💔 മൊഴിയിടറാതെ 💔 : ഭാഗം 9

നോവൽ
എഴുത്തുകാരി: തമസാ

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!

---

” എന്തിനാ ദീപൻ താനിവിടെ ഇനിയും കയറിയിറങ്ങുന്നത്…? എന്റെ ഒരു ചോദ്യത്തിനും ഉത്തരം നൽകാൻ തനിക്കാവില്ല… അത് തനിക്കും എനിക്കും അറിയാം…. പിന്നെ എന്തിനാ….. തന്നെ കൊല്ലണം എന്ന് എന്റെ മനസ്സിൽ ഉണ്ട്…. പക്ഷേ കൊന്നിട്ടെന്ത് കാര്യം….. ബാക്കി ക്രിമിനലുകൾ എല്ലാം പുറത്തു തന്നെ കാണും….

എന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ ജീവിതം വഴിമുട്ടും… അല്ലെങ്കിൽ എന്റെ ഗതി അവൾക്കും വരും… അല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഒരൊറ്റ തവണയേ തനിക്ക് എന്റെ മുന്നിൽ വന്നു നിന്ന് സംസാരിക്കാൻ പറ്റുമായിരുന്നുള്ളു……വെട്ടിക്കീറിയേനെ ഞാൻ….. ”

കോപം കത്തി നിൽക്കുന്ന അവളെ നോക്കി കൊണ്ട് ഇരുന്നിടത്തു നിന്ന് ദീപൻ എഴുന്നേറ്റു…..

പതിയെ മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി നടന്നു…. തിരിഞ്ഞു നോക്കാൻ ധൈര്യം വന്നില്ല….

സത്യമാണ് അവൾ പറഞ്ഞത്….. പൈയ്യുടെ സ്വാധീനം കൊണ്ട് സത്യത്തിൽ കേസ് അട്ടിമറിക്കുകയായിരുന്നു ചെയ്തത് …… രാഷ്ട്രീയത്തിൽ ഒരുപാട് ബന്ധങ്ങൾ ഉണ്ട് അയാൾക്ക്… പ്രഷർ ഗ്രൂപ്പിൽ പെടുന്ന ഇനം….

അതുകൊണ്ട് ഒക്കെ ആണ് ഒരു വീട്ടിൽ കേറി, ഒരുത്തനെ കൊന്ന് അവന്റെ പെങ്ങളെ പീഡിപ്പിച്ചിട്ടും താൻ ഇപ്പോഴും ഇങ്ങനെ പുറത്തിറങ്ങി നടക്കുന്നത്… അല്ലേലും ജയിലിൽ കിടക്കുമായിരുന്നില്ല….

ഇത്തിരി ഒന്നുമല്ല രാഷ്ട്രീയത്തിലേക്ക് എന്ന് പറഞ്ഞു തന്റെ മുതലാളി, പൈ ഇറക്കുന്നത്…. അന്ന് പിടിച്ചു ജയിലിൽ ഇട്ടവൻമാർ പുറത്ത് കൂടി കറങ്ങി നടപ്പുണ്ട്…… എങ്ങനെ എങ്കിലും DNA പരിശോധിച്ചേ മതിയാകൂ……. കുറച്ച് അറിവുള്ള ഒരാളെ പോയി കണ്ട് ഫോർമാലിറ്റീസ് അറിയണം……

തല കുനിച്ച് ഇറങ്ങുമ്പോഴും അവന്റെ മനസിൽ ഉറച്ച തീരുമാനങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു…..

💟💟

മോൾക്ക് പനി കൂടുന്നത് കൊണ്ട് അമ്മക്ക് ഭക്ഷണം വേഗം കൊടുത്തിട്ട് ഗീതു, നന്ദുവിനെ ഒരുക്കി ആശുപത്രിയിലേയ്ക്ക് പോകാൻ റെഡിയായി…. .. PHC, കവലയുടെ തൊട്ടെതിർവശത്താണ്….

വെള്ളയിൽ നീല പൂവുകളുള്ള ഉടുപ്പ്, മോൾക്ക് ഇട്ട് കൊടുത്തിട്ട് ചെറുതായ് പൗഡർ ഇട്ട് കൊടുത്തു….. പനി അല്ലെ… അത്കൊണ്ട് കണ്ണെഴുതിച്ചില്ല…. പനിച്ചൂട് കൊണ്ട് കണ്ണ് നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നുണ്ട്……

സാരല്യാട്ടോ നന്ദൂട്യേ…… അമ്മേടെ പൊന്നിന് വാവു വന്നിട്ട് ശങ്കടം കൂടി വരുന്നുണ്ടോ…..

