💔 മൊഴിയിടറാതെ 💔 : ഭാഗം 7

നോവൽ
എഴുത്തുകാരി: തമസാ

---

തങ്ങളുടെ നേരെ വേഗത്തിൽ ഓടി വരുന്ന ദീപനെ നിനിൽ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി…. ഇതുവരെ ഈ ഏരിയയിൽ കാണാത്ത ആളായത് കൊണ്ട് അവൻ നെറ്റി ചുളിച്ചു….

മോളെയും തങ്ങളെയും മാറി മാറി ദീപൻ നോക്കുന്നത് കണ്ടിട്ട് ആരാണ് അവൻ എന്ന് പുരികം കൊണ്ട് നിനിൽ നീനയോട് ചോദിച്ചു… അറിയില്ലെന്ന് അവൾ തലയാട്ടി…

“ആരാ…….. ”

നിനിൽ തന്നെ തുടക്കമിട്ടു….

“എന്റെ മോള്…. നീയാരാ എന്റെ മോളെ എടുക്കാൻ…… ”

നിനിലിനെ നോക്കി ദീപൻ ചൊടിച്ചു….

“കുഞ്ഞാറ്റേനെ എടുത്തേ നീനൂ……. ”

മുഖം അവൾക്ക് നേരെ പിടിച്ചുകൊണ്ട് നിനിൽ പറഞ്ഞു….

തോളിൽ നിന്നെടുത്ത മോളെ നിനിൽ അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് വാങ്ങി തോളത്തേക്ക് കിടത്തി…

“നീയാരാടാ എന്റെ കുഞ്ഞിനെ എടുക്കാൻ….. ”

നിനിലിന്റെ തോളിൽ നിന്ന് മോളെ എടുക്കാൻ വേണ്ടി ദീപൻ കൈ നീട്ടി…. പക്ഷേ നിനിൽ പുറകോട്ട് മാറി…

“തന്റെ മോളോ….?… അതിനു താനാരാ…?…. ”

സംശയവും ദേഷ്യവും എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു അവന്റെ ശബ്ദത്തിൽ …..

“എന്റെ കൊച്ചിനെ എടുത്തു പിടിച്ചിട്ട് ഞാൻ ഏതാണെന്ന് ചോദിക്കാൻ നീ ഏതവനാടാ പുല്ലേ…… ”

ദീപൻ നിനിലിന്റെ ടി ഷർട്ടിൽ വലിച്ചു പിടിച്ചു….

തല പൊക്കി നോക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന മോളെ ബലമായി തോളിലേക്ക് കിടത്തിയിട്ട് നിനിൽ ദീപന്റെ കൈയിൽ കൈ ചെരിച്ചു പിടിച്ചു വെട്ടി….

“ഹാ…….. ”

വേദനിച്ചു കൊണ്ട് ദീപൻ കൈ മാറ്റിയിട്ട് കുടഞ്ഞു…

“ഒന്നും ചെയ്യണ്ട ചേട്ടായീ….. എനിക്ക് പേടിയാവാ….. ”

നീന അവന്റെ പുറത്തേക്ക് മുഖം ചേർത്ത് വെച്ചു നിന്ന് പറഞ്ഞു….

“അവളെന്ത്യേ…. ഗീതു…. ഞാൻ എന്റെ കൊച്ചിനെ എടുത്തപ്പോൾ അവളു കിടന്ന് തിളയ്ക്കുവായിരുന്നുലോ…. നീയൊന്നും എടുത്തപ്പോൾ അവൾക്ക് പൊള്ളണില്ലേ….അവളേ ഇങ്ങോട്ട് വിളി…… ‘

അഴിഞ്ഞു പോയ മുണ്ട് വലിച്ചു മുറുക്കിയിട്ട് ദീപൻ മടക്കി ഉടുത്തു….

“വിളിക്ക്…. അവളേ വിളി നിങ്ങള്…. ”

“ഇച്ച്……… ”

“വേണ്ടാ……………………….. ”

ഗീതുവിനെ വിളിക്കാനായി തുടങ്ങിയ നീനയെ ഒച്ചയെടുത്തു നിനിൽ വാ അടപ്പിച്ചു….

