Where there is Love 💞There is Life💞 PART 13

നോവൽ
എഴുത്തുകാരി: MARY DIFIYA

---

പിറ്റേന്ന് കണ്ണ് തുറന്നപ്പോൾ പാറു കണ്ടത് തന്നെത്തന്നെ നോക്കി കിടക്കുന്ന മഹിയെയാണ്.. അവൾ കണ്ണ് ഒന്നൂടെ അടച്ച് തുറന്നു..

പാറു : എന്താ ഏട്ടാ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ?

മഹി : ഒന്നുല്ല… എന്നാലും എന്ത് ഉറക്കമാടോ ഇത്… ഇന്നലെ ആദ്യം ഉറങ്ങിയത് താൻ… എന്നിട്ടോ 8 മണി ആയിട്ടും എന്റെ മോള് എണീറ്റിട്ടില്ല…

പാറു : 😁😁ഈ… അല്ല ഇന്നലെ കഥ പറഞ്ഞ് തീർന്നില്ലല്ലോ.?

മഹി : ഫുൾ തീർന്നു… പക്ഷെ നീ കേട്ടില്ല..

പാറു : ഞാൻ ഉറങ്ങിപ്പോയി…

മഹി : ആഹ്

പാറു : സാരമില്ല.. ഏട്ടൻ ഇപ്പോ പറ…

മഹി : അച്ചോടാ ചക്കരെ ഇപ്പോ സമയമില്ലാട്ടോ..ഇന്നേ ഒരു എമർജൻസി മീറ്റിംഗ് ഉണ്ട്… അപ്പൊ വേഗം പോവണം… ഏട്ടൻ പോയി റെഡി ആവട്ടെ.. 😘😘😘😘

അവൻ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്ത് എഴുന്നേറ്റ് ഫ്രഷ് ആവാൻ പോയി..
അവൾ അവനെ നോക്കിക്കിടന്നു….

അവൻ താഴെ എത്തിയപ്പോഴേക്കും വൈശുവും തയ്യാറായിരുന്നു… അവർ ഭക്ഷണം കഴിച്ച് ഇറങ്ങാൻ നിന്നപ്പോഴാണ് പാറു താഴേക്ക് വന്നത്..

പാറു :അല്ല വൈശു എങ്ങോട്ടാ?

വൈശു : അത്… ഞാൻ എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ടിനെ കാണാൻ…

പാറു അർഥം വച്ചൊന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു..

പ്രതാപൻ : ഇന്ന് എല്ലാവരും തിരക്കിലാണല്ലോ.. രാവിലെ തന്നെ വിച്ചുവും ഭവ്യയും കൂടി ഭാസ്കറിന്റെ തറവാട്ടിലേക്ക് എന്ന് പറഞ്ഞിറങ്ങി..

ലക്ഷ്മി : മ്മ് ഇന്നലെ മുതൽ എന്തോ ഞങ്ങൾക്ക് ദഹിക്കാത്ത കാര്യങ്ങളാ ഇവിടെ നടക്കുന്നെ …

പാറു ഇതെല്ലാം കേട്ട് മഹിയെ നോക്കി.. അവനാണേൽ ഒന്നും മനസിലാവാത്ത ഭാവത്തിൽ നിന്നു.

മഹി : അമ്മ എന്താ സിഐഡി കളിക്കാൻ നിക്കുവാണോ… ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങുവാ… ശ്രീ ടേക് കെയർ..

അവൾ തലയാട്ടി…

അവർ നേരെ പോയത് ഗ്രീൻ ലേയ്ക്കിലേക്കാണ്… പഴയ ഒരു റിസോർട് ആയിരുന്നു… ഇപ്പോൾ ഒരു കേസിൽ പെട്ട് കിടക്കുന്ന സ്ഥലം.. പെട്ടന്ന് ആരുടേയും ശ്രദ്ധ കിട്ടില്ല അങ്ങോട്ടേക്ക്…

അവിടെ മറ്റുള്ളവരും എത്തിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.. വിച്ചു, ഭവ്യ, കാർത്തി, ഗൗതം, അനുപമ (ഗൗതമിന്റെ ഭാര്യ ), രാഹുൽ ഐ പി എസ് (അനുപമയുടെ കസിൻ ആണ് ).

കാർ നിർത്തി മഹി അവർക്ക് നേരെ നടന്നടുത്തു…. ഗൗതമിനടുത്തെത്തിയതും മഹി അവന്റെ കോളറിൽ പിടുത്തമിട്ടു..

മഹി : പറ… എന്തിന് വേണ്ടിയാ മറച്ചു വച്ചത്…

മഹിയുടെ ചുവന്ന് കലങ്ങിയ കണ്ണുകളും കഴുത്തിലും കൈകളിലും തെളിഞ്ഞ് നിന്ന നരമ്പുകളും അവന്റെ ദേഷ്യം വിളിച്ചോതുന്നതായിരുന്നു… അവന്റെ ഈ ഭാവം ഗൗതമിന് ഒഴികെ മറ്റുള്ളവർക്ക് പുതുതായിരുന്നു..

ഗൗതം : ഡാ ഞാൻ പറയാം… ആരെയും അറിയിക്കാതെ.. ആരുടേയും സ്വസ്ഥത കളയാതെ അയാളെ നമുക്കിടയിൽ നിന്ന് തുടച്ച് മാറ്റണമെന്നേ ഞാൻ കരുതിയുള്ളൂ…

അത് കേട്ട് മഹി അവന്റെ മേലുള്ള പിടി അയച്ചു…

മഹി : ഡാ അവൾക്ക് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയിരുന്നെങ്കിലോ?