വിതുമ്പുന്ന മോളുടെ ചുണ്ടിൽ പതിയെ കൈ വിരൽ അമർത്തിക്കൊണ്ട് ഗീതു അവളെ വാരി എടുത്തു….

“നന്നായി മേല് പൊള്ളുന്നുണ്ടല്ലോന്റയ്യപ്പാ …. ഇത്ര നേരം വല്യ കുഴപ്പമില്ലാരുന്നതാലോ…… ”

മക്കൾക്ക് ചെറിയൊരു അസുഖം വന്നാൽ പോലും അമ്മമാരുടെ നെഞ്ച് കാളും……

മോൾടെ നെറ്റിയിലും കക്ഷത്തിലും ചങ്കിലും തുടയിലും അവൾ പിടിച്ചു നോക്കി….

പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഗീതു, ദുപ്പട്ട കൂടി അലമാരയിൽ നിന്ന് വേഗം വലിച്ചെടുത്തു ബാഗുമായി, വീട് പൂട്ടി ഇറങ്ങി …..

താഴെ റോഡിലേക്ക് ഇറങ്ങിയാൽ റിട്ടേൺ ഓട്ടോ കിട്ടും…. അവൾ ധൃതി പിടിച്ചു നടന്നു……

വലിയ ബാഗും മോളെയും എടുത്തു വേഗത്തിൽ നടന്നിട്ട്, അവൾ വല്ലാതെ കിതയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു….. ഇടയ്ക്ക് തല കറങ്ങുന്ന പോലൊക്കെ തോന്നുന്നു…ഓടിയിട്ടാവും..
രണ്ട് വണ്ടിക്ക് കൈ നീട്ടി നോക്കി… രണ്ടിലും ആളുണ്ടായിരുന്നു… . ഗീതു നടക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ചു .. അങ്ങനാണേൽ ഇടയ്ക്ക് വല്ല വണ്ടി നിർത്തിയാൽ കേറാലോ…. നിൽക്കുന്നതിൽ അർത്ഥമില്ല….രണ്ട് മണിക്ക് ഡോക്ടർ പോവും.. PHC അല്ലേ….. ..

കയ്യിൽ നിന്ന് ഊർന്നു പോകുന്ന മോളേ അവൾ പിന്നെയും ഉയർത്തി പിടിച്ചു….

ബൈക്കിൽ ചീറിപ്പാഞ്ഞു പോകുന്നതിനിടയിലാണ് ഗീതുവിനെ ആണ് കണ്ടത് എന്ന് അവന് തോന്നിയത് …. ബൈക്കിന്റെ കണ്ണാടിയിൽ കൂടി അവളെ അവൻ നോക്കി….

ഇവളെങ്ങോട്ടാ പോലും ഈ പറക്കുന്നത് …… !!!

മനസ്സിൽ ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് ദീപൻ സൈഡിലേക്ക് ഒതുക്കി, അവൾ ഒപ്പം എത്താൻ കാത്തു…

തിരക്ക് പിടിച്ചു പായുന്നതിനിടയിൽ അവൾ ദീപനെ കണ്ടിരുന്നില്ല….

നീയെങ്ങോട്ടാ ഗീതൂ ഈ കാഞ്ഞ വെയിലത്തീ കൊച്ചിനേം കൊണ്ട്…..

മോളുടെ തലയ്ക്ക് മേലെ തന്റെ ദുപ്പട്ട വിടർത്തി പിടിച്ചു വരുന്ന അവളെ കണ്ടിട്ടവന് എന്തോ വല്ലായ്മ തോന്നി…..

ഗീതുവിന്റെ മുഖം വിയർപ്പാൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു….. ചുണ്ടിനു മീതെ അവ തുള്ളികളായി രൂപപ്പെട്ടിരുന്നു…
പെട്ടെന്ന് കണ്ടതിന്റെ ഒരു ഞെട്ടൽ മുഖത്ത് ഉണ്ടായെങ്കിലും അവൾ പെട്ടന്നത് മറച്ചു……

അവനെ വകവെയ്ക്കാതെ കടന്നു പോകാൻ തുടങ്ങിയ അവളെ ദീപൻ തടഞ്ഞു…….വീണ്ടും മുന്നോട്ട് പോകാൻ തുടങ്ങിയ അവളെ കൈ നീട്ടി വിലക്കിയതും കുഞ്ഞിന്റെ കാലിലാണ് പിടുത്തം കിട്ടിയത്….അവന്റെ കൈ അവൾ തട്ടിയെറിഞ്ഞു……

പക്ഷേ ഒരുവേള ഒന്ന് ആലോചിച്ചിട്ട് ബലമായി ഗീതുവിന്റെ ഉരത്തിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചവൻ കുഞ്ഞിന്റെ നെറ്റിയിൽ തൊട്ട് നോക്കി….

