💔 മൊഴിയിടറാതെ 💔 : ഭാഗം 2

നോവൽ
എഴുത്തുകാരി: തമസാ

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!

---

മ്മാ ……. മ്മാ……

എണീക്കാൻ തുടങ്ങിയ ഗീതുവിനെ നന്ദൂട്ടി പിന്നെയും നൈറ്റിയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു…..

എന്താടാ പൊന്നേ…… അമ്മേടെ കന്നിപ്പെണ്ണിന്റെ ഇള്ള വയറു നെഞ്ഞില്ലേ ഡീ………….

ഗീതു വീണ്ടും ചെരിഞ്ഞു കിടന്ന് കൊണ്ട് നന്ദുവിന്റെ വയറിൽ നോവാത്ത പോലെ കടിച്ചു…..

ഇക്കിളി എടുത്തിട്ട് നന്ദു, കുഴഞ്ഞു കൊണ്ട് ചിരിച്ചു…. കുഞ്ഞ് പല്ലിനിടയിലൂടെ അമ്മിഞ്ഞ ചേർന്ന ഉമിനീർ പുറത്തേക്ക് തെറിച്ചു……..

വയറ്റിൽ പിന്നെയും ഗീതു മുഖം പൂഴ്ത്തുന്തോറും കുടു കുടാ ചിരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു വാവ…..

അമ്മയുടെ ചെവിയിൽ വലിച്ചു പിടിച്ച നന്ദുവിന്റെ കുഞ്ഞ് താടയിലേക്ക് ഗീതു ചുണ്ട് ചേർത്തു…..

“അമ്മേടെ കിളിക്കുഞ്ഞേ…….. ”

“അമ്മേടെ നന്ദൂട്ടി ഏതാ…… ”

മോളുടെ രണ്ട് തോളോടും കൈകൾ ചേർത്ത് വെച്ച് ഗീതു പിന്നെയും പിന്നെയും കൊഞ്ചിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു………

വായോ….. കിളിക്കുഞ്ഞിന് അമ്മമ്മേനെ കാണണ്ടേ…… എന്തോരും നേരായിന്നറിയുവോ നമ്മൾ പോയിട്ട്……. ഉള്ള ബക്കറ്റും തുണിയും ഒക്കെ കളഞ്ഞു….. ഹാ…… നാളെ പട്ടി
കൊണ്ട് പോയില്ലേൽ ഒന്നൂടി അലക്കി കൊണ്ട് വരാം തുണിയൊക്കെ….

” മ്മാ……. ”

നന്ദൂട്ടി പിന്നെയും കട്ടിലിൽ നിന്നെണീറ്റ്, ഗീതുവിന്റെ മടിയിലേക്ക് കയറി ഇരുന്നു….

“എന്താടാ കള്ളിക്കുഞ്ഞാറ്റേ…….. ”

ഗീതു അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് മുഖം വെച്ച് ദീർഘമായി ചുംബിച്ചു….

“പാപ്പാല്…… ”

കള്ളക്കരച്ചില് ചുണ്ടത്തു പിടിച്ചു മോള് അത് പറയുമ്പോൾ ഗീതുവിന്‌ ചിരിയാണ് വന്നത്…..

” എടി കള്ളിക്കുഞ്ഞേ….. ഇപ്പോഴല്ലേടീ കുഞ്ഞുവയർ നിറച്ചത്…… കൊതിച്ചീ…… അയ്യേ…. അമ്മേടെ കുഞ്ഞാറ്റയ്ക്ക് പാപ്പാല് കുടിക്കാൻ കൊതിയാ എപ്പോഴും……. അമ്മേടെ ബാക്കി ഉള്ള ജീവൻ കൂടി വലിച്ചെടുക്കുവോ കുഞ്ഞാറ്റേ നീ ”

കുറച്ചു താഴെ ആണ് കുര്യാച്ചന്റെ പയറ് തോട്ടം…. പയറ് മാത്രമല്ല… ഓണ സദ്യയ്ക്കുള്ള മിക്ക പച്ചക്കറിയും അതിലുണ്ട്…. അവിടെ ആണ് ഉച്ച വരെ പണി… മോളെയും എടുക്കും…. അല്ലാതെ ആരാ നന്ദൂനെ നോക്കാൻ ഉള്ളത്….

