🖤പ്രണയവർണ്ണങ്ങൾ🖤: ഭാഗം 9

രചന: ആമി

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!

ഭാമയുടെ കൂടെ ഇരുന്നു ഗൗരി കുറെ നേരം സംസാരിച്ചു.. ഭാമ ഒരു പാവം കുട്ടി ആയിരുന്നു.. ഏകദേശം ഗൗരിയുടെ പ്രായവും.. അത് കൊണ്ടു തന്നെ അവളോട് പെട്ടന്ന് തന്നെ ഗൗരി അടുത്തു..രുഗ്മിണി ചെറിയ സദ്യ ഉണ്ടാക്കി.. എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചു ഇരുന്നു കഴിച്ചു.. ഗൗരി രുദ്രിനെ നോക്കാനേ പോയില്ല.. ഗൗരിയോട് ആരും അധികം മിണ്ടാൻ പോയില്ല.. അവളുടെ അവസ്ഥ അറിയുന്നത് കൊണ്ടു തന്നെ ആയിരുന്നു.. ഭാമ ആയിരുന്നു അവളുടെ കൂടെ ഏറെ സമയവും…

ഇനി ഒറ്റയ്ക്ക് ആണെന്ന് കരുതി വിഷമിക്കല്ലേ.. ഇടയ്ക്ക് അങ്ങോട്ട്‌ ഒക്കെ വരു.. അതിന് നിങ്ങൾ എങ്ങോട്ടാ പോകുന്നെ.. അയ്യോ അത് പറയാൻ മറന്നു.. ദേവേട്ടൻ മാത്രം ആണ് ഇവിടെ താമസം.. ഞങ്ങൾ തറവാട്ടിൽ ആണ്.. അപ്പൊ ഞാൻ.. ഗൗരി ആശങ്കയോടെ ചോദിച്ചു.. ഏടത്തി ഇവിടെ ദേവേട്ടന്റെ കൂടെ.. ഗൗരി ആകെ പെട്ടു എന്നു തോന്നി.. വീട്ടിൽ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ കുറച്ചു എങ്കിലും രുദ്രിന്റെ മുമ്പിൽ പിടിച്ചു നിൽക്കാം ഇത് ഇപ്പൊ തനിച്ചു അവൾക്ക് ആകെ എന്തോ പോലെ തോന്നി..കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു രുഗ്മിണി അവരുടെ അടുത്ത് വന്നു..

ആ നിമിഷം ഭാമ അവിടെ നിന്നും പോയി.. മോൾക്ക് ഞങ്ങളോട് ഒക്കെ ദേഷ്യം ആവും ലെ.. ഇല്ല അമ്മ.. എന്റെ വിധി ഇതാവും.. പിന്നെ ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങട്ടെ.. മോളെ ഇവിടെ ഒറ്റയ്ക്ക് ആക്കി പോയെന്നു തോന്നല്ലേ.. അവിടെ അച്ഛൻ ഒറ്റയ്ക്ക് ആണ്. പിന്നെ ദേവൻ അങ്ങോട്ട്‌ വരുകയും ഇല്ല.. ഗൗരി ചിരിച്ചു.. രുഗ്മിണി അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു കൊണ്ടു എഴുനേറ്റു.. അവരെല്ലാം പോകാൻ നിന്നതും ഗൗരി ഉമ്മറത്തു ചെന്നു.. എല്ലാവരും യാത്ര പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി.. ഭാമ അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു..

കാർത്തി അവരുടെ അടുത്ത് വന്നു.. ഏട്ടത്തി നമുക്ക് വിശദമായി പരിചയപ്പെടാം.. ഞാൻ പിന്നെ വരാം ട്ടോ.. എന്തോ അവൾക്ക് അവരോടൊന്നും ഒരിറ്റ് ദേഷ്യം പോലും തോന്നിയില്ല.. രുദ്ര് മാത്രം ആണ് എല്ലാത്തിനും കാരണം എന്ന് കരുതി അവൾ.. അവരെല്ലാം പോയതും ഗൗരി രുദ്ര് എവിടെ ആണെന്ന് തിരഞ്ഞു.. പക്ഷെ എവിടെയും കണ്ടില്ല.. മുറിയിൽ എത്തി ഗൗരി ഫോൺ എടുത്തു.. അച്ഛനെ വിളിക്കണം എന്ന് തോന്നി.. എങ്കിലും അച്ഛൻ കാരണം ആണ് ഈ വിവാഹം നടന്നത് എന്ന തോന്നലിൽ അവൾ വിളിച്ചില്ല.. ഫോൺ സ്ക്രോൾ ചെയ്യുന്നതിനിടയിൽ അരുണിന്റെ നമ്പർ കണ്ടതും അവൾക്ക് സങ്കടവും നിരാശയും ഒപ്പം ദേഷ്യവും തോന്നി..