” ടീ കൊച്ചിന് നല്ല പനിയുണ്ടെടീ….. ബാ കേറിക്കോ…നീ ആശുപത്രിയിലേക്ക് ആണോ…. ഞാൻ ഇറക്കാടി… നീ ബൈക്കിൽ കേറ്…. ”

തൊട്ട് പുറകെ ഒന്നും വണ്ടിയില്ലെന്ന് അവനും കണ്ടിരുന്നു…

അനിഷ്ടത്തോടെ അവനെ മാറ്റി അവൾ പോവാനായി നീങ്ങി…. വെറുപ്പ് അവളുടെ മുഖത്ത് വ്യക്തമായിരുന്നു….

“ഗീതൂ….. പറയുന്ന കേൾക്ക് നീ… ”

ദേഷ്യം ഇരച്ചു കേറി ഗീതുവിന്‌… വീണ്ടും തന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു നിർത്തുകയാണ് അയാൾ… ബാഗ് തോളിൽ നിന്ന് ഊർന്ന് താഴെ വീണു….

കൈ വീശി അവന്റെ കവിളിലൊന്ന് ഗീതു കൊടുത്തു……

” ഗീതുവിന്റെ കണ്മുന്നിൽ നില്കാൻ പോലും തനിക്ക് യോഗ്യത ഉണ്ടോ …… പറയടോ…… മറ്റുള്ളവന്റെ ജീവിതത്തിൽ തനിക്ക് എന്ത് സ്ഥാനമുണ്ടെന്ന് നോക്കിയിട്ട് വേണം അവരോട് കൽപ്പിക്കാൻ……. എന്റെ ജീവിതം കുട്ടിച്ചോറാക്കിയതും പോരാ…… ഞാൻ ഒന്നും പറയുന്നില്ല…. കൂടിപ്പോവും….. ഇന്നലത്തെ താൻ ഒറ്റൊരാളുടെ പ്രഹസനം കാരണമാണ് എന്റെ കുട്ടിക്ക് വയ്യാതായത്…. പേടിച്ചതോ മറ്റോ ആണ്…. അല്ലേല് ചുമ്മാ പെട്ടെന്നങ്ങ് പനിക്കുവോ…… തനിക്ക് നാണമുണ്ടോ ഇങ്ങനെ പുറകെ നടക്കാൻ…. ”

അവനെ വെറുപ്പോടെ, അവജ്ഞതയോടെ നോക്കി കൊണ്ട്, കുനിഞ്ഞു ബാഗും എടുത്തു തോളിലിട്ട് അവൾ മുന്നോട്ട് നടന്നു…..

എന്റെ സ്വാമീ…. ഒരു വണ്ടിയെങ്കിലും ഒന്ന് വന്നിരുന്നേൽ…. തോളിലേക്ക് കിടക്കുന്ന മോളേ അവളൊന്ന് കൂടി പനിക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് തൊട്ട് നോക്കി….

കണ്ണ് നിറഞ്ഞിട്ട് റോഡ് കാണാൻ വയ്യ…. എനിക്ക് മാത്രമെന്താ ഭഗവാനേ നീ ഇങ്ങനെ വേദനകൾ മാത്രം തരുന്നത്….. എത്ര പൂമാലകൾ കെട്ടിത്തന്നിട്ടുണ്ട് നിനക്ക് ഞാൻ……എത്ര സന്ധ്യകളിൽ ഭജനകൾ പാടി ഉറക്കിയിട്ടുണ്ട് നിന്നെ…..എന്നിട്ടും എന്താ അയ്യപ്പാ എന്റെ സങ്കടം മാത്രം നിന്റെ കണ്ണിൽ പിടിക്കാത്തത്…… വണ്ടിക്കാളയെ പോലെ ആരൊക്കെയോ ചെയ്ത തെറ്റിന്റെ ഫലം ജന്മം ഒടുങ്ങുവോളം പേറേണ്ടി വരുവല്ലേ എനിക്ക്……

സങ്കടം പൊട്ടി വന്നിട്ട് ഗീതു കണ്ണുകൾ തിരുമ്മി….. തീക്കട്ട പോലെ ചുവന്നു അവളുടെ കണ്ണുകൾ…..

എത്ര നേരായി നടക്കുന്നു….. ഓട്ടോ വിളിക്കാൻ പേടിയാ ….. അവരുടെ അർത്ഥം വെച്ചുള്ള നോട്ടങ്ങൾ….. അശ്ലീലം നിറച്ച സംസാരങ്ങൾ…… വീട്ടിലേക്ക് ഓട്ടം വിളിച്ചു വരുത്തിയാൽ തന്നെ അവരുടെ വിചാരം താൻ അവരെ ക്ഷണിക്കുന്നത് കിടപ്പറയിലേക്ക് ആണെന്നാ….