“നീ വിളിക്കില്ലല്ലേ….. ”

“ഇല്ല…. നീ ഏതാണെന്ന് അറിയാതെ അവളേ വിളിക്കുന്നില്ല…. ”

രണ്ടുപേരും വിട്ടു കൊടുക്കാൻ തയ്യാറായില്ല…..

വാശി കേറിയ ദീപൻ മോളെ എടുത്തു മാറോടു ചേർത്തു…

“മോളേ…. നോക്ക് കുഞ്ഞോളെ…. അച്ഛനാ…. വാവേടെ അച്ഛനാ….. ”

ദീപൻ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി….

നിനിൽ മോളേ തിരികെ വാങ്ങാൻ നോക്കി എങ്കിലും ദീപൻ കൊടുത്തില്ല….

“എന്റെ മോളേ തരില്ല ഞാൻ ആർക്കും…. എനിക്ക് ഒന്ന് കൊതി തീരെ കാണണം….. എന്റെയാ… ഇതെന്റെ മാത്രം മോളാ….. ”

മോളുടെ മൂക്കിന് മേലെ ദീപൻ ചുംബിച്ചു….. എന്നിട്ടും കൊതി വരാതെ അവൻ പിന്നെയും വാരി നെഞ്ചോട് ചേർത്തു….

മോളുടെ താടയിലെ കുഞ്ഞ് കുഴിയിൽ മുത്തം വെച്ച് കൊണ്ട് അവൻ തന്റെ താടയിലൊന്നുഴിഞ്ഞു…. എന്നിട്ട് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു…. പിന്നെ കണ്ണടച്ച് കൊണ്ട് മോളേ നെഞ്ചിലേക്ക് കിടത്തി…..

“അച്ഛെടെ മാത്രം കുഞ്ഞോളേ………. ”

ചെറുതായ് മാത്രം വിതുമ്പുന്ന മോളേ ആ നേരം കൊണ്ട് നിനിൽ പിടിച്ചു പറിച്ചു വാങ്ങി……

അതു കണ്ട് കൊണ്ടാണ്, ഗീതു പുഴയിൽ നിന്ന് കേറി വന്നത്…

കുളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നതിനിടയിൽ കേറി വന്നതാണെന്ന് കണ്ടാൽ തന്നെ അറിയാം…. കറുത്ത കൈലി മുണ്ട് മാറോളം ഉടുത്ത് അതിനുമേലെ മോള് കിടക്കാറുള്ള വിരി ഇട്ടു കൊണ്ടായിരുന്നു അവൾ കേറി വന്നത് …..

“ഇയാൾ എന്താ ഇവിടെ…. ജീവിക്കാൻ സമ്മതിക്കില്ലെന്ന് കരുതിക്കൂട്ടി ഇറങ്ങിയേക്കുവാണോ ഇയാള്… ”

കഴുത്തിലെ വിരി ഒന്നൂടെ വലിച്ചിട്ട് കൊണ്ട് ഗീതു ദീപനോട് ചോദിച്ചു..

“ഏതാടീ ഇങ്ങേര്….? ”

ദേഷ്യത്തോടെ ആയിരുന്നു നിനിൽ ഗീതുവിനോട് അത് ചോദിച്ചത്…..

“ഇയാളോ….. അന്ന് ഗിരിയേട്ടനെ വെട്ടിയില്ലേ…. അതിൽ ഒരുത്തനാ…. മോളേ കാണാൻ ഇറങ്ങിയേക്കുന്നതാ ഇപ്പൊ…. എന്റെ കുഞ്ഞാറ്റ അയാളുടെ ആണെന്ന്…..”