അത് പറയുമ്പോൾ അവന്റെ ശബ്ദം വിറച്ചു..

ഗൗതം : ഞാനില്ലെടാ കാവലായി..

ഭവ്യ : നമുക്ക് കളയാൻ സമയമില്ല… എത്രയും പെട്ടന്ന് … നമുക്ക് അയാളെ തടഞ്ഞേ പറ്റൂ…

കാർത്തിക് : അതെ… ഇപ്പോ നമുക്ക് മുന്നിൽ പ്രത്യക്ഷത്തിൽ നിൽക്കുന്ന നാല് എതിരാളികൾ ഉണ്ട്… ഒന്ന് സിദ്ധു.. മറ്റൊന്ന് രാധിക… പിന്നെ ദേവൻ… പിന്നെ ഭാസ്കർ…

കേട്ട് നിൽക്കവേ എല്ലാവരുടെയും മുഖത്ത് വല്ലാത്തൊരു നിസ്സംഗത തെളിഞ്ഞു…. എതിരിൽ നിൽക്കുന്നതെല്ലാം സ്വന്തമെന്ന് കരുതിയവരാണെന്നത് അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളെ മഥിച്ചു..

രാഹുൽ : സീ… നമുക്ക് ആദ്യം അറിയേണ്ടത് എന്തിന് എന്ന ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരമാണ്.. ഗൗതം നീ പറഞ്ഞത് ശെരിയാണെങ്കിൽ അതിനുള്ള ഉത്തരം നിന്റെ ഏട്ടത്തിക്ക് അറിയാൻ സാധിക്കും… സൊ അവരോട് ചോദിക്കുന്നതല്ലേ ബെറ്റർ..

ഗൗതം : നോ രാഹുൽ.. ഏട്ടത്തി അയാളുടെ നിരീക്ഷണത്തിലാണ്… അന്ന് പോലും പറയാൻ വന്നത് പൂർത്തിയാക്കാൻ ഏട്ടത്തിക്ക് സാധിച്ചില്ല…

രാഹുൽ : ഓക്കേ..

അനുപമ :പക്ഷെ എന്റെ സംശയം ഇതാണ്… സ്വത്തിനു വേണ്ടിയാണെങ്കിൽ ഒരിക്കലും മംഗലത്ത് ഗ്രൂപ്പ്‌സ് ഇല്ലാതാക്കാൻ ശ്രമിക്കില്ലല്ലോ…

മഹി : യാഹ്.. ദാറ്റ്‌സ് റൈറ്റ് സർ.. അതാണ് എന്റെയും സംശയം…

ഭവ്യ : അപ്പൊ ആ ചോദ്യത്തിന് മാത്രം നമ്മൾ ഉത്തരം കണ്ടെത്തിയാൽ മതിയല്ലേ…

വിച്ചു : മതി… പക്ഷെ ഇപ്പോ അതിനല്ല നമ്മൾ ഇമ്പോര്ടന്റ്റ്‌സ് കൊടുക്കേണ്ടത്… പാറു… അതല്ലേ ആദ്യം നോക്കേണ്ടത്….

വൈശു : അതെ… ഏട്ടൻ പറഞ്ഞത് ശെരിയാണെങ്കിൽ സ്വത്തുക്കൾ കിട്ടാൻ കുഞ്ഞിനെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാനല്ലേ അയാൾ ശ്രമിക്കുള്ളു…

കാർത്തി : അതെ… അത്കൊണ്ട് ആദ്യം ഡെലിവറി കഴിയുന്നത് വരെയെങ്കിലും നമ്മൾ പാറുവിനെ കെയർ ചെയ്യണം…

മഹി : അത് പേടിക്കണ്ട… ഇപ്പോൾ അവള് വീട്ടിലല്ലേ അവിടെ വന്ന് ആരും ഒന്നും അവളെ ചെയ്യില്ല..

രാഹുൽ : അപ്പോൾ നമുക്ക് അടുത്ത ഘട്ടം ആലോചിക്കാം…

മഹി : അതെ….

വ്യക്തമായ പ്ലാനുകൾ രാഹുൽ അവർക്ക് മുന്നിൽ നിരത്തി…

അവരുടെ പ്രൈമറി ഒബ്ജക്റ്റ് പാറുവിന്റെ സുരക്ഷ തന്നെയായിരുന്നു… അതിനു വേണ്ടുന്ന കാര്യങ്ങളും അവരുടെ ചർച്ചയിൽപ്പെട്ടു.

💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖

ഇതേ സമയം മഹിയുടെ എല്ലാ കണക്ക് കൂട്ടലുകളും തെറ്റിച്ച് ആ കാർ കൈലാസത്തിന്റെ മുറ്റത്തേക്ക് കയറി…

സിറ്റ്ഔട്ടിൽ ഇരുന്നിരുന്ന പാറുവിനടുത്തേക്ക് അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ നടന്നടുത്തു..

പാറു : ആഹാ ആരിത്.. രാധു… അപ്പു.. ഈ വഴിയൊക്കെ അറിയുമോ?… ഡാ ഹേമന്ത്… വാ എല്ലാരും.. അകത്തേക്ക് കയറ്..

രാധു : നീ ഞങ്ങളോട് പറയാതെ പോയതല്ലേ… പിണക്കമായിരുന്നു..

പാറു : അച്ചോടാ… പിന്നെന്തേ വന്നത്…

പാറു രാധുവിന്റെ താടിയിൽ പിടിച്ച് കൊഞ്ചിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു..