നടന്നു നടന്നു കവലയുടെ അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ അവളുടെ കാലൊന്ന് വിറച്ചു…… പുറത്ത് എത്രയൊക്കെ ധൈര്യം കാണിച്ചാലും ഇടയ്ക്കൊക്കെ കാല് ഇടറാറുണ്ട്….. നമ്മുടെ നീതി സംവിധാനം പോലെ…..

വളവ് തിരിഞ്ഞ് ആശുപത്രിയിലേക്ക് തിരിയുന്നതിനു മുന്നേ തന്നെ ആരോ മനസിലാക്കി എന്ന് പുറകിൽ നിന്നുള്ള ചൂളം വിളിയിൽ നിന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായി…. ഇത് സ്ഥിരമാണ്…. റോഡിലേക്ക് ഇറങ്ങിയാൽ എന്നും ഉണ്ടാകും ഇത്…..

” ഗീതുക്കൊച്ചേ…. ഇന്ന് എങ്ങോട്ടാണ്…. കൊച്ചേട്ടനും വരട്ടേ കൂടെ….. ”

കവലയിൽ ഇരുന്നു വിളിച്ചു ചോദിക്കുന്നുണ്ട് ഒരുത്തൻ…. പുറകിൽ നിന്ന് കയ്യടിയും അടുപ്പിച്ചുള്ള ചൂളം വിളിയും എല്ലാം കേൾക്കുന്നുണ്ട് ….. ഈയം ഉരുക്കി ഒലിച്ച പോലെ അവ കാതുകളെ പൊള്ളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു ….

ആശുപത്രി മുറ്റത്തേക്ക് കയറിയതേ വലിയ ക്യു കണ്ടു…. ഇത് ഇവിടെ എന്നും പതിവാണ്…രണ്ട് മണി വരെ അല്ലേ ഉള്ളു…. ഒരു ദിവസം മുന്നൂറ് ചീട്ട് വരെ ഉണ്ടാവും വിളിക്കാൻ…. അതുകൊണ്ട് ആദ്യത്തെ ചീട്ട് തന്നെ കിട്ടാൻ വേണ്ടി 8 മണി തൊട്ട് ആൾക്കാരിവിടെ വന്ന് നില്കും …. ആദ്യത്തെ എങ്ങാനും കിട്ടിയാലും നേരത്തെ പോവാലോ……

” ഗൗരി നന്ദ…. വയസ് ഒന്ന് ….. ”

കൗണ്ടറിൽ ഇരുന്നു ചീട്ടെഴുതുന്ന ആൾക്ക് 2 രൂപ ഗ്രില്ലിനടിയിലൂടെ കൊടുത്തു കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു….

“സിസ്റ്ററേ … ഒന്ന് കയറ്റി വിടുവോ നേരത്തെ… നല്ല പനിയുണ്ട് കുഞ്ഞിന് ……. ”

ആ സ്ത്രീയോട് അവൾ കെഞ്ചി…

അവർ ഒന്നുകൂടി തലയുയർത്തി നോക്കി. . …പ്രതീക്ഷയോടെ അവൾ അവരെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു…

ഗീതുവിനെയും കുഞ്ഞിനേയും നഴ്‌സസ് റൂമിൽ കൊണ്ട് പോയി, പനി ചെക്ക് ചെയ്തു ചീട്ടിന്റെ മുകളിലെഴുതിച്ചു ക്യൂവിന്റെ അടുത്ത് അവളെ അവർ നിർത്തി…

“രണ്ടാള് കഴിഞ്ഞിട്ട് കേറിക്കോട്ടോ… ”

തലയാട്ടി അവളവിടെ നിന്നു….. ചുറ്റും നിൽകുന്നവരുടെ കണ്ണുകൾ പച്ചയിറച്ചിക്കു മേലേ പൊതിയുന്ന ഈച്ചകളെ പോലെ തനിക്ക് ചുറ്റും പതിയുന്നത് അവൾ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു……

ഉള്ളിൽ വെന്തു വെണ്ണീറാകുമ്പോഴും ധൈര്യത്തിന്റെ, മേലങ്കിയണിഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളവിടെ നിന്നു… ഇടയ്ക്കൊന്ന് പിടച്ച മോളേ അവൾ നെഞ്ചിലേക്ക് ഇറക്കി കിടത്തി…..

