അനു : ഭാഗം 36
എഴുത്തുകാരി: അപർണ രാജൻ
കാക്കി ഇതെപ്പോ വന്നു ???? “എന്താടോ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടോ ???? ” അവളുടെ കവിളിൽ പതിയെ തൊട്ട് കൊണ്ട് വിശ്വ ചോദിച്ചപ്പോഴാണ് , താൻ ഇത്രയും നേരം കരയുകയായിരുന്നുവെന്ന കാര്യം അനു ഓർത്തത് . “അങ്കിളായി എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടായോ ???? ” വിശ്വയുടെ ആധി നിറഞ്ഞ ചോദ്യവും ഭാവവും ഒക്കെ കണ്ടതും അനു ഇരുന്നു ചിരി തുടങ്ങി . അത്രയും നേരം മരിച്ച വീട്ടിലെന്നപ്പോലെ നെഞ്ചത്തടിച്ചു കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നയാള് പെട്ടെന്ന് ഇരുന്നു ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും വിശ്വയുടെ കണ്ണ് തള്ളി .
ഗുരുവായൂരപ്പാ !!!! വട്ടായോ ??? ഓടണോ ????? അത്രയും നേരം തന്റെ അടുത്തായിയിരുന്ന വിശ്വ തന്റെ ചിരി കണ്ടതും , പതിയെ നീങ്ങിയിരിക്കാൻ തുടങ്ങിയത് കണ്ടു അനുവിന്റെ ചിരി ഒന്നുകൂടി കൂടി . അനുവിന്റെ ചിരി കണ്ടതും വിശ്വയ്ക്ക് താൻ ചെറുപ്പത്തിൽ കണ്ട സിനിമകളിലെ യക്ഷികളെയാണ് ഓർമ വന്നത് . കറക്റ്റ് ആകാശ ഗംഗയിലെ മായ …… വിശ്വയുടെ വിളറി വെളുത്തുള്ള ഇരിപ്പ് കണ്ടതും അനു വേഗം തന്നെ തന്റെ ചിരി നിർത്തി .
“തനിക്ക് വല്ല പ്രശ്നവും ഉണ്ടോ ??? അങ്കിൾ എങ്ങാനും ആയിട്ട് ????? ” അനുവിന്റെ അട്ടഹാസo നിലച്ചതും വിശ്വ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങിയിരുന്നു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു . എങ്കിലും കുറച്ചകലം പാലിച്ചു കൊണ്ടാണ് വിശ്വ ഇരുന്നത് . ഇനി എങ്ങാനും ബാധ വീണ്ടും ഇളകി തന്റെ കൊരണവള്ളി നോക്കി വന്നാൽ എഴുന്നേറ്റു ഓടണ്ടെ ???? “എന്ത് പ്രശ്നം ??? ഒരു പ്രശ്നവും ഇല്ല …… I’m perfectly alright ……. ” കണ്ണ് പതിയെ തുടച്ചു കൊണ്ട് അനു പറഞ്ഞതും വിശ്വ തല തിരിച്ചു അനുവിനെ നോക്കി .
നീ എന്തിനാ അനു ഇങ്ങനെ കള്ളം പറയുന്നതെന്ന രീതിയിലുള്ള വിശ്വയുടെ കണ്ണ് കൂർപ്പിക്കൽ കണ്ടതും , അനു ഒന്നും മിണ്ടാതെ തന്റെ ലാപ്പെടുത്തു വിശ്വയുടെ നേരെ നീട്ടി . അനുവിന്റെ അമ്മയുടെയോ അല്ലെങ്കിൽ അവളുടെ അച്ഛന്റെയോ ഒക്കെ ഒരു ഫാമിലി ഫോട്ടോ പ്രതീക്ഷിച്ചു സ്ക്രീനിലേക്ക് നോക്കിയ വിശ്വ സ്ക്രീനിൽ തെളിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ഏതോ ഒരു ചെക്കനെയും പെണ്ണിനെയും കണ്ടു മനസ്സിലാവാത്ത രീതിയിൽ അനുവിനെ നോക്കി .
“Kdrama ആണ് …… ക്ലൈമാക്സ്‌ …… നായിക മരിച്ചു പോകുന്ന സീൻ …… ഒന്നങ്ങ് ഫീലായി വന്നപ്പോഴാണ് താൻ വന്നത് …… ” തനിക്ക് ഇപ്പോൾ തന്നെ വരണമായിരുന്നോ എന്ന ഭാവത്തിൽ അനു പറഞ്ഞതും വിശ്വ കഷ്ടപ്പെട്ട് ഒന്ന് ചിരിച്ചു കാണിച്ചു . കരിച്ചില് കണ്ടു ഓടി വരുമ്പോൾ ഓർക്കണമായിരുന്നു , ഇത് തന്റെ വിച്ചുവോ , ശ്രീയോ ഒന്നും അല്ല . അനുവാണെന്ന് …. ഇങ്ങനെ ഒരു ട്വിസ്റ്റും പ്രതീക്ഷിക്കാമായിരുന്നുവെന്ന് .