രാധു : പോടീ… ഞാനേ വാവയെ കാണാൻ വന്നതാ..

അപ്പു : ഡാ സുഖമല്ലേ നിനക്ക്…

പാറു : ആഹ് ഡാ സുഖം… അതിലുപരി സന്തോഷം…

ഹാളിൽ ശബ്ദം കേട്ട് ലക്ഷ്മി അടുക്കളയിൽ നിന്ന് വന്നു… പ്രതാപൻ ടെറസിൽ പച്ചക്കറി കൃഷിയിൽ മുഴുകി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു..

ലക്ഷ്മി : ആഹാ നിങ്ങളായിരുന്നോ….ഞാൻ വിചാരിച്ചു മഹി വന്നെന്ന്.. ഇരിക്കുട്ടോ… ഞാൻ കുടിക്കാനെടുക്കാം…

അത് പറഞ്ഞ് ലക്ഷ്മിയമ്മ അകത്തേക്ക് പോയി..

ഹേമന്ത് : മഹി സർ ഇവിടില്ലേ?

പാറു : ഇല്ല… ഒരു മീറ്റിംഗ് ഉണ്ടെന്നാ പറഞ്ഞത്…

ഇത് കേട്ട് അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഒരു വന്യത നിറഞ്ഞു..

പാറു :നിങ്ങൾ വാ മുറിയൊക്കെ കാണാം…

ഹേമന്ത് : ഞാനില്ല മക്കളെ… ഞാനിവിടെ ഇരുന്നോളാമെ..

അവർ അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചിട്ട് മുകളിലേക്ക് പോയി… അവരെ മുറിയിലാക്കിയിട്ട് തിരിഞ്ഞതെ പാറുവിന് ഒരു കോൾ വന്നു… അവൾ ഫോണെടുത്ത് മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി…

അവൾ പോയതും ചുവരിൽ ഉള്ള അവരുടെ ഫോട്ടോ നോക്കി അവൾ പല്ല് ഞെരിച്ചു…

പാറു കോൾ എടുത്തു.. മഹിയായിരുന്നു അത്..

മഹി : ഹെലോ ശ്രീ…

പാറു : ആഹ് മഹിയേട്ടാ..

മഹി : എന്തെടുക്കുവാ നീ…? ഫുഡ്‌ ഒക്കെ കഴിച്ചില്ലേ?

പാറു : ആഹ് ഏട്ടൻ എപ്പോഴാ വരുന്നേ.?

മഹി :ഒരു അര മണിക്കൂർ… അപ്പോഴേക്കും എത്താം…

പാറു :ഇവിടെ അപ്പുവും രാധുവുമൊക്കെ വന്നിട്ടുണ്ട് വേഗം വാ…

മഹിക്ക് അത് കേട്ടതേ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടി. അവന് എന്തെന്നില്ലാത്ത പേടി തോന്നി തുടങ്ങി..

അവൻ കോൾ കട്ട്‌ ചെയ്തു…

“ഈ മഹിയെട്ടന് ഇതെന്താ.”..

പാറു അതും പറഞ്ഞ് മുറിയിലേക്ക് കയറി… അവിടെ രാധു മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു…

പാറു : അപ്പു എവിടെ ?

രാധു :അവള് താഴേക്ക് പോയി…

പാറു :എന്നാൽ വാ നമുക്കും പോകാം..

രാധു : നീ പൊയ്ക്കോ..

ഫോട്ടോയിലേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു..

പാറു അവളെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് മുറി വിട്ടിറങ്ങി..

💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖

ഗ്രീൻ ലേകിൽ…

എല്ലാവരോടും എല്ലാം പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അവരും വല്ലാത്തൊരവസ്ഥയിലായിരുന്നു…

കാർത്തിക്കിന്റെ മുഖം ദേഷ്യത്താൽ വലിഞ്ഞു മുറുകി… മഹി വെരുകിനെപ്പോലെ വെപ്രാളം കൂട്ടി..

ഭവ്യ : എങ്കിൽ വാ നമുക്ക് പോകാം…

കാർത്തി : അവളെ ഇന്ന് ഞാൻ തീർക്കും…

പക്ഷെ ഇത് കേട്ട് ഗൗതമും അനുപമയും പ്രതികരിക്കാത്തത് മഹിയുടെ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടു..

മഹി : കാർത്തി… നിങ്ങൾ വീട്ടിലേക്ക് വേഗം പോ… ഞങ്ങൾ ഇപ്പോ വരാം…

കാർത്തി അവരെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് മറ്റുള്ളവരുമായി പോയി… അവര് പോയതും മഹി ഗൗതമിന് നേരെ തിരിഞ്ഞു…

മഹി : പറ…

ഗൗതം : ഡാ നീ കരുതുന്നത് പോലല്ല കാര്യങ്ങൾ…

അത് പറഞ്ഞ് ഗൗതം അനുപമയെ നോക്കി… പിന്നീട് അവൾ തുടർന്നു…

അനുപമ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ കേട്ട് മഹി കൂടുതൽ കൂടുതൽ ആശങ്കയിലായി..

💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖

മുറിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയ പാറു പ്രതാപന്റെ വിളി കേട്ട് ടെറസിലേക്ക് പോയി… ഇതേ സമയം താഴെ നിന്ന് അപ്പുവും വിളിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

അവൾ അത് കാര്യമാക്കാതെ ടെറസിലേക്ക് നീങ്ങി….

