അഷ്ടപദി: ഭാഗം 30

രചന: രഞ്ജു രാജു

കുറച്ച് സമയം കൂടി,അവളെ നോക്കിയിരുന്നിട്ട്, നിച്ചു പിന്നാമ്പുറത്തുകൂടി മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി… സമയം അപ്പോൾ 9 മണി ആയിരുന്നു.. ഇടവഴി താണ്ടി ധരന്റെ വീട്ടിലേക്ക് അവൻ വേഗത്തിൽ ഓടി…. കുറച്ച് സമയം കൂടി,അവളെ നോക്കിയിരുന്നിട്ട്, നിച്ചു പിന്നാമ്പുറത്തുകൂടി മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി… സമയം അപ്പോൾ 9 മണി ആയിരുന്നു.. ഇടവഴി താണ്ടി ധരന്റെ വീട്ടിലേക്ക് അവൻ വേഗത്തിൽ ഓടി…. ദേവമ്മയും ലക്ഷ്മിയും കൂടി സിറ്റൗട്ടിൽ ഇരുന്നു സംസാരിക്കുകയാണ്…

ധരൻ വെറുതെ ഹാളിൽ ഇരിപ്പുണ്ട്… ഫോണിലൂടെ ചൂണ്ടുവിരൽ ഓടിക്കുകയാണെങ്കിലും, അവന്റെ മനസ്സ് ഇവിടെയൊന്നും അല്ലായിരുന്നു…. ആകെ അസ്വസ്ഥനായി,ഇരിക്കുന്ന മകനെ കാണുന്തോറും, ദേവമ്മയ്ക്ക് നെഞ്ചുപൊട്ടുന്നത് പോലെ തോന്നി. “ദേവമ്മച്ചി…..” ഗേറ്റ് കടന്നു ഓടി വരുന്ന നിച്ചു കുട്ടനെ കണ്ടതും,അവർ എല്ലാവരും പരിഭ്രമത്തോടെ എഴുന്നേറ്റു… ഓടിവന്നുകൊണ്ട് അവൻ ദേവകിയെ വട്ടം പിടിച്ചു… എന്താടാ.. എന്താ പറ്റിയേ… തന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കരയുന്ന, നിച്ചുവിനെ കണ്ടതും എന്തോ ആപത്ത് സംഭവിച്ചുവെന്ന് ദേവകിക്ക് തോന്നി….

ധരനും അവിടേക്ക് വേഗം എഴുന്നേറ്റ് വന്നു. “കാർത്തു ചേച്ചി…. ചേച്ചിയെ വിമല വല്യമ്മ ഒരുപാട് അടിച്ചു… ചേച്ചിടെ കയ്യും കാലും എല്ലാം മുറിഞ്ഞു…… മുറിയിൽ പൂട്ടി ഇട്ടിരിക്കുവാ അവര്….. എന്റെ ചേച്ചി പാവം അല്ലേ ദേവമ്മേ….. ഒന്ന് വന്നു രക്ഷിക്കാൻ ധരൻ ചേട്ടനോട് പറയു….” . അവരുടെ വയറിൽ വട്ടം പിടിച്ചു കരയുക ആണ് നിച്ചു. “മോനെ… നീ എന്തൊക്ക ആണ് പറയുന്നേ….” “സത്യമാണ് ഞാൻ പറയുന്നത്….. ചേച്ചിക്ക് എഴുന്നേൽക്കാൻ പോലും വയ്യ… ആകെ തളർന്ന്, മുറിയുടെ ഒരു മൂലയിൽ ഇരിക്കുകയാണ്….. ദേ, ഇവിടെയും ഇവിടെയും എല്ലാം വിമലയമ്മ അടിച്ചു പൊട്ടിച്ചു.’ അവൻ തന്റെ കൈത്തലം എടുത്തു കാണിച്ചു കൊണ്ട് അവരോട് പറഞ്ഞു.