ഒരു കത്തി കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ സ്വയം കുത്തി ചാവാമായിരുന്നു . അമ്പലത്തിൽ പോയതൊക്കെ വെറുതെ വേസ്റ്റ് ആയല്ലോ ഭഗവാനെ ……. തിരിഞ്ഞു നിന്ന് മുറു മുറുക്കുന്ന വിശ്വയെ കണ്ടതും അനു പൊട്ടി വന്ന ചിരി അടക്കി നിർത്തി . “അല്ല …….. താൻ ഇങ്ങനെ ഒറ്റയ്ക്കിരുന്നു കരയുന്ന കണ്ടപ്പോൾ ……. ” തല ചൊറിഞ്ഞു കൊണ്ട് വിശ്വ പറഞ്ഞതും അനു മനസ്സിലായെന്ന രീതിയിൽ തലയനക്കി . “കരയുന്നത് ആരോഗ്യത്തിനു നല്ലതാണ് കാക്കി …… അറിയില്ലേ ????? ” ലാപ് ഓഫ് ചെയ്യുന്നത്തിന്റെ ഇടയിൽ അനു പറഞ്ഞതും വിശ്വയുടെ നെറ്റി ചുളിഞ്ഞു .
വീണ്ടും പെട്ടോ ????? “നമ്മൾ കരയുമ്പോൾ നമ്മുടെ ബോഡി കുറച്ചു ഹോർമോൺസ് റിലീസ് ചെയ്യും ….. oxytocin , endorphins ഒക്കെ ….. അവയുടെ എഫക്ടായി നമ്മുക്ക് ഒരു , self soothing , ഒരു ഫീൽ ഗുഡ് എന്താ പറയാ …… അഹ് , നമ്മുടെ മൈൻഡ് ബോഡി , physical emotional ആ ഒരു pain tired ഫീൽ ഒക്കെ മാറും …… ബോഡി റിലാക്സാവും ….. ഇതിനെ പറ്റി വലിയ വിവരം ഇല്ലാത്തവർ പറയും വിഷമങ്ങൾ എല്ലാം കണ്ണീരിലൂടെ പുറത്തു പോയത് കൊണ്ടാണ് ഒരു ആശ്വാസമെന്ന് …….. ” നിലത്തു നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു കൊണ്ട് അനു പറഞ്ഞതും , വിശ്വയും അവളുടെ ഒപ്പം എഴുന്നേറ്റു .
“അല്ല , താൻ എന്തിനാ വന്നതെന്ന് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ ???? ” തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് നടക്കുന്ന കൂട്ടത്തിൽ അനു ചോദിച്ചത് കേട്ടതും , അത്രയും നേരം നോർമലായി പോയി കൊണ്ടിരുന്ന വിശ്വയുടെ ഹൃദയ മിടിപ്പ് കൂടാൻ തുടങ്ങി . “അത് …… പിന്നെ …… ” ഉയർന്നു വരുന്ന തന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പ് , തനിക്ക് തൊട്ട് മുന്നിലായി നടക്കുന്ന അനു കേൾക്കുമോയെന്ന് പോലും വിശ്വയ്ക്ക് തോന്നി . “അത് പിന്നെ …… എനിക്കൊരു കാര്യം ….. ” തൊണ്ടയിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് വരാതെ പാതി വഴിയിൽ തട്ടി തടഞ്ഞു വീഴുന്ന വാക്കുകളെ പ്രാകിക്കൊണ്ട് വിശ്വ പറയാൻ തുടങ്ങിയതും അനു അടുത്തു കണ്ട ബെഞ്ചിലേക്ക് ഇരുന്നു കൊണ്ട് വിശ്വയെ നോക്കി .
നെറ്റിയിൽ പൊടിഞ്ഞു തുടങ്ങിയ വിയർപ്പും , അവന്റെ വെപ്രാളവും ഒക്കെ കണ്ടതും അനുവിന്റെ ചുണ്ടിലൊരു ചിരി വിരിഞ്ഞു . “എന്താ കാക്കി ലബ് യൂ ആണോ ???? ” എടുത്തടിച്ച പോലെയുള്ള അനുവിന്റെ ചോദ്യം കേട്ടതും , തന്റെ ഹൃദയ മിടിപ്പ് പോലും ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് നിലച്ചപ്പോലെ അവനു തോന്നി . “എങ്ങനെ മനസ്സിലായിയെന്നാണോ ???? ” തന്നെ തന്നെ കണ്ണും മിഴിച്ചു നോക്കി നിൽക്കുന്ന വിശ്വയെ നോക്കി കുസൃതി ചിരിയോടെ അനു ചോദിച്ചതും വിശ്വ തലയാട്ടി . “മ്മ് ……. ” “Common സെൻസ് എന്ന് പറയും ……. ” വിശ്വയെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി കൊണ്ട് അനു പറഞ്ഞതും , അവന്റെ മുഖം ഇരുണ്ടു .