ടെറസിൽ ഹേമന്തും ഉണ്ടായിരുന്നു…

പാറു : ആഹാ നീ ഇവിടുണ്ടോ?

ഹേമന്ത് : ആഹ് ആന്റി പറഞ്ഞു ഇവിടെ അങ്കിൾ കൃഷി ചെയ്യുന്നുണ്ടെന്ന്… ഒന്ന് കാണാൻ വന്നതാ…

അപ്പോഴും താഴെ നിന്ന് അപ്പു വിളിക്കുന്ന ശബ്ദം കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു …

ഹേമന്ത് : ഇവളെന്തിനാ ഇങ്ങനെ വിളിച്ചു കൂവുന്നത്?

പാറു : അറിയില്ല

പ്രതാപൻ : മോള് പോയി നോക്ക്…

ഹേമന്ത് : വേണ്ട… നീ ഇവിടെ നിൽക്ക്.. ഞാൻ പോയി നോക്കാം..

അത് പറഞ്ഞ് ഹേമന്ത് താഴേക്ക് പോയി… പക്ഷെ നിമിഷങ്ങൾക്കകം അവന്റെ കരച്ചിൽ അവിടമാകെ നിറഞ്ഞു..

ശബ്ദം കേട്ട് പ്രതാപനും പാറുവും താഴേക്കിറങ്ങി… പക്ഷെ പകുതി സ്റ്റെപ് എത്തിയപ്പോഴേക്കും ഹേമന്ത് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു…

പാറു…. സൂക്ഷിച്…. എണ്ണ ഉണ്ട്….

അത് കേട്ട് പ്രതാപൻ കരുതലോടെ പാറുവിനെ താഴേക്ക് കൈ പിടിച്ച് ഇറക്കി…

പ്രതാപൻ : എങ്ങനെയാ ഇവിടെ എണ്ണ വീണത്?

ലക്ഷ്മി പ്രതാപന് തോട്ട് പിന്നിലായി നിന്ന രാധുവിനെ നോക്കി….അവൾ തല താഴ്ത്തി നിൽക്കുകയായിരുന്നു..

ലക്ഷ്മി : ഇതിനാണോ നീ എന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് എണ്ണക്കുപ്പി വാങ്ങിയത്…

ഇത് കേട്ടുകൊണ്ടാണ് കാർത്തിക് വന്നത്.. അവൻ പാഞ്ഞു വന്ന് പ്രതാപന് പിന്നിൽ നിന്ന രാധുവിനെ പിടിച്ചു വലിച് സോഫയിലേക്ക് എറിഞ്ഞു..

അവന്റെ മുഖം ചുവന്നിരുന്നു..

കാർത്തി : ഡീ നീയും മറ്റവനും കൂടി ചെയ്ത്കൂട്ടുന്നത് ഞങ്ങൾ അറിയില്ലെന്ന് കരുതിയോ….

എല്ലാം അറിയുന്നുണ്ട്….. മഹിയെ സ്വന്തമാക്കാൻ ഇത്ര ചീപ്പായിട്ട് കളിക്കുമെന്ന് കരുതിയില്ല… ഛെ…. രണ്ട് ജീവൻ വച്ചാണ് നീ കളിച്ചത്…

ഇത് കേട്ടതും അപ്പുവും ഹേമന്തും ഉൾപ്പെടെ എല്ലാവരും ഞെട്ടി… രാധു ശബ്ദം പുറത്തേക്ക് വരാതെ കൈകൊണ്ട് അവളല്ല എന്ന് കാണിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു…

അപ്പു : ഛെ… നീ ഇത്ര തരംതാഴ്ന്നവൾ ആയിരുന്നോ?

അതുകൂടി കേട്ടതോടെ രാധു തളർന്ന് തറയിൽ ഇരുന്നു…

കാർത്തിക്ക് വന്ന് അവളെ മുടിക്ക് കുത്തി പിടിച്ച് എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു.. എന്നിട്ട് ഇരു കവിളിലും മാറി മാറി അടിച്ചു…

ഹേമന്ത് പ്രതികരിക്കാനാവാതെ നിന്നു… പാറു ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവളെ നോക്കി നിൽക്കുക മാത്രം ചെയ്തു…

കാർത്തിക് വീണ്ടും അവളെ അടയ്ക്കാനായി കയ്യോങ്ങിയതും അവന്റെ കയ്യിൽ ഒരു പിടി വീണു… കാർത്തിക് ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…

ആ മുഖത്തിലെ ഭാവം ചുറ്റും നിന്നവരെ ഭയപ്പെടുത്തി… ഒരാളുടെ ഒഴികെ… ഒരു മുഖത്ത് മാത്രം ആശ്വാസം നിഴലിച്ചു…

പാറു ആശ്വാസത്തോടെ മഹിയോട് ചേർന്ന് നിന്നു. മഹി കാർത്തിയുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് പിടി വിട്ട് പാറുവിനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു..

കാർത്തി : അളിയാ ഇവള്…

മഹി : നിൽക്ക് കാർത്തി.. അവൾക്ക് പറയാനുള്ളത് കൂടി കേൾക്കണ്ടേ?

കാർത്തി : ഇവളെപ്പോലൊരുത്തി പറയുന്നത് കേൾക്കാനോ? നോ വേ..