പടത കെട്ടിയ ഒരു ചെറിയ മോട്ടോർ പുര ഉണ്ട്, തൊട്ടടുത്താണ്…. അവിടെ കിടത്തിയിട്ട് പണിക്ക് ഇറങ്ങിയാൽ മോളെണീറ്റാലും അറിയും…. പിന്നെ കുര്യാച്ചന്റെ ഒരു മോളുണ്ട്, നീന…. എട്ടിൽ ആയിട്ടേ ഉള്ളു… അവൾ എടുത്തോണ്ട് നടന്നോളും…..

ചില നേരത്ത് മാത്രേ ചിത്താന്തം ഉണ്ടാവാറുള്ളു….എന്നാലും പകൽ പാലുകുടി കുറവാണ്…. അവസ്ഥ അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് എല്ലാവരും കണ്ണടയ്ക്കും വാശി പിടിക്കുമ്പോൾ ഒക്കെ …… അല്ലെങ്കിൽ ഇവിടെ അടുപ്പ് പുകയില്ല എന്ന് അവർക്ക് അറിയാലോ…. ഏട്ടൻ സമ്പാദിച്ചത് മുഴുവനും എടുത്തിട്ടാണ്, വീടിന്റെ പണി തീർത്തതും, അമ്മയുടെയും ഗീതുവിന്റെയും ഹോസ്പിറ്റൽ ബില്ല് കഴിച്ചതുമൊക്കെ…..

മോൾക്ക് പാല് കൊടുക്കാൻ വേണ്ടി വീണ്ടും കട്ടിലിലേക്ക് അമർന്നിരുന്നു സിബ് ഊരുന്നതിനിടെയാണ് ബക്കറ്റിന്റെ കുഴ ബക്കറ്റിൽ തട്ടുന്ന ഒച്ച കേട്ടത്…… മുൻ വശത്തു ബക്കറ്റ് ഒന്നും ഇരിപ്പില്ല….. പിന്നെ എന്താണാവോ ശബ്ദം……

“നന്ദൂട്ടി, ഇവിടെ കിടന്നോട്ടോ…. അമ്മ വേംന്ന് വരാമേ … ”

എന്താണ് ശബ്ദം കേട്ടതെന്നറിയാൻ വേഗം മോളേ കട്ടിലിൽ കിടത്തി, വാതിൽക്കലേക്ക് നടന്നു…. സിബ് മുകളിലേക്ക് വലിച്ചിട്ട് വാതിൽ തുറന്നു പുറത്തേക്ക് നോക്കിയതേ ഒരാൾ പുറത്തേക്ക് നടക്കുന്നത് കണ്ടു…….

ഇത്….. ഇത്…. അയാളല്ലേ……

ഇറയത്തെ വെട്ടം കൈ എത്തിച്ചിട്ടു….

മനസ്സിൽ സംശയം മുട്ടയിട്ടു… തൊണ്ടു പൊട്ടി കുഞ്ഞ് വിരിയിക്കാൻ, ഇറയത്തോട് ചേർത്ത് വെച്ചേക്കുന്ന തുണിബക്കറ്റ് കാണേണ്ട കാര്യമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ….

ആരാ നിങ്ങൾ……..?

കയ്യും കാലും വിറച്ചിട്ട് മുന്നോട്ടോ പുറകോട്ടോ നടക്കാൻ ഗീതുവിന്‌ പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല…. കാലുകൾക്ക് ബാധ കേറിയത് പോലെ…..

അയാൾ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു……..

വെട്ടം മുഖത്തേക്കടിച്ചു രൂപം വ്യക്‌തമായി…. പക്ഷേ അവൾക്ക് ഓർമ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല….

ഞാൻ ദീപൻ…….. എന്നെ കണ്ടിട്ടാ ഗീതു കുറച്ചു മുൻപ് പേടിച്ചോടിയത്…… അതാ…… തുണിയൊക്കെ ഞാൻ നല്ല പോലെ കഴുകി വൃത്തിയാക്കിയിട്ടുണ്ട്….. സോറി…..

പറയുന്നതിനിടയിൽ പലപ്പോഴും അവന്റെ മുഖം കുമ്പിട്ടു പോയി….