ഒരു നിമിഷം മുന്നെ എങ്കിലും വന്നിരുന്നെങ്കിൽ ഇപ്പൊ..ഓർത്തപ്പോൾ അവളുടെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞു.. കാമുകൻ ചതിച്ചത് ഓർത്തു കരയുവാണോ ഗൗരി കുട്ടി.. മുറിയുടെ വാതിൽ തുറന്നു രുദ്ര് അകത്തു വന്നുകൊണ്ടു ചോദിച്ചു.. ഗൗരി അവൻ കാണാതെ കണ്ണുകൾ വേഗം തുടച്ചു.. അല്ല.. ഒരു ഗുണ്ടയെ കെട്ടിയ ഗതി ഓർത്തു കരഞ്ഞത് ആണ്.. ആണോ.. എന്ന നീ ഈ ജന്മം മുഴുവൻ കരയേണ്ടി വരുമല്ലോ മോളെ.. ഡോ തന്റെ മോളെ കുട്ടി വിളിയൊന്നും വേണ്ട.. എന്തെങ്കിലും അത്യാവശ്യം കാര്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ മാത്രം എന്നോട് മിണ്ടിയാൽ മതി.. അല്ലാതെ എന്നോട് മിണ്ടാൻ വന്നാൽ ഉണ്ടല്ലോ..

ഗൗരി നല്ല ഫോമിൽ ആണല്ലോ.. എന്നോട് പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ തന്നെ ആണോ പ്ലാൻ.. അതെ.. തന്നെ കൊണ്ടു തന്നെ ഞാൻ എന്നെ വേണ്ട എന്ന് പറയിക്കും.. ഗൗരി ദേഷ്യത്തിൽ എഴുന്നേറ്റു മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തു പോയി.. രുദ്ര് അവൾ പോകുന്നത് നോക്കി ചിരിയോടെ നിന്നു.. ഗൗരി സോഫയിൽ വന്നു ഇരുന്നു.. അവൾക്ക് നല്ല ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു രുദ്ര് അവൾക്ക് നേരെ ഫോൺ നീട്ടി.. ഗൗരി വാങ്ങിക്കാതെ ഇരുന്നു.. രുദ്ര് ബലമായി പിടിച്ചു അവളുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു.. മോളെ അച്ഛൻ ആണ്.. വിനയന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും അവൾക്ക് മിണ്ടാതെ ഇരിക്കൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു..

മോൾക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ.. അച്ഛൻ തന്നെ അല്ലെ സുഖം നോക്കി കെട്ടിച്ചത്.. ഇനി എന്താ ചോദിക്കാൻ.. മോളെ.. അച്ഛൻ പിന്നെ വിളിക്ക്.. ഗൗരി ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു മുഖം പൊത്തി ഇരുന്നു.. തനിക്കു ജീവിതത്തിൽ സംഭവിച്ച നഷ്ട്ടങ്ങൾ എല്ലാം ഓർത്തു.. ഒരു ദിവസം കൊണ്ടു ഏറ്റവും ആഗ്രഹിച്ച ആളുടെ കൂടെ ഉള്ള ജീവിതം തുടങ്ങേണ്ട സമയത്തു ഏറ്റവും വെറുക്കുന്ന ആളുമായി.. അവൾക്കു ഓർക്കുന്തോറും പ്രാന്ത് പിടിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി.. ഹലോ കിടക്കുന്നില്ലേ..

എനിക്ക് തോന്നുമ്പോൾ കിടക്കും.. തനിക്കു എന്താ.. അല്ല.. ഇന്നത്തെ രാത്രി.. എന്താ തന്റെ അവസാന രാത്രി ആണോ.. ഗൗരി അവനെ ദേഷ്യത്തിൽ നോക്കി അവിടെ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു പോയി..രുദ്ര് ഫോൺ എടുത്തു മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.. രുദ്ര് മുറിയിൽ ചെല്ലുമ്പോൾ ഗൗരി നിലത്തു വിരിപ്പ് വിരിച്ചു തലയിണയും വെക്കുന്നത് ആണ് കണ്ടത്.. എന്തിനാ നിലത്തു കിടക്കുന്നെ.. അയ്യടാ.. അതിന് ആര് നിലത്തു കിടക്കുന്നു.. താൻ നിലത്തു കിടക്കുന്നു.. ഞാൻ കട്ടിലിലും.. എനിക്ക് ഒന്നും പറ്റില്ല നിലത്തു കിടക്കാൻ. എന്ന ഈ വീട്ടിൽ വേറെയും മുറി ഉണ്ടല്ലോ..