കാർത്തി പുച്ഛിച്ചു മുഖം തിരിച്ചു എന്നിട്ട് രാധുവിന് നേരെ ചീറിക്കൊണ്ട് ചെന്നു…

മഹി : കാർത്തി…

ഒരലർച്ചയായിരുന്നു അത്… കാർത്തി ഞെട്ടി…

മഹി : കാർത്തി പറയുന്നത് കേൾക്കാൻ…. ഞാൻ ഇവളുടെ ഭർത്താവാണ്…. എന്റെ കുഞ്ഞിനെയാണ് അപായപ്പെടുത്താൻ നോക്കിയത്… നിന്നെക്കാൾ പതിന്മടങ്ങ് ഇമോഷൻസ് എനിക്കുണ്ട്.. പക്ഷെ എല്ലാം അവൾക്ക് പറയാനുള്ളത് കേട്ടിട്ട് മാത്രം… എല്ലാം…

മഹി അർഥം വച്ച് ചുറ്റും കനപ്പിച്ച് നോക്കി.. കാർത്തിക് ശ്വാസം എടുത്തുവിട്ട് രാധുവിനെ നോക്കി..

കാർത്തിക് : പറ.. എന്താ സംഭവിച്ചത്… നീ എന്തിനാ എണ്ണ അവിടെ ഒഴിച്ചത്.. പറ..

രാധു ഒന്ന് റിലാക്സ് ആവുന്നത് വരെ അവർ വെയിറ്റ് ചെയ്തു… പിന്നെ രാധു പറഞ്ഞു തുടങ്ങി..

രാധു : ഇങ്ങോട്ട് ഇന്ന് തന്നെ വരണമെന്ന് വാശിപിടിച്ചത് ഞാനല്ല…

മഹി : പിന്നെ?

രാധു വിരൽ ചൂണ്ടി… എല്ലാവരും അവൾ കൈ ചൂണ്ടിയ ഭാഗത്തേക്ക്‌ നോക്കി.. പാറു ആ വ്യക്തിയെ കണ്ട് തറഞ്ഞു നിന്നു…

തനിക്ക് നേരെ ചൂണ്ടിയ വിരൽ കണ്ട് അപ്പു പാഞ്ഞുവന്ന് അവളെ തല്ലാൻ ഓങ്ങി… ആ കൈ മഹി ബലമായി പിടിച്ചു മാറ്റി…

മഹി : അവൾ പറയട്ടെ അപ്പു..

അപ്പു പാറുവിനെ നോക്കി.. അവളാണെങ്കിൽ എന്താണ് തനിക്ക് ചുറ്റും നടക്കുന്നതെന്നറിയാതെ ഉഴറി..

അപ്പു പാറുവിന് അടുത്തേക്ക് വന്നു…

അപ്പു : അവൾ പറയുന്നത് വിശ്വസിക്കല്ലേ പാറു.. നിന്നെ ഞാൻ… ഞാൻ അങ്ങനെ ചെയ്യുമോ?

പാറു പക്ഷെ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.. അവൾ അപ്പോൾ വല്ലാത്തൊരു അവസ്ഥയിലായിരുന്നു.. അപ്പുവും രാധുവും കൂട്ടുകാരായല്ല സഹോദരങ്ങളായാണ് കണ്ടത്. അതിൽ ആരുടെ നേരെ തെളിവുകൾ തിരിഞ്ഞാലും താൻ തകർന്നു പോകും… അവളുടെ കണ്ണുകൾ ചാലിട്ടൊഴുകാൻ തുടങ്ങി.

മഹി : അപ്പു….

മഹി അവളെ ശാസനയോടെ വിളിച്ചു..

കാർത്തിക് :ഇവിടെ വന്നിട്ട്? ബാക്കി പറയൂ രാധു..

രാധു : ഞങ്ങളെ മുറിയിലാക്കി പാറു ഫോണുമായി പുറത്തിറങ്ങി.. ആ സമയത്ത് അപ്പു എന്നോട് ഇവിടുത്തെ അമ്മയുടെ കയ്യിന്നു എണ്ണ വാങ്ങി തരാമോ എന്ന് ചോദിച്ചു..

കാർത്തി :എന്തിന്?

രാധു : അവളുടെ കയ്യിലെ റിങ് ടൈറ്റ് ആയിട്ട് അവളുടെ വിരൽ മുറിഞ്ഞിരുന്നു.. അത് വേദനിക്കാതെ ഊരാൻ എണ്ണ വേണമെന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു… കയ്യിൽ നോക്കിയപ്പോ മുറിഞ്ഞിരിക്കുന്നത് കണ്ട് പാവം തോന്നി.. അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോ നല്ല വേദനയുള്ളതായിട്ടാ തോന്നിയത്..

അത്രയും കേട്ടപ്പോൾ എല്ലാവരുടെയും കണ്ണ് അപ്പുവിന് നേരെയായി… അത് മനസിലാക്കി അപ്പു ദേഷ്യത്തോടെ രാധുവിനെ നോക്കി..

അപ്പു : അവൾ കള്ളം പറയുവാ.. എന്റെ കയ്യിൽ അങ്ങനെ ഒരു റിങ്ങും ഇല്ല മുറിവും ഇല്ല… ഞാൻ അവളോട്‌ എണ്ണ എടുക്കാൻ പറഞ്ഞിട്ടുമില്ല..

ഇത് കേട്ട് ഭവ്യ അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു നോക്കി… അവൾ പറഞ്ഞത് പോലെ ആ കയ്യിൽ റിങ് ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല… പക്ഷെ മോതിരവിരലിൽ ഒരു മുറിവ് കണ്ടു.

ഭവ്യ : അപ്പൊ ഈ മുറിവോ.?