” ഓ…. ഓക്കേ… ശരി…… ഞാൻ പേടിച്ചിരിക്കുവായിരുന്നു തുണി എല്ലാം രാത്രി പട്ടി വന്ന് എടുക്കുവോന്ന്…. ചുമ്മാ നിലത്തിട്ട് കുടയുവൊക്കെ ചെയ്യും …. അഴയിൽ നിന്ന് വരെ തുണി എടുക്കുന്ന ഇനമാ…. കുഞ്ഞിന്റെ തുണിയിലൊക്കെ അതിന്റെ ഉമിനീരായാൽ അസുഖം വരും…… അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ അവൾക്ക് ചെറിയ കാര്യം മതി അസുഖം വരാൻ…. ”

തിരിച്ചവൻ എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കുന്നതിനു മുൻപേ അകത്തു നിന്ന് നന്ദൂട്ടി കരഞ്ഞു തുടങ്ങി……… കൂടെ മ്മാ…. വേം….. വേം…… എന്ന വിളിയും……

എങ്കിൽ ശെരി… പിന്നെ കാണാം…. താങ്ക്സ് ട്ടോ……

പൊയ്ക്കോളൂ എന്ന് പറയുന്ന ഒരു ചിരി അവളുടെ മുഖത്ത് നിറഞ്ഞു…..

മോളെ ഞാൻ ഒന്ന് കണ്ടോട്ടെ……?

ശബ്ദം താഴ്ത്തി ചോദിച്ചിട്ടും അയാളുടെ ശബ്ദം ഇടറിപ്പോയി…..

താൻ ഈ നാട്ടുകാരൻ അല്ലല്ലോ…. ഞാൻ ഇതിന് മുൻപ് കണ്ടിട്ടില്ല ….. സോറി….. തുറന്നു പറയാലോ, എനിക്ക് പേടിയാണ്….. നിങ്ങൾ പോകൂ പ്ലീസ്……….

അകത്തേക്ക് കയറാനായി തിരിഞ്ഞ അവളുടെ കയ്യിൽ ദീപൻ ഓടി വന്ന് പിടിച്ചു……

ഒരു തവണ ….. അത്രേം മതി…. കണ്ടിട്ട് വേഗം പൊയ്ക്കോളാം ഞാൻ….. പ്ലീസ്…… ഒന്ന് മനസിലാക്കൂ……

അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചയാൾ കെഞ്ചി…..

അപ്പോഴേക്കും അകത്തു നിന്ന് മോള് അലറിക്കരഞ്ഞു…… തന്റെ കയ്യിൽ കൂടുതൽ ബലം കൊടുക്കുന്ന അയാളെ ഒരു നിമിഷത്തെ ചിന്തയിൽ ഉന്തി മാറ്റിയിട്ട് അവൾ അകത്തേക്ക് ഓടിക്കയറി വാതിലടച്ചു……. തള്ളലിന്റെ ശക്തിയിൽ അവൻ താഴേക്ക് വീണു…..

പെട്ടെന്ന് തന്നെ ചാടി എഴുന്നേറ്റു അടഞ്ഞ വാതിലിന്മേൽ ദീപൻ മുട്ടി വിളിച്ചു……

ഗീതൂ….. ഒന്ന് കണ്ടാൽ മതി ഗീതൂ….. കാണാതെ പോവില്ല ഞാൻ……. ദേ….. ഈ നാട്ടിലേക്ക് ഞാൻ വന്നത് പോലും നിന്നെ കാണാൻ വേണ്ടിയാ….. ഈ കുഞ്ഞിനെ കുറിച്ചറിയാൻ വേണ്ടിയാ…..

ഗീതൂ………

അകത്തു നിന്ന് കുഞ്ഞിന്റെ കരച്ചിൽ നിന്നു…..
ഒരു നിമിഷം ഒന്ന് സംശയിച്ചിട്ട്, മുറ്റത്തേക്ക് വെട്ടം വീഴുന്ന മുറിയുടെ വശത്തേക്ക് ദീപൻ നടന്നു…. പിന്നെ തിരിച്ചു വന്ന്, ഇറയത്തെ വെട്ടം ഓഫ്‌ ചെയ്തു…. തിരിച്ചു വീണ്ടും അങ്ങോട്ട്‌ തന്നെ നടന്നു…….

വെട്ടം കുറവായതിനാൽ പെട്ടെന്ന് ആർക്കും അവൻ മുറ്റത്തു നിന്നാലും കാണില്ല…… അവളും കുഞ്ഞും കിടക്കുന്ന മുറി അതാണോ എന്നറിയാൻ അവൻ ശ്വാസം പിടിച്ചു വെച്ച് ആ ഭിത്തിയിലേക്ക് ചാരി നിന്നു…….

ജനൽ പാളികൾ കുറ്റിയിട്ടിട്ടില്ലെന്ന് അപ്പോഴാണ് അവൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്…… ചൂണ്ടാണി വിരല് കൊണ്ട് പതിയെ ജനൽ തുറന്നു, ചെറുതായിട്ട്…….

അകത്തേക്ക് നോക്കിയ കണ്ണുകൾ ഒരു നിമിഷം സ്തബ്ധമായി……..

ജനലിലേക്ക് തിരിഞ്ഞിരുന്നു മോളെ പാലൂട്ടുകയായിരുന്നു അവൾ…… മാറിലേക്ക് മുഖം ചേർത്ത് വെച്ചിരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് കുഞ്ഞിനെ നേരാംവണ്ണം കാണാൻ പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല……..

അടച്ചു പിടിച്ച ഗീതുവിന്റെ കണ്ണുകൾ പെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു….. ഇടയ്ക്ക് കരച്ചിൽ ഏങ്ങിപ്പോവുന്നുണ്ട്…… തൊണ്ടക്കുഴിയിൽ ഏങ്ങലിനൊപ്പം ഞരമ്പ് വലിയുന്നു…….. പാലുകുടി അലോസരപ്പെട്ടിട്ട് മോള് ഏങ്ങല് വരുമ്പോഴെല്ലാം അമർത്തി മൂളുന്നുണ്ട്….. ഒഴുകി ഇറങ്ങുന്ന കണ്ണുനീർ അവളുടെ മാറിൽ ചുംബിച്ചു കൊണ്ട് കുഞ്ഞിന്റെ വായിലേക്ക് കൂടി പോകുന്നുണ്ടെന്ന് അവന് മനസിലായി……..

ജനൽ അത് പോലെ തന്നെ അടച്ചിട്ടു ഭിത്തിലേക്ക് ചാരി ആ തിണ്ണയിൽ അവനിരുന്നു…..

അന്ന് ഇവിടെ, ഈ വീട്ടിലിട്ടാണ് താൻ ആ പാപമെല്ലാം ചെയ്തതെന്ന് ഓർത്തപ്പോൾ ദീപന് സങ്കടം മഴവെള്ളപ്പാച്ചിൽ പോലെ ഇരച്ചു വന്നു……. തെറ്റാണ് ചെയ്യുന്നതെന്ന് അറിയാമായിരുന്നു …. പ്രായത്തിന്റെ ഭ്രാന്ത് എന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല …… എല്ലാം അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ ആണ്……. ഗിരിയെ കൊല്ലുന്നതും അവന്റെ മുന്നിലിട്ട് അവളേ കടിച്ചു കുടയുന്നതുമെല്ലാം നേരത്തെ പ്ലാൻ ചെയ്തത് ആയിരുന്നു….. എന്തിനധികം ഓരോരുത്തരുടെ ടേൺ വരെ പറഞ്ഞുറപ്പിച്ചിട്ടാണ് വന്നത് ……..

സുഖം…….. അത് അനുഭവിച്ചിരുന്നു….. സത്യമാണ്….. രണ്ടാമൂഴം തനിക്കായിരുന്നത് കൊണ്ട്, അവളുടെ വേദനകൾ മുഴുവൻ ചിലപ്പോൾ കണ്ടത് താനായിരിക്കും……ആ കൊച്ചു കുഞ്ഞ്, അതിന്റെ വിശപ്പ് അകറ്റുന്ന, അവൾക്ക് അമൃതായി പാൽ ചുരത്തുന്ന മാറിടങ്ങളിൽ താൻ ആഴത്തിൽ മുറിവുകൾ ഏൽപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്….. അലറി അവളന്നു കരഞ്ഞപ്പോൾ വീണ്ടും വീണ്ടും ദന്തക്ഷതങ്ങൾ ഏൽപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്……. പക്ഷേ, ഇന്ന് മറ്റൊരു കണ്ണോടെ ആ സ്തനങ്ങളിലേക്ക് തനിക്ക് നോക്കാൻ പോലും കഴിയുന്നില്ല…….

ശേഷാദ്രി പൈയുടെ തൊഴിലാളികൾ എന്ന പേരിൽ നാട്ടുകാർ അറിയുന്നവർ തങ്ങളല്ലാത്തതു കൊണ്ട്, ഈ കേസ് പൈയുടെ നേർക്ക് തിരിഞ്ഞാലും തങ്ങൾ രക്ഷപെടും എന്ന് ഉറപ്പായിരുന്നു……. എങ്കിലും മുംബൈയിലേക്ക് ആ രാത്രി തന്നെ ദീപനും കൂട്ടരും തിരിച്ചു…….

അവിടെ ഉള്ള ആളുകളെ കുറച്ചിങ്ങോട്ട് അയച്ചിട്ടാണ് അവിടെ പൈയ്യുടെ തന്നെ ഓഫീസിൽ കയറിയത്….. നാടുമായി ഒരു ബന്ധവും ഇല്ലാതെ ആയിരുന്നു പോക്ക്…….

പിന്നെ ഒരിക്കൽ പൈയുടെ ഡ്രൈവർ അവിടെ എന്തോ ആവശ്യത്തിന് വന്നപ്പോൾ ആണ് എല്ലാവരും ഗിരിയുടെയും ഗീതുവിന്റെയും കാര്യം ചോദിച്ചത്…..

ഗിരി തീർന്നെന്ന് അറിഞ്ഞിരുന്നു…… പക്ഷേ, ഗീതു സർവൈവ് ചെയ്യുമെന്ന് അന്നൊട്ടും കരുതിയിരുന്നില്ല…. കൊച്ചു കുട്ടി തന്നെ ആയിരുന്നു അവൾ…… പക്ഷേ നല്ല ചന്തമായിരുന്നു എന്ന് ഇടയ്ക്കിടെ എല്ലാവരും കൂടെ ഇരുന്നു തമാശ പോലെ പറയാറുണ്ട്…….

ഗീതു ഗർഭിണിയാ എന്ന് അയാൾ പറഞ്ഞപ്പോൾ ആദ്യമായി എവിടെയോ നോവ് പടർന്നു…… എന്താണ് കാരണം എന്ന് ഇപ്പോഴും അറിയില്ല……. കുഞ്ഞിനെ വേണ്ടെന്ന് ആഴ്ചകൾക്ക് ശേഷം ഭേദപ്പെട്ടപ്പോൾ തന്നെ അവൾ പറഞ്ഞിരുന്നത്രെ……. പക്ഷേ അത്രയും ക്ഷതമേറ്റ ഗര്ഭപാത്രത്തിനും ശരീരത്തിനും ഗർഭഛിദ്രം താങ്ങാൻ ഉള്ള കഴിവുണ്ടാവില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു ഡോക്‌ടേഴ്‌സ് വിലക്കി……..
അതുകൊണ്ട് മാത്രം , ഇഷ്ടമല്ലാത്തൊരു കുഞ്ഞിനെ അവൾ സ്വീകരിച്ചെന്ന് ……

ഡ്രൈവർ അത് പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എല്ലാവരും കൂട്ടച്ചിരി ആയിരുന്നു….. അതിനിടയിൽ ആണ്, അവസാനം ഇറങ്ങി വന്ന ഡേവിഡിനോട് അവൾ പുതപ്പു ചോദിച്ചതൊക്കെ അവൻ പറഞ്ഞത്……

പിന്നെ മനസ്സിൽ നിന്ന് ആ ദിവസം മാഞ്ഞില്ല….. ഇനിയും കാഴ്ചക്കാരുടെ കൂടി, കണ്ണുകൊണ്ടുള്ള ഭോഗിക്കൽ താങ്ങാൻ വയ്യാത്തത് കൊണ്ടാകുവോ അവൾ പുതപ്പു ചോദിച്ചത്….. !!!

പലവട്ടം തല കുടഞ്ഞു…. ചുറ്റും ഇരിക്കുന്നവർ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു ചിരിയാണ്….. പക്ഷേ അതൊന്നും ആസ്വദിക്കാൻ അവന് കഴിഞ്ഞില്ല….. ഉയർന്നു പൊങ്ങി ഉറക്കെ കരഞ്ഞ ആ മുഖം, മിന്നൽ പോലെ, ഇടയ്ക്ക് ശക്തി കൂടിയും പിന്നെ കുറഞ്ഞും മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു വന്നു…..

അകത്തു കണ്ണടച്ചിരിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ മനസിലും അത് തന്നെ ആയിരുന്നു……. ഒരു നിമിഷം, തന്റെ മാറിലേറ്റ മോളുടെ കുഞ്ഞ് പല്ലുകൾ ഏൽപ്പിച്ച വേദനയിൽ, അവൾ പെട്ടെന്ന് കരഞ്ഞു……….. അന്നത്തെ ഓർമയിൽ ഒരു മാത്ര നടുങ്ങിയിട്ട്…….

(“തുടരും)

💔 മൊഴിയിടറാതെ 💔 : ഭാഗം 1