങ്ങി പിടിച്ച് സ്റ്റെപ് ഇറക്കി.

കാരണവന്മാർ ഇറങ്ങാനായി ധൃതി കൂട്ടുകയാണ്… വിച്ചു നേരത്തെ തന്നെ തയ്യാറായി നിൽപ്പുണ്ട്… പക്ഷെ അവന്റെ ഉള്ളം കരയുകയായിരുന്നു ജനിച്ചപ്പോൾ മുതൽ ഒരുമിച്ചുള്ളവൾ ഇന്ന് മുതൽ മറ്റൊരു വീട്ടിൽ ലക്ഷ്മിയാവുന്നു.. ഈ വീട്ടിൽ അഥിതിയും…

എല്ലാവർക്കും ദക്ഷിണ കൊടുത്തു തിരിഞ്ഞപ്പോഴാണ് എവിടെ നിന്നോ പട്ടി മോങ്ങുന്ന സൗണ്ട്… എല്ലാവരും പരിഭ്രമത്തോടെ ചുറ്റും നോക്കി… കണ്ണുകളെല്ലാം വിച്ചുവിന് നേരെ തിരിഞ്ഞു.

അവനാണേൽ എല്ലാരേം നോക്കും മോങ്ങും… പിന്നേം നോക്കും വീണ്ടും മോങ്ങും….

മഹി പ്രതാപനെ വാഴ പോരായിരുന്നോ എന്ന അർഥത്തിൽ നോക്കി…

മതിയായിരുന്നു എന്ന അർഥത്തിൽ അയാളും തിരികെ നോക്കി…

എങ്ങനെയൊക്കെയോ വിച്ചുവിനെ സാധാനപ്പെടുത്തി അവർ കാറിൽ കയറ്റി… അടുത്തുള്ള ഓഡിറ്റോറിയത്തിൽ വച്ചാണ് കല്യാണം നടത്തുന്നത്.

ഭവിക്ക് വിച്ചുവിന്റെ കാല് കഴുകി മാലയിട്ട് സ്വീകരിച്ചു. പതിവില്ലാതെ ഭവിക്കിന്റെ മുഖത്തെ സന്തോഷവും അവൻ എല്ലാവരോടും ഓടിച്ചാടി നടന്ന് സംസാരിക്കുന്നതും എല്ലാവരും കൗതുകത്തോടെ നോക്കി നിന്നു. പാറുവിന് പക്ഷെ എന്തോ സംശയമാണ് തോന്നിയത്… അത് പറയാനായി അവൾ മഹിയെ നോക്കി… അവൾ പറയാൻ വന്നത് മനസിലായിട്ടെന്നോണം അവൻ അതൊക്കെയുണ്ടെടോ ഭാര്യേ എന്ന് പറഞ്ഞ് കണ്ണടച്ച് കാണിച്ചു.. അവൾ ഒന്നും മനസിലാവാതെ അവനെ നോക്കി…

വിച്ചു മണ്ഡപത്തിൽ കയറി ഇരുന്നു. വൈശു ഡ്രസിങ് റൂമിലേക്ക് പോയി.. അവളും ആകെ ടെൻഷനിൽ ആയിരുന്നു. ഭവ്യയും അവിടെ ടെൻഷൻ അടിച്ച് ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് കാർത്തിക്കും വീട്ടുകാരും എത്തിയെന്നു പറഞ്ഞതോടെ ഇരുവരുടെയും ടെൻഷൻ കൂടി… കാരണം അവൻ കൂടി വന്നാൽ ഇരു കല്യാണങ്ങളും വേഗം നടക്കുമല്ലോ. ഇതെല്ലാം കണ്ട് ചിരിച്ചോണ്ട് ഇരിക്കുവായിരുന്നു പ്രവീണയും രാഹുലും… അവരുടെ ചിരി കണ്ട് വൈശു അടുത്തുണ്ടായിരുന്ന ജമന്തി പൂവ് എടുത്ത് അവളെ എറിഞ്ഞു..

വൈശു : ഡീ പുല്ലേ.. ചിരിക്കാതെ… ടെൻഷൻ ആവുന്നു…

പ്രവി : ആണോ?