അത് കേട്ട് അവളൊന്ന് പരുങ്ങി… പക്ഷെ അത് വിദഗ്ദ്ധമായി ഒളിപ്പിച്ച് അവൾ എല്ലാവരെയും വാശിയോടെ നോക്കി…

അപ്പു : ഓ എല്ലാവരും കൂടി കുറ്റം എന്റെ തലയിൽ കെട്ടിവയ്ക്കാൻ നോക്കുവാണോ?

അവൾ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ഗൗതമിനു അടുത്തേക്ക് വന്നു..

അപ്പു : കണ്ടില്ലേ ഏട്ടാ… ഞാൻ എന്ത് ചെയ്തിട്ടാ… നമുക്ക് പോകാം ഏട്ടാ.. എന്നെ ഇവിടുന്ന് കൊണ്ട് പോ…

ഈ സമയമെല്ലാം രാഹുൽ അവളെ നോക്കി കാണുകയായിരുന്നു… അയാളിലെ പോലീസ് അവളിലെ കുറ്റവാളിയെ ഇതിനോടകം തിരിച്ചറിഞ്ഞുകഴിഞ്ഞിരുന്നു…

ഗൗതം അവളെ നോക്കുന്നില്ലെന്ന് കണ്ട അപ്പു അനുപമയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു…

അപ്പു :വാ ചേച്ചി നമുക്ക് പോകാം.. ഏട്ടനും എന്നെ വിശ്വാസമില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു…

അവൾക്ക് എങ്ങനെയെങ്കിലും അവിടുന്ന് രക്ഷപെടണമെന്നേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.. പക്ഷെ അവളുടെ ചേഷ്ടകളെല്ലാം അവളെ സംശയിക്കാൻ മറ്റുള്ളവരെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നതായിരുന്നു…

അപ്പു : ചേച്ചി വാ…

അവൾ അനുപമയെ കുലുക്കി വിളിച്ചു… പെട്ടന്ന് അപ്പുവിനെ നോക്കിയ അനു കൈ വീശി അവളുടെ ഇടത് കവിളിൽ ഒന്ന് കൊടുത്തു…

അപ്പു പെട്ടന്ന് ഞെട്ടി അനുവിനെ നോക്കി…

അപ്പു : ചേച്ചി ഞാ….

പറഞ്ഞ് പൂർത്തിയാക്കുന്നതിനു മുന്പേ അനു കൈ ഉയർത്തി അവളെ തടഞ്ഞു…

അനു :എങ്ങനെ തോന്നി നിനക്ക്?

അത്രമാത്രം അനുപമ ചോദിച്ചു. പിന്നെ വിങ്ങിപ്പൊട്ടി കരഞ്ഞു…

അപ്പു ഒന്നും മനസിലാവാതെ എല്ലാവരെയും നോക്കി.. ഗൗതമും അനുപമയും മഹിയും ഒഴിച്ച് മറ്റുള്ളവരുടെ അവസ്ഥയും അത് തന്നെയായിരുന്നു…

മഹി : എന്താണ് മിസ് അപർണ… ചുറ്റും നോക്കുന്നത്..?

അപ്പു അവനെ നോക്കി.. അവന്റെ കണ്ണുകളിലെ ഭാവത്തെക്കാൾ അവന്റെ അപർണ എന്ന വിളിയാണ് അവളെ ഭയപ്പെടുത്തിയത്…

മഹി : നിനക്ക് പുറകെ രണ്ട് കണ്ണുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നത് നീ കണ്ടില്ല.. അല്ലേ?

അപ്പു അവനെ സംശയഭാവത്തിൽ നോക്കി

മഹി : നിന്റെ ചേച്ചി നിന്നെ ഒരുതവണ സിദ്ധുവിനൊപ്പം കണ്ടു

സിദ്ധുവിന്റെ പേര് കേട്ടതും അപ്പു വെപ്രാളത്തോടെ പരുങ്ങാൻ തുടങ്ങി…

മഹി : അതിന് ശേഷം നിനക്ക് ചുറ്റും ഗൗതം ഉണ്ടായിരുന്നു. നീ പോലും അറിയാതെ…

അപ്പു ഗൗതമിനെ നോക്കി… അവൻ അവളെത്തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു…

മഹി : അവരുടെ ഒരു ടെസ്റ്റ്‌ ആയിരുന്നു ഇന്ന്. ഞാൻ വീട്ടിൽ ഇന്ന് ഉണ്ടാവില്ലെന്ന് നിന്നെ മനഃപൂർവം അവർ അറിയിച്ചു. അതിൽ നീ വീണു

ഗൗതം : നിന്നോട് അത് പറയുമ്പോഴും നീ ഇവിടെ വരില്ലെന്ന് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചു.. എന്റെ സംശയങ്ങൾ തെറ്റാവണെയെന്ന് ഞാൻ പ്രാർത്ഥിച്ചു. പക്ഷെ….

അത് കേട്ട് അപ്പു മുഖം താഴ്ത്തി..

ഗൗതം : എന്റെ പാറുവിനെപ്പോലെ അല്ലേ ഞാൻ… എന്നിട്ട് അവളെത്തന്നെ നീ…

ഗൗതമിനും വാക്കുകൾ കിട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.

മഹി : അപ്പൊ ഇനി പറ അപർണ… എന്തിനു വേണ്ടി…?