ഇനി എല്ലാവരുടെയും കണ്ണുകൾ കുഞ്ഞിലാകും… അത് തനിക്കറിയാം…. ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും പ്രതികളിൽ ആരാ നന്ദു മോളുടെ അച്ഛൻ എന്നറിയാൻ രൂപ സാദൃശ്യം പരിശോധിക്കാറുണ്ട് തന്റെ ചുറ്റുമുള്ള സമൂഹം….. ഒരിക്കൽ പോലും അവർക്കും ആളെ മനസിലായി കാണില്ലായിരിക്കും…. അതല്ലേ പിന്നെയും ഇങ്ങനെ ചൂഴ്ന്ന് നോക്കുന്നത്…….

ആരെയും ശ്രദ്ധിക്കാതിരിക്കാൻ ഗീതു മനഃപൂർവം കുഞ്ഞിന്റെ മേൽ തട്ടിക്കൊണ്ടു പതിയെ ആടി, അവളെ താളത്തിൽ മയങ്ങാൻ സഹായിച്ചു ….

ഗീതുവിന്‌ പുറകെ കേറി വന്ന ദീപനും ഇതെല്ലാം കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു…..

അടക്കി പിടിച്ചു തൊട്ടടുത്തിരിക്കുന്നവരുടെ ചെവിയിൽ സ്വകാര്യം പോലെ ഗീതുവിനെ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി ഓരോന്ന് പറയുന്നവർ…… ഏറെക്കുറെ എല്ലാവരും ഇങ്ങനെയാണ് എന്ന് ഒരു വട്ടം എല്ലാ മുഖങ്ങളിൽ കൂടിയും പ്രദക്ഷിണം വെച്ചപ്പോൾ അവന് മനസിലായി…..

ഇത്രയൊക്കെ അനുഭവിക്കേണ്ടി വരുമല്ലേ ഈ സമൂഹത്തിൽ.. …… !!!

അവനെ സംബന്ധിച്ച് അതൊരു പുതിയ അറിവായിരുന്നു….. അവളെ നോക്കി ഒരു സൈഡിൽ അവനും നിന്നു…

കുറച്ചു നാൾ മാത്രമേ ഏത് പീഡന ശ്രമത്തിലും പ്രതികൾ ശിക്ഷ അനുഭവിക്കുന്നുള്ളു…. പക്ഷേ ആജീവനാന്ത ശിക്ഷ വിധിക്കപ്പെടുന്നതെന്നും അവൾക്കാണ്….. ഇരയ്ക്ക്……

പ്രതികൾ സിവിലിയൻ പുരസ്‌കാരം കിട്ടിയവരെ പോലെ മറ്റുള്ളവർക്കിടയിൽ കുറച്ചു നാളുകൾക്ക് ശേഷമെങ്കിലും അംഗീകരിക്കപ്പെടുമ്പോൾ ഇതൊക്കെ അനുഭവിക്കാൻ എറിഞ്ഞു കൊടുക്കപ്പെട്ടവളേ സമൂഹം ഒറ്റപ്പെടുത്തും…..

💔

ഡോക്ടറെ കണ്ടു ഗീതു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നപ്പോൾ ദീപൻ ഫാർമസിക്ക് അരികെ ഇട്ടിരുന്ന ഒരു കസേരയിലേക്ക് ഇരുന്നു….

മരുന്ന് മേടിക്കാൻ ക്യൂവിൽ നിൽക്കുമ്പോഴാണ്, നിനിലിനെ അവൾ കണ്ടത്….

മനഃപൂർവം മിണ്ടാൻ പോയില്ല…. അവന് നാണക്കേടായാലോ…

പക്ഷേ നിനിൽ നേരെ അവളുടെ അടുത്തേക്കാണ് വന്നത്…

“എന്താടീ….. എന്നാ പറ്റി….? ”

അവളുടെ അടുത്തേക്ക് അവളെ കണ്ട വഴി അവൻ ഓടി വന്നു…

“മോൾക്ക് പനി രാത്രി മൊതല്…. കുറയണില്ല ഡാ… അതാ…. ”

ഒച്ച താഴ്ത്തി അവൾ പറയുന്നത് അവൻ നോക്കി നിന്നു….

കുറച്ചു നാൾ മുൻപ് ടൗണിൽ വെച്ച് അവളെ കണ്ടപ്പോൾ താൻ ഇത് പോലെ ഓടിച്ചെന്നു മിണ്ടിയപ്പോൾ ഒത്തിരി കമെന്റുകൾ പിറകെ എത്തിയിരുന്നു…. തന്നെ ഉപദേശിക്കാനും കുറേ ആളുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു….. അവളോട് അടുപ്പം വേണ്ടെന്നും പറഞ്ഞിട്ട്…. അതാണ് അവളിങ്ങനെ…. താൻ കാരണം മറ്റൊരാൾ ബുദ്ധിമുട്ടരുത് എന്നോർത്തിട്ട്….

രണ്ടു ദിവസം മരുന്ന് കഴിച്ചു കുറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ വീണ്ടും പോരേ എന്നാണ് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത് എന്ന് അവൾ അവനോട് പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കെയാണ് അവന്റെ അമ്മച്ചിയും അടുത്തേക്ക് വന്നത്…

ടീ ഞാൻ മോളേ പിടിക്കാം… നീ കുറേ നേരായിക്കാണില്ലേ നിക്കുന്നു…..

വേണ്ടെന്ന് ഗീതു പറഞ്ഞിട്ടും അമ്മച്ചി നിർബന്ധിച്ചവനെ കൊണ്ട് മോളേ എടുപ്പിച്ചു…

ക്ഷീണം കൊണ്ട് കുഞ്ഞ് പിന്നെയും അവന്റെ തോളിലേക്ക് വീണുറങ്ങി….

മോളേ അധികാരത്തോടെ എടുക്കുന്ന നിനിൽ ദീപന്റെ നെഞ്ചിൽ ഇരുമ്പു കൊളുത്തു പോലെ കുത്തി മുറിവേൽപ്പിച്ചു…

ക്യൂവിലെ ആൾക്കാരുടെ എണ്ണം കുറഞ്ഞപ്പോൾ വർത്തമാനം നിർത്തി, അവൾ മരുന്ന് മേടിക്കാൻ ചീട്ട് കൊടുത്തു….

അമ്മച്ചിയേ… ഇന്നും പ്രഷർ ആന്നോ?

ചിരിച്ചു കൊണ്ട് നോക്കിയ അവർ കണ്ടത്, നൗഷാദിനെ ആയിരുന്നു…. ആ നാട്ടിൽ എല്ലാവരും തന്നെ നിനിലിന്റെ പപ്പയെയും മമ്മിയെയും കുര്യാച്ചൻ, അമ്മച്ചി എന്നാ വിളിക്കാറ്….. എങ്ങനെ ഒക്കെയോ നാട്ടുകാർക്ക് ശീലമായിപ്പോയ പേരാ അത്….. കുര്യാച്ചൻ പച്ചക്കറി ടൺ കണക്കിന് വിൽക്കാൻ ഉള്ളപ്പോൾ നൗഷാദിനാണ് കൊടുക്കുക…. വർഷങ്ങളായിട്ടുള്ള കച്ചവടമാണ്…

“ആ…. ഇന്നും ചെറുതായൊന്ന് കുറഞ്ഞു…. ”

സംസാരിക്കുന്നതിനിടെ ആണ് നന്ദൂട്ടിയെ നൗഷാദ് ശ്രദ്ധിച്ചത്….

എതായീ കൊച്ച്?

നിനിലിന്റെ നേരെ നെറ്റി ചുളിച്ചയാൾ ചോദിച്ചു ..

.ഗീതൂന്റെ മോളാ… അവൾക്ക് പനി …

നിനിലിന്റെ തോളിൽ കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞിനെ ഒന്ന് തലോടിക്കൊണ്ട് അമ്മച്ചി പറഞ്ഞു….

അപ്പോഴാണ് അയാൾ മരുന്ന് വാങ്ങുന്ന ഗീതുവിനെ കണ്ടത്…

നിങ്ങൾക്കൊന്നും വേറെ പണിയില്ലേ അമ്മച്ചീ…. പ്ഫൂ …. ഇവളെയൊക്കെ കാണുമ്പോ തന്നെ അറയ്ക്കും…..

നിനിലിനു നാവിൽ കലി തികട്ടി….

അതിനു മാത്രം അറയ്ക്കാൻ എന്താ നൗഷാദിക്കാ ഉള്ളത് …. അവള് തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടില്ലല്ലോ… പിന്നെ എന്താ….

അവന് വല്ലാത്ത അമർഷം തോന്നി….

അമ്മച്ചിയും അയാളോട് എന്തൊക്കെയോ സാവകാശത്തിൽ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

മരുന്ന് വാങ്ങി തിരിഞ്ഞപ്പോഴാണ്, തടി ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു തന്നെ നോക്കുന്ന ദീപനെ അവൾ കണ്ടത്…. നെഞ്ചിൽ നിന്നുരുവായ അസ്വസ്ഥത മറച്ചു പിടിച്ചു കൊണ്ടവൾ കുഞ്ഞിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു……

എന്റമ്മച്ചീ….. ഇവള് ശരിയല്ല…..

അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന തന്റെ നേരെ നോക്കി അയാൾ അത് പറയുന്നത് കേട്ട് ഗീതു ഒന്ന് പകച്ചു…. പിന്നെ നിനിലിനെ നോക്കി…

ഇവളേ…. ഇവള് നല്ലവളാണേൽ അന്നെന്താ ഓടി രക്ഷപെടാഞ്ഞേ…… അതിനിവള് ഉത്തരം പറയട്ടെ….. ഇത്രേം പേര് പീഡിപ്പിച്ചപ്പോൾ ഇവള് പ്രതികരിച്ചാരുന്നേൽ രക്ഷപെടാർന്നൂലോ…. ഇവൾക്കും സമ്മതാരുന്നു.. അതല്ലേ കാര്യം…..

അടുത്ത് നില്കുന്നവരുടെയെല്ലാം കണ്ണുകൾ അവളിലായിരുന്നു….

മറക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്തോറും, ആ നശിച്ച രാത്രിയുടെ ഓർമകളെ ആണിയടിച്ചു തൂക്കുകയാണ് ഈ സമൂഹം തന്റെ ചങ്കിൽ തന്നെ……

താൻ ചെയ്യാത്ത തെറ്റ് തനിക്ക് മേൽ അടിച്ചേൽപ്പിക്കുകയാണ്…

അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി…… അതോടൊപ്പം ഒരേങ്ങൽ പുറത്തു വന്നു……. ഇല്ല… ഒന്നും മിണ്ടാതിരുന്നിട്ട് കാര്യമില്ല… പറഞ്ഞേ ഒക്കു ….. ധൈര്യം സംഭരിച്ചു ഗീതു എല്ലാവരെയും നോക്കി.. എല്ലാ കണ്ണിലും അവജ്ഞ തന്നെ ആണ് മുന്നിട്ട് നിൽക്കുന്നത്….

അവൾ ഒന്നു ശ്വാസം വലിച്ചെടുത്തു… ചുണ്ട് നനച്ചു.. ..

“എനിക്കൊന്ന് പറഞ്ഞു തരാവോ ഞാൻ എങ്ങനെയായിരുന്നു അവരെ തടയേണ്ടതെന്ന്……. ”

ദീപനെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട്, അവൾ ചുറ്റും നിന്നവരോട് ചോദിച്ചു … അവന്റെ തല താഴ്ന്നു….

“സ്വന്തം തുടയ്ക്ക് മേലെ ബലിഷ്ഠമായ മുട്ട് കാൽ കൊണ്ട് ചവിട്ടി പിടിച്ചാൽ അയാളുടെ പകുതി മാത്രം ഭാരമുള്ള ഞാൻ എങ്ങനെ എതിർക്കുമായിരുന്നു …

കൈകൾ അവരുടെ കൈകൾകൊണ്ട് നിവർത്തിപിടിച്ച് തറയിലേക്ക് അമർത്തുകയും കൂടി ചെയ്യുമ്പോൾ ഞാൻ എന്തായിരുന്നു ചെയ്യേണ്ടത്….. പറയ്….. ഇവിടെ നില്കുന്നവരൊക്കെ എനിക്കൊന്നു പറഞ്ഞു താ…..

റേപ്പ് എന്താണെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് അറിയില്ലാഞ്ഞിട്ടാണോ… അതോ … … മനഃപൂർവം എന്നെ ദ്രോഹിക്കാൻ വേണ്ടി ചോദിക്കുന്നതാണോ…..

അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നൊഴുകുന്ന കണ്ണുനീർ കണ്ട് അമ്മച്ചി അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു…

“സാരല്ല്യമ്മച്ചീ…… പക്ഷേ ഇവരോടെനിക്ക് ചോദിക്കണം….

നിങ്ങൾ പറയണം… തുടയെല്ലുകൾ ഞെരിയുന്ന ശബ്ദം… ദാ ഇപ്പോഴും എന്റെ ചെവിയിലുണ്ട്…. കൈകൾ മേലോട്ട് ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചിട്ട് തോളിൽ നിന്ന് കൈകൾ ഇടറി മാറുന്നതിന്റെ നൊമ്പരം…….

ഞാൻ അനുഭവിച്ചതൊന്നും നിങ്ങൾക്ക് മനസിലാവില്ല….. അതുകൊണ്ട് മാത്രമാണ്, ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് വഴി പിഴച്ചവളായത്….. എന്റെ മോള് വരെ തെറ്റുകാരിയാവുന്നത്…

സ്വന്തം കുടുംബത്തിൽ നിന്നൊരുവൾക്ക് എന്റെ ഗതി ഉണ്ടാകും വരെ നിങ്ങൾ ആഘോഷിച്ചോളൂ ഇരയെന്നു വിളിച്ച്…… ഇര….. എന്തുകൊണ്ടാണ് ഇരയെന്നു വിളിക്കുന്നതെങ്കിലും നിങ്ങൾക്ക് അറിയുവോ……. മറ്റൊരാൾ വലിച്ചു കീറി കുടഞ്ഞവളായത് കൊണ്ട്….. പ്രതികരിക്കാനുള്ള കെൽപ്പ്….. അത് അവൾക്ക് ഇല്ലാതിരുന്നത് കൊണ്ട്… അല്ലേൽ…. അവൾക്ക് പ്രതികരിക്കാൻ പറ്റുമായിരുന്നേൽ, പ്രതിയോഗി എന്നല്ലേ വിളിക്കുമായിരുന്നുള്ളു……

പക്ഷേ അവൾ ഇരയാണ്….. തന്നെക്കാൾ ശക്തിയുള്ളവന് മുന്നിൽ പെട്ടുപോയവൾ……

ഒന്നും പറയുന്നില്ല ഞാൻ…. പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ തന്നെ തോറ്റു പോവും…. ഈ മനോഭാവം മാറ്റാൻ ഈ സമൂഹത്തിനൊരിക്കലും കഴിയില്ല….. ”

ദീപൻ അവളെ നോക്കിക്കാണുകയായിരുന്നു …. അവളുടെ ഓരോ വാക്കും സത്യമാണ്….. തുടയെല്ലിൽ ഭാരം കൊടുത്താൽ സാവകാശം തങ്ങൾ ഉദേശിച്ച രീതിയിലേക്ക് മറ്റെയാളെ ശാരീരികമായി തകർക്കാൻ പറ്റും…..

ബലമുണ്ടെങ്കിലും തുടയെല്ലിന്റെ അത്ര നോവുന്ന മറ്റൊന്നു ഭാഗം അരയ്ക്ക് കീഴ്പ്പോട്ട് കാണില്ല…

അത്കൊണ്ട് ആണ് പുരാണങ്ങളിൽ പോലും തുടയെല്ല് പൊട്ടിച്ചുകൊണ്ട് എതിരാളിയെ തോൽപ്പിക്കുന്നത് …..പിന്നെ അവർക്ക് മേൽക്കൈ നേടാൻ പറ്റില്ല ….

ചുറ്റും ഗീതു ഒന്ന് നോക്കി… ഡോക്ടർ ഉൾപ്പെടെ എല്ലാവരും തനിക്കു മുന്നിൽ നിൽപ്പുണ്ട്…

” പോട്ടെ…. ”

അമ്മച്ചിയേ നോക്കി പറഞ്ഞിട്ടവൾ മോളെയും കൊണ്ട് ഇറങ്ങി… നിനിൽ കൊണ്ട് വിടാമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും അവളെതിർത്തു…..

ചുറ്റും വട്ടത്തെങ്ങ് വെച്ച മൺ റോഡിലൂടെ അവൾ നന്ദുവിനെ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു മുന്നോട്ടു നടന്നു…..

ജീവിതത്തിൽ ഒറ്റപ്പെട്ടു പോയവളാണ്…. പിന്നിടുന്ന നടപ്പാതകൾ അവളുടെ കണ്ണുനീരാൽ പൊള്ളി….

ഭൂമീ ദേവിക്ക് അല്ലാതെ മറ്റാർക്ക് മനസിലാവും അവളെ ….. അവളും ഭൗമിയാണ്… ഭൂമിയുടെ മകൾ…… ഒരു രാജ്യം മുഴുവൻ പരിശുദ്ധയല്ലെന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അഗ്നി പരീക്ഷയിലേക്ക് തള്ളിവിട്ടവളേ പോലെ മറ്റൊരുത്തി…..

ഭൂമിയുടെ മറ്റൊരു മകൾ…. മറ്റൊരു സീത…..

പിഴച്ചവൾക്ക് എന്താ നാക്ക്….. !!!!!

പുറകിൽ നിന്നപ്പോഴും ആരോ അപ്പോഴും പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു….

(“തുടരും)

💔 മൊഴിയിടറാതെ 💔 : ഭാഗം 1

💔 മൊഴിയിടറാതെ 💔 : ഭാഗം 2

💔 മൊഴിയിടറാതെ 💔 : ഭാഗം 3

💔 മൊഴിയിടറാതെ 💔 : ഭാഗം 4

💔 മൊഴിയിടറാതെ 💔 : ഭാഗം 5

💔 മൊഴിയിടറാതെ 💔 : ഭാഗം 6

💔 മൊഴിയിടറാതെ 💔 : ഭാഗം 7

💔 മൊഴിയിടറാതെ 💔 : ഭാഗം 8