ഓ നീലി ആട്ടിയതാണല്ലേ ????? തന്റെ നേരെ കണ്ണ് രണ്ടും ഉരുട്ടി പേടിപ്പിക്കുന്ന വിശ്വയെ കണ്ടതും അനു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു . “എന്തായാലും താൻ പറയാൻ വന്നത് പറഞ്ഞിട്ടില്ല …… പറഞ്ഞോ ???? ” വിശ്വയുടെ നേരെ കൈ കെട്ടി നിന്നു കൊണ്ട് അനു ചോദിച്ചു . “ഇല്ല പറഞ്ഞില്ല ……. ” “മ്മ് …… അത് കൊണ്ട് ഞാൻ ഒരു അവസരം കൂടി തരാം …… അന്ന് ഇതുപോലെ നിന്ന് വിറയ്ക്കരുത് ……. ഓക്കേ ……. ” വിശ്വയുടെ തോളത്ത് തട്ടി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അനു നടന്നതും എന്തോ ഓർത്തെന്നപ്പോലെ വീണ്ടും തിരിഞ്ഞു വിശ്വയെ നോക്കി . “ബെസ്റ്റ് ഓഫ് ലക്ക് ….. ”
റൂമിൽ ചെന്നിട്ടൊ കിടന്നിട്ടോ ഒന്നും വിശ്വയ്ക്ക് യാതൊരു വിധ സ്വസ്ഥതയും കിട്ടിയില്ല . കുറച്ചു നേരം അവൻ മുറിയിലൂടെ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും എഴുന്നേറ്റു നടന്നു . മനസ്സിൽ മുഴുവൻ അനു പറഞ്ഞ വാക്കുകളാണ് . ഒരു അവസരം …… വിറയ്ക്കാതെ നിന്ന് പറയണമെന്ന് …… മുറിയിൽ ഭയങ്കര ഉഷ്ണം പോലെ തോന്നിയതും വിശ്വ പുറത്തേക്കിറങ്ങി . ഒള്ള സമാധാനം പോയല്ലോ എന്റെ ഗുരുവായൂരപ്പാ ….. ഓ …. സാധനത്തിനോട്‌ പോയി പറയണ്ടായിരുന്നു . ഇതിപ്പോ ആകെ ….. മുഖത്ത് നോക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയായി .
കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് നടന്ന കാര്യങ്ങൾ ഓർത്തതും വിശ്വ തലയിൽ കൈ വച്ചു കൊണ്ട് നിലത്തേക്ക് കുമ്പിട്ടിരുന്നു . നാശം !!!!!!! ഈ കാര്യം ഇനി എങ്ങനെയാ അവന്മാരുടെ അടുത്ത് പറയുന്നത് ????? അവളുടെ മുന്നിൽ നിന്ന് വിയർത്തുവെന്ന് അവന്മാരെങ്ങാനും അറിഞ്ഞാൽ . അങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥയെ പറ്റി ആലോചിക്കാൻ കൂടി വിശ്വയ്ക്ക് പറ്റിയില്ല . ഓരോന്നും ഓർത്തു തനിക്ക് ഭ്രാന്ത് പിടിക്കുന്ന പോലെ തോന്നിയതും വിശ്വ വന്നു ഒരു ബെഞ്ചിലിരുന്നു . പതിയെ ബെഞ്ചിന്റെ കൈയിൽ തല വച്ചു കൊണ്ട് ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി മലർന്നു കിടന്നു .
കോളേജിൽ പഠിക്കുന്ന സമയത്ത് ഏതെങ്കിലും ഒരുത്തിയെ പോയി കറക്കി എടുത്തിരുന്നെങ്കിൽ , ഇപ്പോൾ ഇങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥ വരുമായിരുന്നോ മോനെ ????? സ്വയം പുച്ഛിച്ചു കൊണ്ട് വിശ്വ മാനത്തേക്ക് നോക്കി കിടന്നു . ചുറ്റിനും കട്ട പിടിച്ചു കിടക്കുന്ന ഇരുട്ടിൽ ആകാശം കണ്ടു കിടക്കാൻ നല്ല സുഖമാണ് . തണുത്ത കാറ്റും , മുല്ലയുടെ ഗന്ധവും … ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് തേനും അടയ്ക്കയും തിന്നാൻ വരുന്ന വവ്വാലും . വേറെ എന്തൊക്കെയോ രാത്രി സഞ്ചാരികളായ കിളികളും ….. ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി കിടക്കുന്ന സമയത്താണ് ആരോ മതിൽ ചാടുന്ന ശബ്ദം വിശ്വ കേട്ടത് .
(തുടരും …….