അത് കേട്ടപ്പോൾ നീനയുടെ കയ്യിലേക്ക് മോളേ കൊടുത്തിട്ട് ദീപന്റെ അടുത്തേക്ക് അവൻ നീങ്ങി നിന്നു…

“ഉളുപ്പുണ്ടോ ഡാ ചെറ്റേ നിനക്ക്….. വീണ്ടും അവളുടെ അടുത്ത് വന്നു നിൽക്കാൻ….. അതും കൊച്ചിന്റെ പേരും പറഞ്ഞ്….. ”

അവജ്ഞയോടെ തന്നെ നോക്കി പറയുന്ന നിനിലിനെ മാറ്റി, ദീപൻ ഗീതുവിന്റെ അടുത്ത് വന്നു നിന്നു…

“ഗീതൂ….. ക്ഷമ ചോദിക്കുവാ ഞാൻ എല്ലാത്തിനും …… എനിക്ക് ആരൂല്ല ഗീതൂ….. എന്റേത് അല്ലേൽ കൂടി അവളേ ഞാൻ നോക്കും… അത്ര ഇഷ്ടായിട്ടാ….. ഉറങ്ങിയിട്ട് നാളുകളായി ഞാൻ … മൊത്തം കുഞ്ഞിനെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തയാ….. ഒന്ന് കാണുന്നതിന് മുന്നേ എന്റെ കുഞ്ഞാണെന്ന് മനസ്സില് കേറ്റിയതാ ഞാൻ…. ഇനി പറിച്ചു കളഞ്ഞാൽ പോലും പോവൂലാത്തോണ്ടാ ഗീതൂ ….. നീയൊന്ന് സമ്മതിക്ക്…. കൂടെ കൂട്ടാം ഞാൻ നിന്നെ ”

അവന്റെ സംസാരം കേട്ടിട്ട് പ്രത്യേകിച്ചൊന്നും പറയാതെ നിൽക്കുന്ന ഗീതുവിന്റെ കൈകളിൽ പിടിയ്ക്കാൻ ആഞ്ഞിട്ട് ദീപൻ കൈ പിൻവലിച്ചു…..

“ഞാൻ കാലു പിടിക്കാം ഗീതൂ…. എനിക്കെന്റെ മോളേ വേണം…. അതിനു നീ സമ്മതിക്കണം…..”

കൈ കൂപ്പി അവളുടെ മുന്നിൽ നിൽക്കുമ്പോഴും അവന്റെ മിഴികൾ കവിഞ്ഞൊഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

“കാല് പിടിക്ക്……. ”

അരുതാത്തതെന്തോ കേട്ട പോലെ എല്ലാവരും അവളെ തന്നെ നോക്കി….

“എന്താ… പറയാൻ മാത്രേ അറിയുള്ളോ… കാല് പിടിക്ക്…. ”

ഒരു നിമിഷം അവളെ നോക്കിയിട്ട് അവൻ, ഗീതുവിന്റെ കാൽക്കലേക്ക് ഇരുന്നു… പതിയെ കാൽപാദങ്ങളിൽ കൈകൾ വെച്ചു… കണ്ണുനീർ അതിന് മീതേയ്ക്ക് മുണ്ടിൽ നിന്ന് വീഴുന്ന വെള്ളത്തിനൊപ്പം പതിച്ചു….

“ഇനി നീയെനിക്കെന്റെ…. എന്റെ ഗിരിയേട്ടനെ തിരിച്ചു താ…. എന്റെ അമ്മയെ പഴയ പോലെ ആക്കി താ…. നീയെനിക്ക് നഷ്ടപ്പെടുത്തിയതൊക്കെ തിരിച്ചു താ…. പറ്റുവോ…… നിങ്ങളൊക്കെ കൂടി തൂത്തെറിഞ്ഞ ഉള്ളിത്തൊലിയിൽ അല്ല ഗീതുവിന്റെ പരിശുദ്ധി….അത് ഞാൻ പകരം ചോദിക്കുന്നില്ല… പക്ഷേ എനിക്കെന്റെ ഏട്ടനേയും അമ്മയെയും വേണം പഴയത് പോലെ…. തരാൻ പറ്റുവോ നിങ്ങൾക്ക്…. എങ്കിൽ ഗീതു നിങ്ങൾ പറയുന്നത് എന്തും തൊണ്ട തൊടാതെ വിഴുങ്ങാം……

അറ്റ്ലീസ്റ്റ് എന്റെ… എന്റെ ഏട്ടനെ… എന്റെ ഗിരിയേട്ടനെ എങ്കിലും തിരികെ തായോ നീ . ”

അത്രയും പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ഗീതു വിതുമ്പിപ്പോയി…. പ്രതീക്ഷിക്കാതെ ദുരിതം പേറേണ്ടി വന്ന ഒരു കൊച്ചുപെണ്ണായി അവൾ കരഞ്ഞു….. അത് കണ്ടു നിൽക്കെ ദീപനും ചങ്കിൽ സങ്കടം തിങ്ങി…… എണീറ്റ് നിന്ന് അവളേ നോക്കിയപ്പോഴേക്കും നിനിൽ അവളുടെ തോളിൽ തട്ടി ചേർത്ത് പിടിച്ചിരുന്നു……

അവന്റെ വലം കയ്യിൽ മുഖം അമർത്തി ഗീതു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു…….

“സാരല്യാടീ…. പോട്ടെ….. നീ ഇങ്ങനെ കരയല്ലേ… മോള് കൂടി കരയുന്നു… നീ നോക്കിക്കേ….”

പെട്ടെന്ന് കണ്ണ് തുടച്ചു നോക്കിയ ഗീതു കണ്ടു, കൈ നീട്ടിപ്പിടിച്ചു കരയുന്ന കുഞ്ഞിനെ…..

മോളെ എടുക്കാൻ തുനിഞ്ഞിട്ട് തന്റെ നനഞ്ഞ തുണി ഓർത്തിട്ട് അവൾ നൊമ്പരപ്പെട്ടു….. അത് മനസിലാക്കിയിട്ടെന്ന പോലെ നിനിൽ മോളേ നീനയുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് വാങ്ങി…

” കുഞ്ഞാറ്റ കരയല്ലേ…… ദേ അമ്മയ്ക്ക് സങ്കടവാ മോള് കരഞ്ഞിട്ട്…… ”

മോളുടെ കണ്ണുനീർ തുടച്ചു കൊണ്ട്, അവളേ കൈയ്യിലിരുത്തി തുള്ളിച്ചു കൊണ്ട് നിനിൽ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടന്നു….. ഗീതുവും അത് നോക്കിക്കൊണ്ട് നിന്നു…. എന്തോ ആ കാഴ്ച, തന്റെ ഹൃദയം കീറി മുറിക്കുന്നതായി ദീപന് തോന്നി…

” എന്റെ മോൾക്ക് നീ കണ്ടെത്തിയ പുതിയ അപ്പൻ ആയിരിക്കൂലേ അവൻ… വേണ്ടാട്ടോ…. ഞാൻ ഉള്ളപ്പോൾ വേറെ ഒരാള് വേണ്ട ഗീതൂ…. അവളെ…. എന്നെ പോലെ സ്നേഹിക്കാൻ മറ്റൊരാണിനും പറ്റില്ല… കാരണം അതെന്റെ കുഞ്ഞാ…. നീ നോക്ക്യേ ഗീതൂ… ദേ കണ്ടോ…. എന്റെ താടയിലെ വെട്ട്… ഈ ചുഴി…. അതുവരെ മോൾക്ക് ഉണ്ട്…. ഇനി നിനക്ക് പറയാൻ പറ്റുവോ അതെന്റെ മോളല്ലാന്ന്…. എന്റെയാടാ…. എന്റെ… ചങ്കാണ്….. ഓരോ ദിവസവും ഞാൻ ഇപ്പോൾ എണീക്കുന്നത് തന്നെ അവൾക്ക് വേണ്ടിയാ… അവളെ ഒന്ന് കൺ നിറയെ കാണാനാ….. ”

അവളോട് ചേർന്ന് നിന്ന് നിറഞ്ഞ കണ്ണോടെ പറഞ്ഞ ദീപനെ ചുണ്ടിലെ നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ അവൾ നോക്കി….