എല്ലാം കേട്ട് കൊണ്ട് വിറങ്ങലിച്ചു നിൽക്കുക ആണ് അവർ മൂവരും… നിച്ചു…. എടാ നിച്ചു… ഈ കുട്ടി ഇതു എവിടെ പോയി.. എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട്, വാസുദേവനും ഭാര്യയും പടിപ്പുരയുടെ അടുത്തേക്ക് വരുന്നത്, ദേവമ്മ കണ്ടു… അവർ കുട്ടിയുടെ കയും പിടിച്ചു കൊണ്ട് മുറ്റത്തേയ്ക്ക് ഇറങ്ങി. എന്നാൽ അതിനു മുന്നേ അവരുടെ കൈ വിടുവിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ വന്ന വഴിയേ ഓടി. “മോനെ… നീ എവിടെ പോകുവാടാ..”? “ഞാൻ ഇപ്പൊ വരാം ലക്ഷ്മിയമ്മേ…..ഒരത്യാവശ്യം ഉണ്ട്….” എന്തൊക്കെയോ തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ച മട്ടിലായിരുന്നു അവൻ എന്ന് ലക്ഷ്മിക്ക് മനസ്സിലായി..

അവൻ തന്റെ കാവി മുണ്ട് ഒന്ന് മുറുക്കി ഉടുത്തു കൊണ്ട് വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങിയതും, അവനെക്കാൾ മുന്നേ ദേവമ്മ നടന്നു. അമ്മേ….. അമ്മ വരണമെന്നില്ല. സാരമില്ല മോനെ…. ഞാനും കൂടെ വന്നാലേ ശരിയാവൂ… ” ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലായിരുന്നോ, വിമലയെ ഭയന്നാണ് ആ കുട്ടി, അവിടേക്ക് വീണ്ടും പോയത്… അവളുടെ സ്വഭാവം പണ്ടേക്ക് പണ്ടേ എനിക്ക് അറിയാം മോനെ.. ” ഇടവഴിയിൽ കൂടി വേഗത്തിൽ നടന്നു പോകുമ്പോൾ ദേവമ്മ ധരനോട് പറഞ്ഞു. വാസുദേവന്റെ ഉച്ചത്തിലുള്ള ശകാരം കേട്ടുകൊണ്ടാണ് ധരനും അമ്മയും ഉമ്മറത്തേക്ക് കയറിയത്….

നിച്ചുവിനെ വഴക്കു പറയുന്നതാണെന്ന് അവർക്ക് മനസ്സിലായി….. കാർത്തികേ…….. ധരന്റെ ഉറക്കെ ഉള്ള വിളിയൊച്ച വാതിൽപ്പടി കടന്നു കാർത്തുവിന്റെ കാതുകളിൽ എത്തി.. കാൽമുട്ടുകളിൽ വീങ്ങിയ കവിൾത്തടം ചേർത്തു വെച്ചു ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു അവൾ.. ശരവേഗത്തിൽ വിമല അവിടേക്ക് പാഞ്ഞു വന്നു, മുറി യുടെ വാതിൽ വെളിയിൽ നിന്നും ലോക്ക് ചെയ്തു. “ആരോട് ചോദിച്ചിട്ട് ആടാ,നീ വീണ്ടും ഇവിടേയ്ക്ക് കയറി വന്നത്..” ആക്രോശിച്ചുകൊണ്ട് നാരായണൻ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. “കാർത്തിക എവിടെ…” ദേഷ്യം നിയന്ത്രിച്ചുകൊണ്ട്, ധരൻ അയാളോട് ചോദിച്ചു. ” അത് ചോദിക്കാൻ നീ ആരാടാ” “ഞാൻ ആരാണെന്ന് ഉള്ള കാര്യം തന്നോട് ഇവിടെ വന്ന് വ്യക്തമാക്കിയതാണ്,

ഇനി കൂടുതൽ ഒന്നും പറയുവാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുമില്ല….” ” എന്റെ മകളുടെ വിവരം തിരക്കുവാനായി നീ ഇനി ഇവിടേക്ക് കയറി വന്നാൽ, നിന്റെ കാല് രണ്ടും ഞാൻ തല്ലിയൊടിക്കും.. പറഞ്ഞില്ലെന്ന് വേണ്ട ” വിമല ആയിരുന്നു അതു. ” എന്റെ ഭാര്യയെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോകാൻ ആണ് ഞാൻ വന്നത്, ആരൊക്കെ തടഞ്ഞാലും ശരി ഞാൻ അവളെ കൊണ്ടുപോവുകയും ചെയ്യും, ” ഒരുപാട് സംയമനം പാലിച്ചുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് ധരൻ അവരോട് സംസാരിക്കുന്നത്.. ” നീ ഒരിടത്തേക്കും കൊണ്ടുപോവുകയില്ല… ഞാൻ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ അതിന് സമ്മതിക്കുകയുമില്ല…

മനുഷ്യനെ വെറുപ്പിക്കാതെ ഇറങ്ങിപ്പോടാ…. ” വിമല വീണ്ടും ഒച്ചവെച്ചു…. ധരൻ അവരെ അടിമുടി ഒന്നു നോക്കി…. “ദേ തള്ളേ… മര്യാദ ആണെങ്കിൽ മര്യാദ… അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങള് വിവരം അറിയും കേട്ടോ….” ധരൻ വിമലയോട് പറഞ്ഞു. ദേവകി,,,നിന്റെ മകനെ വിളിച്ചുകൊണ്ട് ഇറങ്ങിപ്പോടീ ഇവിടുന്ന്….വീട്ടിൽ കേറി വന്നു ആളാവുന്നോ… നാരായണൻ ആയിരുന്നു ആണ്… “എന്റെ മകൻ കാർത്തു മോളുടെ കഴുത്തിൽ താലി ചാർത്തിയത് ആണ്…. അവന്റ ഭാര്യ ആണ് അവള്… അവൾ ഇനി കഴിയേണ്ടത് അവനോടൊപ്പം ആണ് നാരായണാ……

അതുകൊണ്ട് കാർത്തുവിനെ കൂട്ടി കൊണ്ട് പോവാൻ ആണ് ഞങ്ങൾ വന്നത്…” . “ദേവകി…… വെറുതെ തോന്നിവാസം പറഞ്ഞ രംഗം വഷളാക്കരുത്….. എന്റെ മകൾക്ക് ഇവനോട് അങ്ങനെ ഒരു ഇഷ്ടവുമില്ല, അവൾ ഒരിക്കലും ഇവനെ ഭർത്താവായി കണ്ടിട്ടുമില്ല … അതുകൊണ്ട് എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഇവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങിപ്പോയ്ക്കോണം… ഇല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ പോലീസിനെ വിളിക്കും…” ” താൻ കാർത്തികയെ ഇറക്കിവിടുന്നുണ്ടോ ഇല്ലയോ… ” ധരൻ അയാളുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് അല്പം കൂടി നീങ്ങി വന്നു. ഇല്ല…..ഒരിക്കലും ഇല്ല…. അയാൾ അടിവര ഇട്ടു പറഞ്ഞു.. അമ്മേ……

ധരൻ വിളിച്ചതും ദേവകി വാതിൽ കടന്നു അകത്തേക്ക് കടക്കാൻ തുടങി. പെട്ടന്ന് തന്നെ വാസുദേവൻ വാതിൽ പടിയിൽ തന്റെ വലം കൈ നീട്ടി വെച്ചു കൊണ്ട് അവരെ തടഞ്ഞു. ചേച്ചി … ചേച്ചി ഇപ്പൊ പോകാൻ നോക്ക്…. ആവശ്യമില്ലാത്ത പ്രശ്നമുണ്ടാക്കരുത്….. അതും ഈ രാത്രിയിൽ… “ശരി….. ഞങ്ങൾ പൊയ്ക്കോളാം, പക്ഷേ അതിനു മുന്നേ എനിക്ക് കാർത്തുവിനെ ഒന്ന് കാണണം, നിങ്ങൾക്ക് സമ്മതമാണോ” ദേവകി എല്ലാവരുടെയും മുഖത്തേക്ക് നോക്കി, അല്പസമയം ആലോചിച്ച ശേഷം നാരായണൻ,വിമലയോട്, ദേവകിയെയും കൂട്ടി അകത്തേക്ക് പോകുവാൻ നിർദ്ദേശിച്ചു. വാതിലിന്റെ ഓടാമ്പൽ എടുത്തുകൊണ്ട് വിമല അകത്തേക്ക് പ്രവേശിച്ചു.

പിന്നാലെ ദേവകിയും. അവളെ കണ്ടതും അവർ ഞെട്ടി പോയി.. ഇരു കവിളുകളും, വീങ്ങിയും , കീഴ്ച്ചുണ്ട് പൊട്ടിയ നിലയിലും ആയിരുന്നു അവള്.. മോളെ കാർത്തു… അവർ ഓടിച്ചെന്ന് അവളെ വാരിപ്പുണർന്നു. അവരുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു കിടന്ന് അവൾ ഒരുപാട് സമയം കരഞ്ഞു.അവരും കരയുക ആണ്.. ഇതെല്ലാം കണ്ടുകൊണ്ട് വിമല കലിപുരണ്ട് അവരുടെ അടുത്ത് തന്നെ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. “കണ്ടു കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ ഇറങ്ങി പോകാം..വെറുതെ മനുഷ്യന്റെ ഉറക്കം കളയാന് o..” പറഞ്ഞ മുഴുവിപ്പിക്കും മുൻപേ ദേവമ്മയുടെ വലതു കൈ വിമലയുടെ കവിളിൽ പതിഞ്ഞിരുന്നു….

“നീ… നീ ഒരു അമ്മയാണോടി…നീ നൊന്ത് പ്രസവിച്ച കുഞ്ഞല്ലെടി ഇത്…..സ്വന്തം മകളെ ഇങ്ങനെ തല്ലി ചതയ്ക്കാനും മാത്രം എന്ത് തെറ്റാണു ഇവള് ചെയ്തത്……എന്തെടി…….വിമലയുടെ, ഇപ്പുറത്തെ കരണം നോക്കി ഒന്നൂടെ പൊട്ടിച്ചു കൊണ്ട് ദേവമ്മ വിമലയെ പിടിച്ചു ഉലച്ചു. നീ എന്തിനാടി ഇങ്ങനെ ഒരു ദ്രോഹം എന്റെ കുഞ്ഞിനോട് ചെയ്തത്…. പറയെടി എരണം കെട്ടവളെ… ദേവമ്മ യുടെ ശബ്ദം അവിടെ ആകെ മുഴുകി നിനക്ക് വേണ്ടെങ്കിൽ വേണ്ടടി…… ഞാൻ കൊണ്ട് പോയ്കോളാം…. എനിക്ക് വേണം, എന്റെ കാർത്തുവിനെ.. ഇനി ഇവളുടെ മേൽ എന്തെങ്കിലും അധികാരം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ആരെങ്കിലും അവിടെക്ക് വന്നാൽ,,,,,

ഈ ദേവകി ആരാണെന്ന് നിങ്ങൾ എല്ലാവരും അറിയും… അത്രയും കാലം ഒരു പാവത്തെ പോലെ നിന്നിരുന്ന ദേവകി യുടെ പുതിയ ഒരു ഭാവം കാണുക ആയിരുന്നു വിമല.. അവര് അപ്പോളേക്കും കാർത്തുവിനെ പിടിച്ചു എഴുനേൽപ്പിച്ചു. അആഹ്….. ദേവമ്മ അവളുടെ കൈ തണ്ടയിൽ പിടിച്ചതും അവൾ വേദന കൊണ്ട് ഉറക്കെ നിലവിളിച്ചു. വിമല അടിച്ച പാട് അവളുടെ ഇരു കൈകളിലും ചുവന്നു പൊട്ടി തിണിർത്തു കിടന്നു. അവളെയും താങ്ങി പിടിച്ചു കൊണ്ട് ദേവകി ഉമ്മറത്തേക്ക് വന്നു..

അവളെ കണ്ടതും ധരൻ ഞെട്ടി.. അത്രമേൽ ക്ഷീണിത ആയിരുന്നു അവള്…. വിമല യുടെ പീഡനത്തിന്റെ ആഴം എത്രത്തോളം ആണെന്ന് അവനു മനസിലായിരുന്നു. “നാരായണ…. ഞാൻ കൊണ്ട് പോകുന്നു കാർത്തുവിനെ….നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാമെങ്കിൽ ചെയ്തോ… ബാക്കി കാര്യം അപ്പോൾ ” ദേവകി എല്ലാവരെയും വെല്ലുവിളിക്കും പോലെ നോക്കി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് മകന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു..….തുടരും……