അപ്പു പറയാതെ മുഖം കുനിച്ചു നിന്നു. അത് കണ്ട് മഹിക്ക് കലി കയറി. അവനവളെ തല്ലാനായി ചീറിക്കൊണ്ട് ചെന്നു…

അപ്പു :തല്ലിക്കൊ മഹി… എനിക്കിഷ്ടാ നിന്റെ കൈകൊണ്ട് മരിക്കാനും…

ഭ്രാന്തമായ ആവേശത്തോടെ അവൾ പറയുന്നത് കേട്ട് എല്ലാവരും തറഞ്ഞു നിന്നു. പക്ഷെ മഹിക്ക് മാത്രം പ്രത്യേകിച്ച് ഭാവമാറ്റം ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

ഒന്ന് പുച്ഛിച്ചു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മഹി പറഞ്ഞു…

മഹി : എനിക്ക് ഇത് തോന്നിയിരുന്നു… നിന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട് അപ്പു… പക്ഷെ അപ്പോഴെല്ലാം നീ എനിക്ക് വൈശുവിനെ പോലെയാണെന്ന് ഞാൻ പറയാതെ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു അപ്പു…

അപ്പു അവനെ നോക്കി പുച്ഛിച്ചു…

മഹി : എന്റെ പ്രണയം അത് നീ ആയിരുന്നില്ല അപർണ.. അത് എന്റെ ശ്രീ ആയിരുന്നു ശ്രീ മാത്രം…

അത് കേട്ടതും അപ്പുവിന്റെ മുഖം വലിഞ്ഞു മുറുകി.. അവൾ പാറുവിന് നേരെ പാഞ്ഞു…

അപ്പു : ഇവളല്ലേ… ഇവളല്ലേ പ്രശ്നം… ഇവളില്ലാതായാലോ?

അപ്പു പാറുവിന്റെ കഴുത്തിൽ കുത്തി പിടിച്ചു വല്ലാത്തൊരു ഭാവത്തിൽ പറഞ്ഞു…

പക്ഷെ അത് കണ്ട് നിൽക്കാൻ മഹിക്ക് ആയില്ല… മഹി അവളെ പെണ്ണാണെന്ന് പോലും മറന്ന് പിന്നിൽ നിന്ന് ആഞ്ഞു ചവിട്ടി..

അവന്റെ ആ ഭാവമാറ്റം കണ്ട് എല്ലാവരും ഭയന്നു… സാക്ഷാൽ മഹാദേവൻ തൃക്കണ്ണ് തുറന്ന പ്രതീതി ആയിരുന്നു…

കണ്ണുകൾ ചുവന്ന് ഞരമ്പുകൾ തെളിഞ്ഞ് വല്ലാത്ത ദേഷ്യത്തോടെ അവൻ അപ്പുവിന് നേരെ നടന്നു…

മറ്റുള്ളവരെല്ലാം ഭയന്നപ്പോഴും അപ്പു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവനെ നോക്കി…

അപ്പു :നിന്റെ ഈ കോപമാണ് എന്നെ നിന്നിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിക്കുന്നത്… ഇതിന് ഞാൻ മാത്രമാവണം അവകാശി എന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ചതിൽ എന്താണ് തെറ്റ്..

തല്ലാനോങ്ങിയ മഹിയെ കാർത്തി പിടിച്ചു നിറുത്തി… അവന്റെ ഭാവം കണ്ട് കാർത്തി ഭയന്നിരുന്നു …

അപ്പു : ഞാൻ എന്നാണ് നിന്നെ ആദ്യമായി കണ്ടതെന്ന് അറിയുമോ? ചേച്ചിയുടെ കല്യാണത്തിന്… അന്ന് ഗൗതം ഏട്ടനൊപ്പം നിന്ന നിങ്ങൾ എന്റെ ഹൃദയത്തിലാണ് കയറിയത്. പക്ഷെ… അന്നും നിന്റെ കണ്ണുകൾ തേടിയത് അവളെയായിരുന്നു….

അപ്പു പകയോടെ പാറുവിനെ നോക്കി…

അപ്പു : അവൾ കാർത്തികിനോട് അടുത്ത് ഇടപഴകിയപ്പോൾ ഞാൻ അവളെ വെറുതെ വിട്ടു. ഇല്ലെങ്കിൽ അന്നേ തീർത്തേനെ ഞാൻ…

ഇത്തവണ അടിച്ചത് കാർത്തിക്കായിരുന്നു… ചുണ്ടിനിടയിലൂടെ ഊറി വന്ന രക്തം അവൾ പുച്ഛത്തോടെ തുപ്പിക്കളഞ്ഞു… എന്നിട്ട് വീണ്ടും തുടർന്നു…

അപ്പു : നീ അവളെ കല്യാണം കഴിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ… ഞാൻ അന്ന് എന്ത് ചെയ്യുവായിരുന്നു എന്ന് അറിയുമോ…. എന്നെത്തന്നെ വേദനിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു…. നീ നോക്കാത്ത എന്റെ ദേഹത്ത് ഞാൻ സ്വയം ബ്ലേഡ് കൊണ്ട് വരഞ്ഞു…. അന്ന് എന്റെ റൂം മേറ്റ്‌ കണ്ടില്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ…. ഞാൻ…

ഒരു നെടുവീർപ്പോടെ അവൾ പറഞ്ഞു നിറുത്തി…

അപ്പു : നിങ്ങൾ തമ്മിൽ അകന്നപ്പോഴും നീ അവളെ ഈ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറക്കി വിട്ടപ്പോഴും ഏറ്റവും കൂടുതൽ സന്തോഷിച്ചത് ഞാനായിരുന്നു…

പക്ഷെ നീ വീണ്ടും തെറ്റിദ്ധാരണകൾ മാറ്റി അവളിലേക്ക് അടുത്തു… സഹിക്കുമോ എനിക്ക്… പറ….