അവിടെ പോയി കിടന്നോ.. എന്റെ കൂടെ കിടക്കാൻ പറ്റില്ല.. അതെന്താ നിനക്ക് നിന്നെ വിശ്വാസം ഇല്ലെ.. രുദ്ര് കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ പോയി നിന്നു ഷർട്ടിന്റെ ബട്ടൺ അഴിച്ചു കൊണ്ടു ചോദിച്ചു.. ഗൗരി അത് കണ്ടു ആ നിമിഷം തന്നെ കണ്ണ് മിഴിച്ചു തിരിഞ്ഞു നിന്നു.. ഇവിടെ ഇങ്ങനെ ഒന്നും പറ്റില്ല..ഡ്രസ്സ്‌ മാറാൻ ബാത്രൂമിൽ പോണം.. രുദ്ര് ഷർട്ട്‌ അഴിച്ചു അവളുടെ ദേഹത്തേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു കൊണ്ടു ബാത്രൂമിൽ പോയി.. ഗൗരി അത് എടുത്തു നിലത്തേയ്ക്ക് ദേഷ്യത്തിൽ വലിച്ചെറിഞ്ഞു..എന്നിട്ടും ദേഷ്യം അടങ്ങാതെ അതിൽ രണ്ടു ചവിട്ട് കൊടുത്തു.. പിന്നെ വേഗം ബെഡിൽ കിടന്നു ഉറക്കം നടിച്ചു കിടന്നു..

രുദ്ര് ബാത്രൂമിൽ നിന്നും വന്നു മുടി തുവർത്തി ഗൗരിയെ നോക്കി.. അവൻ മുണ്ട് മാത്രം ആയിരുന്നു വേഷം.. അത് മടക്കി കുത്തി തോളിൽ തോർത്ത്‌ ഇട്ട് കൊണ്ടു അവൻ ഗൗരിയുടെ നേരെ മുഖം താഴ്ത്തി മുടിയിലെ വെള്ളം അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് കുടഞ്ഞു.. ഗൗരി ഞെട്ടി കണ്ണ് തുറന്നതും തൊട്ടു അടുത്ത് നിൽക്കുന്ന രുദ്രനെ കണ്ടു പേടിച്ചു.. എന്നാൽ അടുത്ത നിമിഷം അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ അലയടിച്ച വികാരം എന്താണെന്നു തേടി.. രണ്ടു പേരുടെയും മിഴികൾ തമ്മിൽ കോർത്തു..

ബോധം വീണ്ടെടുത്ത ഗൗരി വേഗം എഴുനേറ്റു.. എന്താ.. എന്റെ ഷർട്ട്‌ എടുത്തു വച്ചിട്ട് കിടന്നോ.. ഏതു ഷർട്ട്‌.. നീ നിലത്തേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞ ചവിട്ടി മെതിച്ച ആ ഷർട്ട്‌ തന്നെ.. ഗൗരി അബദ്ധം പറ്റിയത് പോലെ അവനെ നോക്കി.. രുദ്ര് അവളിൽ നിന്നും മാറി നിന്നു അവളെയും നോക്കി കയ്യും കെട്ടി മാറി നിന്നു.. വേറെ വഴി ഇല്ല എന്ന് മനസ്സിലാക്കി ഗൗരി എഴുന്നേറ്റു ഷർട്ട്‌ എടുത്തു ഹാങ്ങറിൽ തൂക്കി തിരിഞ്ഞതും രുദ്ര് അവളുടെ പുറകിൽ വന്നു അവളുടെ ഇടുപ്പിലൂടെ ചുറ്റി വരിഞ്ഞു മുറുക്കി.. പിടഞ്ഞു പോയ ഗൗരി ശ്വാസം വിടാൻ പോലും മറന്നു.. അവന്റെ കണ്ണുകളുടെ കാന്തിക ശക്തിയിൽ അവൾ മതിമറന്നു നിന്നു.. ഞാൻ ഭയങ്കര പാവം ആണ്..