ഭവ്യ : ആഹ്…

പ്രവി : എന്നാ ഒളിച്ചോടാം…വാ… ഹഹഹഹാ…

അത് പറഞ്ഞ് വീണ്ടും അവൾ ചിരി തുടർന്നു… വൈശു എന്തോ പറയാൻ വന്നതും ലക്ഷ്മിയും പ്രമീളയും വന്ന് സമയമായി എന്ന് പറഞ്ഞു…

ദീപശോഭയുടെ അകമ്പടിയോടെ ഇരുവരും നടന്നു…

വൈശുവിനെ കണ്ട് വായ തുറന്നിരുന്ന കാർത്തിക്കിനോട് വിച്ചു വായ അടച്ച് വയ്ക്കാൻ പറഞ്ഞു..

കാർത്തിക് : ആദ്യം നീ വായ അടക്കെടാ പൊട്ടാ…

അപ്പോഴാണ് വിച്ചുവിന് ബോധം വന്നത്. അവനപ്പോഴും ഭവ്യയെ നോക്കി വായും പൊളിച്ച് ഇരുപ്പായിരുന്നു…. പെട്ടെന്ന് അവൻ കാർത്തിക്കിനെ നോക്കി ഒന്ന് ഇളിച്ചു കാണിച്ചു… അവനും തിരിച്ചു ഇളിച്ച് കാണിച്ചു.

വാദ്യഘോഷത്തിന്റെ അകമ്പടിയോടെ വിച്ചു ഭവ്യയെ സ്വന്തമാക്കി. കാർത്തിക് വൈശുവിനെയും…

പ്രതാപന്റെയും ലക്ഷ്മിയുടെയും കണ്ണുകൾ ഈറനണിഞ്ഞു… സന്തോഷത്തിന്റെ കണ്ണുനീർ. ഒപ്പം കാർത്തിക്കിന്റെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞു. പ്രമീളയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞത്… തന്റെ തന്ത്രങ്ങൾ വിജയിക്കുന്നതിന്റെ നിർവൃതിയിലായിരുന്നു. പക്ഷെ ഭാസ്കർ തന്റെ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞ വിജയത്തെ മറച്ചു പിടിച്ച് മണ്ഡപത്തിനു താഴേക്ക് നോക്കി…

പക്ഷെ അയാളുടെ ഭാവങ്ങളെ പിന്തുടർന്ന മഹി അയാളുടെ നോട്ടത്തിന്റെ അതെ രേഖയിലേക്ക് നോക്കി… അവിടെ അവൻ….. ദേവൻ…

തറഞ്ഞു നിൽക്കാനേ അവനായുള്ളു… പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു അവന്റെ റീ എൻട്രി. പക്ഷെ ഇത്രപെട്ടെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല… മഹി പതറുകയാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ രാഹുൽ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. ദേവനെ അവനും കണ്ടിരുന്നു…

രാഹുൽ : മഹി… എന്താടാ പ്ലാൻ ചെയ്തതെല്ലാം മറന്നോ?

മഹി : ഇല്ലടാ പെട്ടന്ന് അവനെ കണ്ടപ്പോ….

രാഹുൽ : മഹി ടൈം വേസ്റ്റ് ചെയ്യണ്ട… മൂർത്തിയെ വിളിക്ക്…

മഹി : ആഹ്…

മഹി മാറി നിന്ന് മൂർത്തിയെ വിളിച്ചു… മൂർത്തി മേനോൻ ഗ്രൂപ്പസിന്റെ ചീഫ് ഓഡിറ്റർ ആണ്… സർവോപരി മേനോന്റെ വിശ്വസ്തൻ.