“നിനിലേ…. നീ ഓർക്കുന്നുണ്ടോ…. എന്റെ താടയിലെ ഈ ചുഴി…… ”

തന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു വരുന്ന നിനിലിനെ തൊട്ടടുത്തെക്ക് വിളിച്ചു വരുത്തി അവൾ നീന കേൾക്കാതെ പതിയെ ചോദിച്ചു……

നിനിലിന്റെ മുഖത്ത് ചുവപ്പ് പടർന്നു …..ഒപ്പം ഒരു മന്ദസ്മിതവും……

“താൻ പറഞ്ഞില്ലേ, തന്റെ താടയിലെ ചുഴിയാണ് മോൾക്കെന്ന്… കുറച്ചു നാളുകൾക്ക് മുൻപ്, ഇതുപോലെ അല്ല, പ്രാരാബ്ദം ഒന്നുമില്ലാതെ, ഏട്ടന്റെ ചിലവിൽ ജീവിച്ച കാലത്ത് എന്റെ താടയിലും ഒരു ചുഴി ഉണ്ടായിരുന്നു…. പണ്ട് കൊച്ചുനാളിൽ ദേണ്ടേ, ഇവനുമായി ഞാൻ പിണങ്ങി ഇരിക്കുമ്പോൾ ഇവനോടി വന്നു കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് ഉമ്മ വെച്ചിരുന്ന ചുഴി…. നീയൊക്കെ തന്ന തുരുമ്പിച്ച ജീവിതത്തിൽ, ഓടി നടക്കുന്നതിനിടയിൽ മുഖത്ത് ഉന്തി വന്ന എല്ലുകൾക്കിടയിൽ അതും മറഞ്ഞു പോയി…. അതാണ്‌….. അത് മാത്രമാണ് എന്റെ കുഞ്ഞിനും കിട്ടിയിരിക്കുന്നത്…… ”

അവന്റെ ഒപ്പം നിന്ന് തന്നെ തീഷ്ണമായി നോക്കിത്തന്നെ പറയുന്ന ഗീതുവിനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിക്കാൻ ദീപൻ വൃഥാ ശ്രമിച്ചു….

“പോട്ടേ……. എന്നും നിന്റെ മുന്നിൽ ഞാൻ വരും എന്റെ മോളേ കാണാൻ…… പക്ഷേ ഒരിക്കൽ നിന്റെ മുന്നിൽ ഞാൻ വരുന്നത് തെളിവുകൾ ആയിട്ട്. ആവും.. … എന്റെ മോളാണെന്ന് തെളിയിച്ചു കൊണ്ട്……. എന്റെ മനസ് എന്നെ ചതിക്കില്ല…. ചെല്ല്…. വെള്ളം താണ് പണി പിടിച്ചാൽ കുഞ്ഞാവയ്ക്ക് കൂടി പിടിക്കും…… ”

നിനിലിന്റെ കയ്യിലിരിക്കുന്ന മോളുടെ കവിളിൽ ഒന്ന് തലോടി, ആ കൈ തന്റെ ചുണ്ടിൽ മുത്തിക്കൊണ്ട് അവൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു………

പോകുന്നതിനിടയിൽ നിറഞ്ഞ കണ്ണുനീരിനെ തിരുമ്മി തുടച്ചിട്ടവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി…. അവനെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവരെല്ലാവരും…

(“തുടരും)

💔 മൊഴിയിടറാതെ 💔 : ഭാഗം 1

💔 മൊഴിയിടറാതെ 💔 : ഭാഗം 2

💔 മൊഴിയിടറാതെ 💔 : ഭാഗം 3

💔 മൊഴിയിടറാതെ 💔 : ഭാഗം 4

💔 മൊഴിയിടറാതെ 💔 : ഭാഗം 5

💔 മൊഴിയിടറാതെ 💔 : ഭാഗം 6