എനിക്ക് ആരെയും വെറുതെ നോവിക്കുന്നത് ഇഷ്ടമേ അല്ല.. പ്രതേകിച്ചു ഞാൻ സ്നേഹിക്കുന്നവരെ ഒട്ടും വേദനിപ്പിക്കുന്നത്.. അത് കൊണ്ടു എന്റെ ഗൗരി എന്താ ചെയ്യേണ്ടേ അറിയോ.. അവന്റെ വാക്കുകളിൽ പേടിയും ഒപ്പം ആകാംഷയും തോന്നി ഗൗരി വേഗം തന്നെ ഇല്ല എന്ന് തല ആട്ടി.. അത് കണ്ടു രുദ്രിന്റെ പിടി മുറുകുന്നതും അവൾ അറിഞ്ഞു.. ഈ വീട്ടിൽ നിനക്ക് ഇഷ്ടം ഉള്ളത് പോലെ നീ ചെയ്തോ.. എന്നോട് വഴക്ക് കൂടുകയോ എന്ത് വേണമെങ്കിലും.. എന്നാൽ നമ്മുടെ വീട്ടുകാരൊക്ക വരുമ്പോൾ നമ്മൾ നല്ല ഭാര്യയും ഭർത്താവും ആയിരിക്കണം..

അല്ല അവർക്ക് എന്തെങ്കിലും സംശയം തോന്നിയാൽ.. രുദ്ര് ഒന്നു നിർത്തി.. ഗൗരി വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. രുദ്ര് ചിരിച്ചു കൊണ്ടു അവളോട്‌ പറഞ്ഞു.. നീ എന്നെ കണ്ടതിൽ ആകെ ഒരു വട്ടം മാത്രമല്ലേ ദേഷ്യത്തിൽ കണ്ടിട്ടുള്ളു.. അല്ലാത്തപ്പോൾ ഒക്കെ ഞാൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ടു അല്ലെ നിന്നോട് മിണ്ടിയത്.. അത് കൊണ്ടു നല്ല കുട്ടി ആയാൽ എന്റെ ഉള്ളിലെ അസുരൻ ഉണരില്ല.. എനിക്ക് ഇഷ്ടം ഇല്ലാത്ത എന്തെങ്കിലും ചെയ്താൽ പിന്നെ എന്ത് സംഭവിക്കും എന്ന് എനിക്ക് തന്നെ അറിയില്ല.. വളരെ ശാന്തമായി പറയുന്ന രുദ്രിനെ തന്നെ നോക്കി ഗൗരി ഒരു നിമിഷം നിന്നു..

അന്ന് ആളുകൾക്കിടയിൽ ഒരുത്തനെ കൊല്ലാൻ നോക്കിയ ആൾ ആണ് ഇത്രയും സൗമ്യമായി പറയുന്നത് എന്ന് അവൾക്കു വിശ്വാസം വന്നില്ല.. രുദ്ര് അവളിൽ നിന്നും പിടി വിട്ടു മാറി നിന്നു.. ഗൗരി വേഗം ബെഡിൽ കയറി കിടന്നു പുതപ്പ് കൊണ്ടു തലയിലൂടെ മൂടി.. എന്ത് സാധനം ആണ് ഇത്.. ഇന്നലെ വരെ എന്തായിരുന്നു സ്വഭാവം. ഇപ്പൊ നോക്ക് പച്ചപാവം.. അടുത്ത നിമിഷം എന്ത് ആവും എന്ന് ആർക്ക് അറിയാം.. നീ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞോ.. ഇല്ല.. ഞാൻ ഉറങ്ങി..

അടുത്ത് കിടന്നു കൊണ്ടു രുദ്ര് പറഞ്ഞതും ഗൗരി കണ്ണടച്ച് കിടന്നു.. ഗൗരി കട്ടിലിന്റെ ഓരം ചേർന്നു കിടന്നു.. ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീഴുമ്പോളും അരുണിന്റെ ഓർമ്മകൾ വന്നു മൂടി.. ഇന്നലെ വരെ ആ ശബ്ദം കേട്ട് അല്ലാതെ താൻ ഉറങ്ങിയിരുന്നില്ല.. ഇന്ന് എവിടെ ആണെന്ന് പോലും അറിയാതെ.. ഒന്നു വിളിച്ചത് പോലും ഇല്ലല്ലോ എന്നോർത്ത് അവൾ.. ഗൗരി രാവിലെ ഉണരുമ്പോൾ രുദ്ര് അടുത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.. അവൾ അലസമായി എഴുന്നേറ്റു ബാത്രൂമിൽ പോയി.. കുളി കഴിഞ്ഞു അടുക്കളയിൽ ചെന്നു.. രുദ്രിനെ എവിടെയും കണ്ടില്ല..