ഈ കളിയിൽ മൂർത്തി മഹിക്ക് ഒപ്പം നിൽക്കുമെന്ന് അവന് ഉറപ്പായിരുന്നു.. കാരണം അയാൾക്ക് പാറു മകളെ പോലെയല്ല. മകൾ തന്നെയാണ്. അത് പാറുവിൽ നിന്ന് അറിഞ്ഞ രാഹുലാണ് ഇങ്ങനൊരു പ്ലാൻ മുന്നിൽ വച്ചത്…

എല്ലാം സംസാരിച്ചു കഴിഞ്ഞ് മഹി കോൾ കട്ട്‌ ചെയ്ത്, സാധാരണ പോലെ എല്ലാവരുടെയും കൂടെ നടന്നു. അവന്റെ കണ്ണ് എപ്പോഴും പാറുവിന് ചുറ്റും ഉണ്ടായിരുന്നു… കാരണം അവൾ അവളുടെ വല്യേട്ടന്റെ കൂടെയാണ്. അയാളുടെ കപട സ്നേഹത്തിൽ മതിമറന്ന് അവൾ അയാളുടെ കൂടെ നടക്കുകയാണ്…

കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മഹി വൈശുവിനെ യാത്ര അയക്കാനുള്ള ചടങ്ങുകളുടെ തിരക്കിലായി….

പാറു മഹിയെ നോക്കി ഓഡിറ്റോറിയം മുഴുവൻ കറങ്ങി. പെട്ടെന്നാണ് ഡ്രസിങ് റൂമിൽ നിന്ന് ഒരു കൈ വന്ന് അവളെ വലിച്ചു അകത്തേക്കിട്ടത്…

അവൾ പേടിയോടെ ചുറ്റും നോക്കി… ഇരുട്ട് നിറഞ്ഞ ആ മുറിയിൽ പെട്ടന്ന് ലൈറ്റ് ഓൺ ആയി…. അവളുടെ കണ്ണുകൾ അത്ഭുതംകൂറി..

മുറി നിറയെ റെഡ് ബലൂൺസ്… കുറെ ഹൈഡ്രേജൻ ബലൂൺസ് സിലിങ്ങിൽ തങ്ങി നിൽക്കുന്നു… പെട്ടന്ന് ആരാണ് ചെയ്തതെന്ന് അറിയാൻ അവൾ ആകാംഷയോടെ പരതി… അവസാനം ആ റൂമിന്റെ ഒരു മൂലയിൽ അവൾ പ്രതീക്ഷിച്ച മുഖം നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ കയ്യിൽ ഒരു റെഡ് വെൽവെറ്റ് കേക്കുമായി കാത്ത് നിൽക്കുന്നു… അവൾ അവനെ നോക്കി കണ്ണ് നിറച്ചു വിളിച്ചു… മഹിയേട്ടാ…

അവൻ അവളുടെ അടുത്ത് വന്ന് അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു. അപ്പോഴും അവളവനെ കണ്ണ് ചിമ്മാതെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു…

മഹി : എന്താടോ ഭാര്യേ…?

പാറു : ഒന്നുല്ല.. എല്ലാവരും എന്നെ വിഷ് ചെയ്തിട്ടും. ഞാൻ ഏട്ടനെ വിഷ് ചെയ്തിട്ടും.. ഇങ്ങോട്ട് വിഷ് ചെയ്യാതെ പോയപ്പോ സങ്കടപ്പെട്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു ഞാൻ..

മഹി : അച്ചോടാ.. എന്റെ ചക്കരയ്ക്ക് സങ്കടയോ?

പാറു : മ്മ്…

മഹി : ശ്രീ… ഞാൻ മറക്കുവോ ഈ ദിവസം … ഇത് നിനക്ക് ഈ മൊമെന്റ് തരാനുള്ള പ്ലാൻ ആയിരുന്നു…

പാറു അവനോട് ചേർന്ന് നിന്നു…

മഹി : സമ്മാനം വേണ്ടേ?

പാറു : താ…

അവൾ സന്തോഷത്തോടെ കൈ നീട്ടി… പക്ഷെ മഹി ആ കൈ മാറ്റി വച്ചു.

മഹി : എല്ലാവരും കാണാൻ പാകത്തിനുള്ള സമ്മാനം വൈകുന്നേരം പാർട്ടിയിൽ വച്ച് തരാം… ഇപ്പൊ വേറൊന്ന് തരാം…

അത് പറഞ്ഞ് അവൻ അവളുടെ അധരങ്ങളെ സ്വന്തമാക്കി…

കുറെയേറെ നേരം കഴിഞ്ഞ് പരസ്പരം വേർപെട്ടപ്പോഴും അവളുടെ ചുണ്ടിൽ നാണത്തിൽ കലർന്ന ഒരു പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു…

പെട്ടന്ന് മഹിയുടെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തു…

“അച്ഛനാ… ”

അത് പറഞ്ഞ് അവൻ ഫോണെടുത്തു..

“ആഹ് അച്ഛാ വരുന്നു… ”

മഹി : അച്ഛനാ വിളിച്ചത്. വാ വൈശു ഇറങ്ങി…

അവർ അവളെ യാത്രയാക്കാൻ പോയി… ഒത്തിരി സങ്കടം തികട്ടി വന്നെങ്കിലും ഒരു വിളിപ്പാടകലെ തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവർ ഉണ്ടെന്നത് ഒരു പരിധി വരെ വൈശുവിന്റെ സങ്കടം കുറച്ചു… കാർത്തിക് അവളുടെ ആ സങ്കടത്തിൽ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് ആശ്വസിപ്പിച്ചു.. അത് കണ്ട് പ്രതാപന്റെ കണ്ണുകൾ ആനന്ദാശ്രു പൊഴിച്ചു. പക്ഷെ മഹിയുടെ ഹൃദയം പൊടിഞ്ഞു.

അന്ന് തന്റെ പെണ്ണ് ഇതിനേക്കാൾ നൊമ്പരത്തോടെ കരഞ്ഞിട്ടും ഒന്ന് ചേർത്ത് പിടിക്കാൻ എന്തെ തനിക്ക് സാധിച്ചില്ല….

ആ ഓർമയിൽ മഹി പാറുവിന്റെ കയ്യിൽ കൈ കോർത്തു…

പാറു : എന്തെ?

മഹി : സോറി…

പാറു : എന്തിന്?

മഹി : അന്ന് നിന്നെ ചേർത്ത് പിടിക്കാതിരുന്നതിന്…

അത് കേട്ട് പാറു അവന്റെ തോളിൽ ചാരിനിന്നു.

വൈശു യാത്രയായി… അകത്ത് അപ്പോഴും വിച്ചുവിന്റെ ഫോട്ടോഷൂട്ട് നടക്കുകയായിരുന്നു.

ഒരുവിധം തിരക്കുകൾ ഒഴിഞ്ഞു.. അടുത്ത ബന്ധുക്കൾ മാത്രമായി..

പെട്ടന്ന് ദേവന് ഓഫീസിൽ നിന്ന് കാൾ വന്നു… മൂർത്തിയായിരുന്നു.

ദേവൻ : ആഹ് എന്താ മൂർത്തി?

……………………………………………

ദേവൻ :വാട്ട്‌?

ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്ത് അയാൾ മേനോന് നേരെ തിരിഞ്ഞു…

ദേവൻ : അച്ഛാ…

മേനോൻ : എന്താടാ?

ദേവൻ : നമ്മുടെ കമ്പനി ലോസ്സിൽ ആയി… 100 കോടിയുടെ ലോസ്.

മേനോൻ : വാട്ട്‌?

ദേവൻ : യെസ്…

കേട്ടു നിന്ന എല്ലാവരും പരസ്പരം മുറുമുറുക്കാൻ തുടങ്ങി…. മേനോൻ ഗ്രൂപ്സ് അസ്തമിക്കുകയാണെന്ന് വരെ ഓരോരുത്തർ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.

പക്ഷെ രണ്ട് പേര് എല്ലാവരെയും വീക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു. വേറാരുമല്ല മഹിയും രാഹുലും..

മഹി ഭാസ്കറിന്റെ മുഖത്തെ വിജയം നോക്കിയപ്പോൾ രാഹുൽ നോക്കിയത് മേനോനെ ആയിരുന്നു.. അയാൾ തലകുനിച്ച് ഇരിക്കുകയായിരുന്നു അപ്പോൾ. മഹി ദേവനെ വീക്ഷിക്കാൻ തുടങ്ങി… അവന്റെ മുഖത്ത് ഇടയ്ക്കിടെ തെളിയുന്ന പുച്ഛവും വിജയ ഭാവവും മഹി ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

പക്ഷെ എന്തിന് എന്ന ചോദ്യം അവനെ അലട്ടി.. സ്വന്തം കമ്പനി നശിക്കാൻ അയാൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നതിന്റെ കാരണം മാത്രം അവന് മനസിലായില്ല…

കുറച്ചു നേരം തല കുനിച്ചിരുന്ന മേനോൻ പെട്ടന്ന് എഴുന്നേറ്റ് പുറത്തേക്ക് പോയി..

ഇനിയും അയാളോട് തുറന്ന് സംസാരിക്കാതിരിക്കുന്നത് മണ്ടത്തരമാണെന്ന് മനസിലാക്കിയ മഹി അയാളുടെ പിന്നാലെ പോയി. കാർ പാർക്കിങ്ങിൽ എത്തിയ മേനോൻ തിരിഞ്ഞു നിന്നു…

മേനോൻ : മഹി…. ഇന്നത്തെ ഈ തിരക്കഥയ്ക്ക് പിന്നിൽ നീയാണെന്ന് എനിക്കറിയാം… എന്തിന് വേണ്ടിയാണെന്നും.

മഹി അത്ഭുതത്തോടെ അയാളെ നോക്കി

മേനോൻ : എന്തിനാ മഹി ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നത്. നിങ്ങൾ മൂർത്തിയെ സ്വാധീനിച്ച് വിൻഡോ ഡ്രെസ്സ്‌ഡ് പ്രോഫിറ്റ് ആൻഡ് ലോസ് അക്കൗണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയാൽ ഞാൻ അറിയില്ലെന്ന് വച്ചോ? മൂർത്തി എന്നോട് പറയാതെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല മഹി. യഥാർത്ഥത്തിൽ എന്റെ കമ്പനിയിൽ ലോസ് ഇല്ലെന്നും അത് നിങ്ങൾ കെട്ടി ചമച്ചതാണെന്നും എനിക്കറിയാം. അത് എന്തിന് വേണ്ടിയാണെന്നും അറിയാം.. നിനക്ക് അറിയേണ്ടതെല്ലാം ഞാൻ പറയാം… വന്ന് വണ്ടിയിൽ കയറ്.

അവർ ഒഴിഞ്ഞ ഒരു ഗ്രൗണ്ട് ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി. യാത്രയ്ക്കിടയിൽ മഹിക്ക് അറിയേണ്ടതെല്ലാം അയാൾ പറയാൻ തുടങ്ങി…

💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖

ഈ സമയം ഓഡിറ്റോറിയത്തിൽ നിന്ന് വിച്ചുവും ഭവ്യയും മറ്റുള്ളവരും വീട്ടിലേക്ക് പോയി. ഇന്ന് വൈകുന്നേരം പാർട്ടി ഉള്ളതിനാൽ വീട്ടിലെത്തിയ ഉടനെ അവർ ഭവ്യയെ തയ്യാറാക്കാൻ തുടങ്ങി… മുകളിലെ നിലയിലെ മുറിയിൽ പാറുവും തയ്യാറാക്കുകയായിരുന്നു. ബാക്കി സ്ത്രീ ജനങ്ങൾ എല്ലാം ഭവ്യയുടെ കൂടെയും.. ഓരോരുത്തരും അവരവരുടെ തിരക്കുകളിൽ…. തയ്യാറായിക്കഴിഞ്ഞ അവൾ താഴേക്കിറങ്ങാൻ തുടങ്ങി… അവളുടെ തൊട്ട് പിന്നിൽ ഇരയെ ഒറ്റയ്ക്ക് കിട്ടിയ നിർവൃതിയോടെ ദേവനും.

💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖

ഗ്രൗണ്ടിൽ കേട്ടതെല്ലാം വിശ്വസിക്കാനാവാതെ നിൽക്കുകയായിരുന്നു മഹി… പെട്ടന്ന് ഫോൺ റിങ് ചെയ്തു. രാഹുൽ ആയിരുന്നു.

മഹി : ആഹ് പറയെടാ…

……………………………………………………………………

മറുവശത്തു നിന്ന് പറഞ്ഞതൊന്നും താങ്ങാനുള്ള ശക്തി മഹിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല… അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ഫോൺ ഊർന്ന് വീണു. അവൻ തളർന്ന് വെറും മണ്ണിൽ ഇരുന്നു.. അത് കണ്ട് ഓടി വന്ന് മേനോൻ അവനെ താങ്ങി പിടിച്ചു…

മേനോൻ : എന്താ മോനെ? എന്താ പറ്റിയെ?

അത്രയും നേരം മരവിച്ച അവസ്ഥയിൽ ഇരുന്ന മഹി തലയുയർത്തി നോക്കി… അവന്റെ കണ്ണുകൾ രക്ത വർണമായിരുന്നു.

മഹി : എന്റെ പെണ്ണിനെ അവൻ…..

മേനോൻ : എന്താ എന്റെ മോൾക്ക്.. പറ… പറയാൻ…

അവനെ നോക്കി അയാൾ അലറി…

ഒന്നും മിണ്ടാതെ മഹി വണ്ടിയുടെ ഡോർ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറി… കാര്യം മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലും മേനോനും പിന്നാലെ കയറി..

വണ്ടി ഓടിക്കുന്നതിനിടയിൽ മഹി കരയുകയായിരുന്നു. അലറി കരഞ്ഞും വിതുമ്പിയും അവൻ അവന്റെ സങ്കടം തീർക്കാൻ പാട്പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു.

ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിയതും മഹി കാലുറക്കാതെ ഓടി… അവൻ ക്യാഷുവാലിറ്റിയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറാൻ തുടങ്ങവേ രാഹുൽ തടഞ്ഞു.

രാഹുൽ : ഡാ വേണ്ട. കയറ്റില്ല.

മഹി : ഡാ.. എന്റെ ശ്രീ…..

അത് പറഞ്ഞ് അവൻ പൊട്ടി കരഞ്ഞു….

രാഹുൽ : ഇത് അവനാ ചെയ്തത്. ഞാൻ കണ്ടതാ എന്റെ കണ്ണുകൊണ്ട്.. എനിക്കെന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നതിന് മുൻപേ അവൻ…

അത് കേട്ടതും അവന്റെ മഹിയുടെ നരമ്പുകൾ പൊട്ടുമാറ് വലിഞ്ഞു മുറുകി..

മഹി : എവിടെ അവൻ?

രാഹുൽ : വീട്ടുകാരുടെ മുന്നിൽ നിന്ന് അഭിനയിച്ച് തകർക്കുവാണ് ആ &&&@$$$%…..

മഹി അങ്ങോട്ടേക്ക് പോകാൻ തുടങ്ങി…

രാഹുൽ : വേണ്ട ആദ്യം ഡോക്ടറെ പോയി കാണ്…

അവരൊരുമിച്ച് ഡോക്ടറുടെ റൂമിലേക്ക് പോയി..

ഡോക്ടർ : സീ മിസ്റ്റർ മഹാദേവ് തനിക്കറിയാമല്ലോ ഇത് ഇത്തിരി കോംപ്ളിക്കേഷൻസ് ഉള്ള പ്രെഗ്നൻസി ആയിരുന്നു.. ഒത്തിരി കെയർ ചെയ്തിട്ടാണ് ഇത്രത്തോളം എത്തിച്ചത്. എന്നിട്ട് ഇതിപ്പോ… നമുക്ക് മുന്നിൽ ഉള്ള വഴി ഇമ്മിടിയേറ്റ് സർജറി ആണ്. കുട്ടി പ്രീമെച്ചുർ ആവും… നമുക്ക് കെയർ ചെയ്യാം. പക്ഷെ….. പാർവതിയുടെ കാര്യം… എനിക്ക് ഉറപ്പ് പറയാൻ പറ്റില്ല…

ഇത്രയും കേട്ടിട്ടും മഹി മറുത്തൊരു വാക്ക് മിണ്ടിയില്ല. ഒന്നും മിണ്ടാൻ അവന് സാധിച്ചില്ല… ഒരു പാവ കണക്കെ അവൻ നിന്നു. അവർ കാണിച്ചു കൊടുത്ത പേപ്പേഴ്സിലെല്ലാം അവൻ ഒപ്പിട്ട് കൊടുത്തു.

ഓപ്പറേഷൻ തിയറ്ററിനു മുന്നിൽ ദേവൻ അഭിനയിച്ച് തകർക്കുമ്പോഴും അവൻ ഒന്നിനും സാധിക്കാതെ നിന്നു. പാറുവിന്റെ മുഖം മാത്രമായിരുന്നു അവന്റെ ഉള്ളം നിറയെ…

പെട്ടന്ന് കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്ന ദേവനെ പിറകിൽ നിന്ന് ഒരാൾ ചവിട്ടി താഴെയിട്ടു….

“ഗൗതം “………

രാഹുൽ പറഞ്ഞറിഞ്ഞ് എത്തിയതായിരുന്നു ഗൗതം.. എല്ലാം അവൻ അറിഞ്ഞിരുന്നു…

ശോഭ : ഡാ നീയെന്താ ഈ കാണിക്കുന്നേ…

മേനോൻ : ശോഭേ… വേണ്ട… അവനാണ് ശരി…

എല്ലാവരും മേനോനെ നോക്കി നിന്നു.

പെട്ടന്ന് ലേബർ റൂമിന്റെ വാതിൽ തുറന്ന് രണ്ട് നഴ്സുമാർ പുറത്തേക്ക് ഓടി… പിന്നീട് കുറെയേറെ ഡോക്ടർസും നഴ്സുമാരും അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും ഓടുന്നുണ്ടായിരുന്നു….

ഓടുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ ഒരു നഴ്സ് വേറൊരു നഴ്സിനോട് പറയുന്നത് മഹി കേട്ടു…

” ആ പെൺകുട്ടിയുടെ ബ്ലീഡിങ് നിൽക്കുന്നില്ല.. ആ കുട്ടി അധിക നേരം ഇനി ഉണ്ടാവില്ലെന്നാ ഹെഡ് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത്. ”

അത് കേട്ട് മഹി മതിലിലൂടെ ഊർന്നിരുന്നു….

💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖

നാലര വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം…….

ഒരു രാത്രി അമ്മു മോളെയും നെഞ്ചിൽ ചാരി കിടത്തി മുറിയിൽ വച്ച മാലയിട്ട പാറുവിന്റെ ഫോട്ടോയിലേക്ക് നോക്കി ഓരോന്ന് ഓർത്ത്‌ കിടക്കുകയായാണ് മഹി……

അമ്മു : അച്ഛനിപ്പോ എന്താ ഓർത്തെന്ന് ഞാൻ പറയട്ടെ?

മഹിയുടെ നെഞ്ചിൽ നിന്ന് മുഖം ഉയർത്തി അമ്മുമോൾ ചോദിച്ചു…

മഹി : അച്ഛന്റ്റെ മോള് പറ…

അമ്മു : എന്റെ അമ്മയെ കുറിച്ചല്ലേ ഓർത്തത്?

മഹി : അത് അമ്മുട്ടിക്ക് എങ്ങനെ മനസിലായി?

അമ്മു : അതൊക്കെ മനസിലായി… എന്റെ അമ്മ സുന്ദരിയായിരുന്നല്ലേ അച്ഛാ?

മഹി :ആഹ് മോളെപോലെ….

അമ്മു : അമ്മ എന്തിനാ അച്ഛാ നമ്മളെ വിട്ട് പോയെ?

അതിന് ഉത്തരം കൊടുക്കാൻ മഹിക്ക് ആയില്ല….

മഹി : അമ്മുട്ടി ഉറങ്ങിക്കോ നാളെ നഴ്സറിയിൽ പോവണ്ടതല്ലേ?…

അത് പറഞ്ഞ് അവൻ വീണ്ടും ചാരു കസേരയിലേക്ക് ചാരി പാറുവിന്റെ ഫോട്ടോയിലേക്ക് നോക്കി…. അവന്റെ കണ്ണിൽ നിന്ന് ഒരിറ്റ് കണ്ണ്നീർ താഴേക്ക് പതിച്ചു….

💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖

(തുടരും… )

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 1

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 2

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 3

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 4

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 5

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 6

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 7

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 8

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 9

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 10

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 11

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 12

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 13

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 14