അന്ന് എനിക്ക് കൂട്ട് കിട്ടി… സിദ്ധു….

അത് മറ്റുള്ളവർക്ക് പുതിയ അറിവായിരുന്നു… പാറു ആകെ തകർന്നിരുന്നു… ഷോക്കിനു മേൽ ഷോക്ക് എന്ന അവസ്ഥ..

അപ്പു :അവന് വേണ്ടത് ഇവളെയായിരുന്നു.. നിന്റെ ഭാര്യയെ.. ഹാ…. ഹ്ഹ്ഹ്… എനിക്ക് നിന്നെയും…

രാഹുൽ : ഒരാളുടെ പേര് അപർണ മറന്നോ?

അപ്പു : ആരുടെ… ഇനി ആരുമില്ല…

അപ്പു പരുങ്ങലോടെ പറഞ്ഞു..

മഹി : ഛീ പറയെടി…

മഹി അവൾക്ക് നേരെ കയ്യോങ്ങി…

രാഹുൽ : മഹി… ഞങ്ങൾ പറയിപ്പിച്ചോളാം ഇനി… അപ്പൊ മിസ് അപർണ.. പോകാം… തന്റെ ഈ പെർഫോമൻസിനുള്ള അവാർഡ് ഞാൻ തരാം… യു ആർ അണ്ടർ അറസ്റ്റ്..

രാഹുൽ അവളെ പിടിച്ചു വലിച്ചു പുറത്തേക്ക് കൊണ്ട് പോയി… പുറത്ത് അവരെ കാത്തെന്ന പോലെ പോലീസ് ജീപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നു..

പുറത്ത് അവരെത്തിയതും ജീപ്പ് സ്റ്റാർട്ട്‌ ആയി.. അപ്പുവിനെ അവർ ജീപ്പിലേക്ക് കയറ്റാൻ ആഞ്ഞതും പെട്ടന്ന് അപ്പു താഴെ വീഴുന്നത് മാത്രം അവർ കണ്ടു…

രാഹുൽ കമിഴ്ന്നു കിടന്ന അവളെ നേരെയാക്കി… പെട്ടന്ന് ഞെട്ടി അയാൾ എല്ലാവരോടുമായി പറഞ്ഞു…

രാഹുൽ : ആരോ ഷൂട്ട്‌ ചെയ്തതാണ്…

എല്ലാവരും ഞെട്ടി…

മഹി നോക്കി അതെ വെടികൊണ്ടിരിക്കുന്നു.. അതും കഴുത്തിൽ…

പെട്ടെന്നാണ് രാഹുൽ അവിടെ നിന്ന് പാഞ്ഞു പോകുന്ന ബൈക്ക് കണ്ടത്… അത് ഓടിക്കുന്നയാൾ ബ്ലാക്ക് ജാക്കറ്റ് ഇട്ടിരുന്നു. ഹെൽമെറ്റ്‌ ഉള്ളതിനാൽ മുഖവും വ്യക്തമല്ല….

രാഹുൽ പെട്ടന്ന് ജീപ്പ് എടുത്ത് പിന്നാലെ പാഞ്ഞു…

ബൈക്ക് അതിവിദഗ്തമായി നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു… ജീപ്പ് പിന്നാലെയും.

ട്രാഫിക് സിഗ്നലിന് അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ ജീപ്പ് സിഗ്നലിൽ പെട്ടു. പക്ഷെ ബൈക്ക് സിഗ്നലിൽ പെട്ടില്ല… ബൈക്ക് പാഞ്ഞതും ഒരു ലോറി വന്നിടിച്ചതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു…

അത് കണ്ട് രാഹുൽ ഞെട്ടി.. അവൻ ജീപ്പിൽ നിന്ന് ചാടിയിറങ്ങി ബൈക്കിനടുത്തെത്തി… ആ യുവാവിന്റെ ഹെൽമെറ്റ്‌ അയാൾ ഊരി…

ഓഹ് മൈ ഗോഡ്… സിദ്ധു….

…രാഹുൽ ഫോണെടുത്ത് മഹിയെ വിളിച്ചു…

മഹി : കിട്ടിയോ രാഹുൽ അവനെ?

രാഹുൽ : കിട്ടി. പക്ഷെ…

മഹി : എന്ത് പറ്റി രാഹുൽ?

രാഹുൽ : ഹി ഈസ്‌ ഡെഡ്..

മഹി : വാട്ട്‌?

രാഹുൽ ഉണ്ടായ കാര്യങ്ങൾ മാഹിയോട് പറഞ്ഞു…

ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്ത് മഹി എല്ലാവരോടും കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു…

പാറു അപ്പോഴും കണ്ടതും കേട്ടതും ഒന്നും വിശ്വസിക്കാൻ ആവാതെ നിൽക്കുകയായിരുന്നു..

ഇതേ സമയം മറ്റൊരിടത്ത്…

ദേവൻ : ഹെലോ..

ലോറി ഡ്രൈവർ : മിഷൻ സക്സസ് ബോസ്…

ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്ത് ദേവൻ അലറി ചിരിച്ചു… തനിക്ക് പിന്നാലെ എത്തുന്ന കണ്ണുകൾ അറിയാതെ…

💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖

(തുടരും… )

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 1

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 2

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 3

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 4

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 5

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 6

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 7

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 8

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 9

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 10

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 11

Where there is Love 💞There is Life💞 PART 12