അത് കൊണ്ടു തന്നെ അവൾ ഒരു ചായ ഇട്ട് കുടിച്ചു.. അപ്പോൾ ആണ് പുറത്തു ബൈക്കിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടത്.. ഗൗരി ഉമ്മറത്തു ചെന്നു നോക്കുമ്പോൾ അവന്റെ പുറകിൽ ആയി വീട്ടിലേക്കു ആവശ്യമുള്ള പച്ചക്കറികളുമായി ഒരാൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഗൗരിയെ കണ്ടതും അവൻ ചിരിച്ചു.. ഗൗരി തിരിച്ചും.. അയാൾ അകത്തു കയറി സാധനങ്ങൾ എല്ലാം അടുക്കളയിൽ കൊണ്ടു പോയി വച്ചു.. രുദ്ര് ഗൗരിയെ നോക്കാതെ മുറിയിൽ കയറി പോയി.. എന്നെ അറിയില്ലല്ലോ.. ഞാൻ അഭി.. അഭിനവ്.. രുദ്രേട്ടന്റെ ഒരു ചങ്ക്..ഒരാൾ കൂടെ ഉണ്ട്.. വൈകുന്നേരം വരും..

അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ടു ഗൗരിയോട് പറഞ്ഞു.. എന്തായാലും വന്ന സ്ഥിതിക്ക് രുദ്രേട്ടന്റെ പെണ്ണിന്റ കൈ കൊണ്ടു ഒരു ചായ ആയിക്കോട്ടേ.. അഭി പറഞ്ഞു.. ഗൗരി അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി.. അപ്പോൾ ആണ് രുദ്രിനും കൂടെ ചായ ഇട്ടാലോ എന്ന് അവൾ ഓർത്തത്.. ഒപ്പം മനസ്സിൽ ഒരു ചെറിയ കുരുട്ട് ബുദ്ധിയും.. ചായ രണ്ടു കപ്പുകളിൽ പകർത്തി അവൾ ഒരു കപ്പ് മാറ്റി വച്ചു.. മറ്റേ കപ്പിൽ ഉപ്പ് എടുത്തു ഇട്ട്.. മനസ്സിൽ ഒരുപാട് സന്തോഷത്തോടെ അവൾ രണ്ടു കപ്പുമായി ഹാളിൽ ചെന്നു.. പഞ്ചസാര ഇട്ട കപ്പ് അഭിക്ക് കൊടുത്തു ഗൗരി രുദ്രിന് ഉള്ള ചായയുമായി മുറിയിൽ ചെന്നു..

രുദ്ര് അപ്പോൾ ഡ്രസ്സ്‌ മാറി മുടി ചീകുകയായിരുന്നു.. ഗൗരി ഒന്നും അറിയാത്തത് പോലെ ടേബിളിൽ ചായ വച്ചു തിരിച്ചു പോരാൻ നിന്നതും രുദ്ര് അവളെ വിളിച്ചു..അവൾ നല്ല കുട്ടി ആയി തിരിഞ്ഞു നിന്നു.. എന്താ.. ചായ കയ്യിൽ കൊണ്ടു വന്നു താ.. ഗൗരി മനസ്സിൽ ചിരിച്ചു കൊണ്ടു ചായ കൊണ്ടു പോയി അവനു കൊടുത്തു.. രുദ്ര് അത് വാങ്ങി അവളെ നോക്കി ചായ ചുണ്ടോട് ചേർത്ത്.. ആ നിമിഷം ഗൗരി സന്തോഷം കൊണ്ടു തുള്ളിച്ചാടാൻ തോന്നി.. എന്നാൽ അവളുടെ എല്ലാ പ്രതീക്ഷകളെയും തെറ്റിച്ചു രുദ്ര് അത് കുടിച്ചില്ല..

ആദ്യം നീ കുടിക്ക്.. എന്നിട്ട് മതി എനിക്ക്.. അയ്യോ വേണ്ട.. ഞാൻ ഇപ്പൊ കുടിച്ചു.. എന്നാലും കുറച്ചു.. എന്റെ സന്തോഷത്തിനു.. വേണ്ട.. കുടിക്കെടി.. രുദ്രിന്റെ ഭാവം മാറിയതും ഗൗരി പെട്ടു എന്ന് മനസിലായി.. അവൾ ഇനി എന്ത് ചെയ്യും എന്നോർത്ത് കൈ വിരലുകൾ പൊട്ടിച്ചു.. നിന്നോട് കുടിക്കാൻ ആണ് പറഞ്ഞത്.. ഞാൻ കുടിക്കില്ല. ഇതിൽ ഉപ്പ് ഇട്ടിട്ടുണ്ട്.. രക്ഷ ഇല്ല എന്ന് തോന്നിയ ഗൗരി സത്യം തുറന്നു പറഞ്ഞു.. പിന്നെ രുദ്രിനെ നോക്കാൻ പേടി തോന്നി ഗൗരി വേഗം തിരിച്ചു പോരാൻ നിന്നതും രുദ്ര് അവളെ പിടിച്ചു ഭിത്തിയിൽ ചേർത്ത് നിർത്തി..

കൈ രണ്ടും ഭിത്തിയിൽ വച്ചു അവന്റെ കൈയുമായി കോർത്തു.. കള്ളത്തരം ചെയ്യുമ്പോൾ അറ്റ്ലീസ്റ്റ് അത് കണ്ടു പിടിക്കാതെ ഇരിക്കാൻ എങ്കിലും ശ്രദ്ധിക്കണം.. എന്നെ വിട്.. അടങ്ങി നിൽക്കെടി.. നിന്റെ പെർഫോമൻസ് കണ്ടപ്പോഴേ അപകടം ഞാൻ മണത്തു.. അത് കുടിച്ചില്ലലോ.. പിന്നെ എന്താ.. എന്നെ വിട്ടേക്ക്.. അങ്ങനെ വിടാൻ പറ്റുമോ ഡി.. നിന്റെ കഥയിലെ വില്ലൻ അല്ലെ ഞാൻ.. അപ്പൊ വില്ലൻ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യണ്ടേ.. രുദ്ര് പറഞ്ഞു തീർന്നതും അവളുടെ കവിളിൽ ഒന്നു ചുംബിച്ചു..

കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ചു ഗൗരി.. അവളുടെ ഹൃദയം പെരുമ്പറ കൊട്ടി.. കുറച്ചു നേരം ചുണ്ടുകൾ അവിടെ തന്നെ വച്ചു രുദ്ര് പതിയെ വിട്ടു.. ഗൗരി കണ്ണ് തുറക്കാതെ തന്നെ നിന്നു.. രുദ്ര് ചിരിച്ചു കൊണ്ടു മുറിയിൽ നിന്നും പോയി.. രുദ്ര് ബൈക്ക് എടുത്തു പോകുന്നത് എല്ലാം ഗൗരി അറിഞ്ഞെങ്കിലും അവൾ അതെ നിൽപ്പ് തന്നെ ആയിരുന്നു.. അവളുടെ മനസ്സിൽ രുദ്ര് മാത്രം ആയിരുന്നു.. ഒരിക്കൽ പോലും അരുൺ തന്നെ പുല്കുമ്പോൾ പോലും തനിക്ക് ഇത്രയും ടെൻഷൻ ഉണ്ടായിട്ടില്ല.. വെറുപ്പ് തോന്നേണ്ട സ്ഥാനത്തു തനിക്കു എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നത് എന്ന് അവൾക്കു മനസിലായില്ല..

പതിയെ കവിളിൽ തലോടി ഗൗരി.. അപ്പോൾ ആണ് ഗൗരിയുടെ ഫോൺ അടിച്ചത്.. മേശയുടെ മുകളിൽ ഇരിക്കുന്ന ഫോണിലെ പേര് ദൂരെ നിന്നും കണ്ടതും ഗൗരി ഞെട്ടി.. ഒരു നിമിഷം ആ കാൾ എടുക്കാൻ തടസ്സം ഉള്ളത് പോലെ തോന്നി അവൾക്ക്.. ഓടി പോയി സംസാരിക്കാൻ ആഗ്രഹം ഉണ്ടെങ്കിലും എന്തോ ഒന്നു തന്റെ കാലുകളെ പിടിച്ചു നിർത്തുന്നു..അപ്പോളും ഫോൺ അടിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു.. അരുണേട്ടൻ കാളിങ്….……… (തുടരും)

.നോവലുകൾ ഇനി വാട്സാപ്പിലും വായിക്കാം. ഗ്രൂപ്പിൽ ജോയിൻ ചെയ്യാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക.

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക…