Where there is Love There is Life PART 2

നോവൽ
എഴുത്തുകാരി: MARY DIFIYA

---

6 മണിക്ക് അലാറം അടിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടാണ് അവൾ എഴുന്നേറ്റത്… തലേന്നത്തെ ഓർമ്മകൾ അവളെ വീണ്ടും തളർത്തി…

എന്നാലും ആരാവും എന്നോട് ഇങ്ങനൊക്കെ.. അറിഞ്ഞോണ്ട് ആരെയും ഞാൻ ദ്രോഹിച്ചിട്ടില്ല.. എന്നിട്ടും…

എന്റെ മഹാദേവാ എല്ലാം സഹിക്കാൻ ശക്തി തരണേ….

അവൾ ഉള്ളുരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചു.

ഇനി ഞാൻ കരഞ്ഞൂടാ.. ആരാണ് ഇതിനു പിന്നിലെന്ന് കണ്ടെത്തിയേ പറ്റൂ… അതിന് എന്താ ചെയ്യണ്ടത്…. കാർത്തിക്കിനെ വിളിച്ചാലോ… മഹിയേട്ടൻ വീണ്ടും തെറ്റിദ്ധരിക്കുവോ… പക്ഷെ ഈ കുടുക്കിൽ നിന്ന് എന്നെ രക്ഷിക്കാൻ വേറാർക്കും പറ്റിയെന്ന് വരില്ല…

അതെ കാർത്തിക്കിനെ വിളിക്കാം… പക്ഷെ ഇപ്പോഴല്ല വിച്ചുവിനോടും വൈശൂനോടും കൂടി പറഞ്ഞിട്ട് മതി… അവരും കൂടെ ഉണ്ടായേ പറ്റൂ…

പാറു പതിയെ എഴുന്നേറ്റ് ബാത്‌റൂമിൽ പോയി ഫ്രഷ് ആയി വന്നു… അപ്പോഴും മഹി എഴുന്നേറ്റിട്ടില്ലെന്ന് അടഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന ഓഫീസ് മുറി കണ്ടപ്പോൾ അവള്ക്ക് മനസിലായി..

നോക്കണോ…. അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട… ഇന്നലത്തെപോലെ എന്നെ കടിച്ച് കീറിയാലോ…
സാരമില്ല എന്നാലും ഒന്ന് നോക്കിയേക്കാം…

അവൾ സാവധാനം ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കാതെ അകത്ത് കയറി…. ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചപ്പോൾ കണ്ടു മേശയിൽ തല ചായ്ച്ച് ഉറങ്ങുന്ന മഹിയെ….

അവൾ നനുത്ത കാലടികളോടെ അവനു നേരെ നടന്നു… ഇന്നലത്തെ സംഭവങ്ങൾ ഒന്നും ഓർമയിൽ വന്നില്ല… മറ്റെന്തോ വികാരം അവളെ അവനിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു…

അവന്റെ അടുത്ത് ചെന്ന അവൾ പാറിക്കിടന്ന അവന്റെ മുടി മാടിയൊതുക്കി… അവനടുത്ത് മുട്ടുകുത്തി നിന്നു….. അവനെ നോക്കി നിൽക്കവേ ഇന്നലത്തെ സംഭവങ്ങൾ ഓർമയിൽ തെളിഞ്ഞു… അവനെ വാത്സല്യത്തോടെ നോക്കികൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞുതുടങ്ങി…

ഞാൻ ചതിച്ചിട്ടില്ല മഹിയേട്ടാ… സത്യായിട്ടും ഞാൻ ചതിച്ചിട്ടില്ല…. എനിക്ക് അറിയില്ല…. ഒന്നും അറിയില്ല….

അവൾ വിങ്ങിപ്പോട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

പക്ഷെ ഞാൻ തെളിയിക്കും മഹിയേട്ടാ… ആരാ ഇതിനു പിന്നിലെന്ന് ഞാൻ തെളിയിക്കും…. എന്നിട്ട് നമുക്ക് ജീവിക്കണം…. ഞാൻ കൊതിച്ച് നേടിയതല്ല നിങ്ങളെ പക്ഷെ വിധിച്ച് എനിക്ക് കിട്ടിയതാ…. വിട്ട് കളയാൻ എനിക്ക് മനസില്ല…

ഇത്രയും പറഞ്ഞ് അവനെ ഒന്ന് നോക്കി അവൾ തിരികെ നടന്നു….. പെട്ടന്ന് അവന്റെ അടുത്ത് വച്ചിരിക്കുന്ന ഡയറിയിലേക്ക് അവളുടെ നോട്ടം എത്തി അങ്ങോട്ട്‌ നടക്കാൻ ആഞ്ഞു…

വൈശു :ഏട്ടത്തി………

താഴെ നിന്ന് വൈശു ആണ്

പാറു :ദാ വരുന്നു……

അവൾ ഡയറിയിലേക്ക് ഒന്നൂടെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് താഴേക്ക് ഇറങ്ങി.

അവൾ മുറി വിട്ട് ഇറങ്ങിയതും മഹി എഴുന്നേറ്റു… അവൾ പറഞ്ഞതെല്ലാം കേട്ടു എന്നതിന് അവന്റെ കൺകോണിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന കണ്ണുനീർ തെളിവായിരുന്നു…

അവൻ ഫോണെടുത്ത് സിദ്ധു എന്ന് കണ്ട നമ്പറിലേക്ക് ഡയൽ ചെയ്തു.

അവൻ ഇന്നലെയും ഇന്നുമായി നടന്ന കാര്യങ്ങൾ സിദ്ധുവിനോട് പറഞ്ഞു…

സിദ്ധു :മഹി ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ എന്തൊക്കെയോ ഇതിൽ ഇടയിൽ ഉണ്ടാവാം… നീ അവളോട് കൂടുതൽ ഹാർഷ് ആവരുത്… സത്യം അറിഞ്ഞിട്ട് മതി ഇനി. എനിക്ക് നിന്നെ അറിയാം… ദേഹോപദ്രവം ഒന്നും ചെയ്യരുത്…

മഹി :എടാ ഞാൻ… ഞാൻ ഉപദ്രവിക്കുവോട അവളെ… അവൾ എന്റെ ജീവനല്ലേ… എനിക്ക് അറിയില്ലെടാ… എന്റെ മനസ്സ് പറയുന്നു അവളെന്നെ പറ്റിക്കില്ലന്ന്.. പക്ഷെ ബുദ്ധി പറയുന്നത് കണ്മുന്നിൽ കണ്ടത് വിശ്വസിക്കാനാണ്.. കണ്മുന്നിൽ കണ്ടത് സത്യം അല്ലാതാകുമോ..

സിദ്ധു: നമുക്ക് നോക്കടാ… നീ വിഷമിക്കണ്ട…

മഹി :ആഹ് ഡാ ഞാൻ… പിന്നെ വിളിക്കാം… ബൈ…

സിദ്ധു : ടേക് കെയർ ഡാ… ബൈ..

കാൾ ഡിസ്കണക്ട് ആയി… വീണ്ടും കുറച്ച് നേരം അവൻ ചിന്തിച്ചിരുന്നു…. പിന്നെ എഴുന്നേറ്റ് കുളിക്കാൻ പോയി.

താഴേക്ക് ഇറങ്ങിയ പാറു വൈശുവിനൊപ്പം പൂജാമുറിയിൽ കയറി പ്രാർത്ഥിച്ചു. പിന്നെ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു…

ലക്ഷ്മി :ആഹ് മോള് വന്നോ? ദാ ചായ എടുത്തോ… ഫ്ലാസ്കിൽ ഉണ്ട്. അവൻ എഴുന്നേറ്റില്ലേ..?

പാറു :ഇല്ലമ്മേ

ലക്ഷ്മി :എന്നാ മോള് കുടിച്ചിട്ട് അവനും എടുത്ത് കൊടുക്ക്. എന്നിട്ട് അവനെ എണീപ്പിക്ക്.

വൈശു : ഹെലോ.. ഹെലോ… നമ്മളും ഇവിടുണ്ട്. മരുമോള് വന്നപ്പോ നമ്മളെ വേണ്ടല്ലേ.. 

ലക്ഷ്മി : ആഹാ പാച്ചു ഇവിടുണ്ടായിരുന്നോ.. അല്ല കോവാലൻ എവിടെ?

വൈശു :ഓ അമ്മയും ട്രോളാൻ തുടങ്ങിയോ??

പാറു :ആരാ പാച്ചും കോവാലനും?

ലക്ഷ്മി :ദാ ഇവളും വിച്ചും… രണ്ടും ഒരുമിച്ചേ നടക്കൂ.. അങ്ങനെ മഹി വിളിച്ച് തുടങ്ങിയതാ… ഇപ്പോ എല്ലാരും അങ്ങനാ വിളിക്കുന്നെ 

വൈശു :അമ്മേ…. കാണിച്ച് തരുന്നുണ്ട് ലക്ഷ്മികുട്ടിയെ…

അതും പറഞ്ഞ് വൈശു ചവിട്ടിത്തുള്ളി മുറിയിലേക്ക് പോയി.
ചായ കുടിച്ച് കഴിഞ്ഞ് പാറു മഹിക്കുള്ള ചായയുമായി മടിച്ച് മടിച്ച് മുകളിലേക്ക് കയറി….

മഹി കുളി കഴിഞ്ഞ് മുടി ചീകുമ്പോഴാണ് വാതിൽ തുറന്ന് പാറു അകത്തേക്ക് വരുന്നത്… അവൻ അവളെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി…

ഒരു നിമിഷം അവൻ അവളെ നോക്കിനിന്നു… സിമ്പിൾ ആയിട്ടുള്ള ചുവന്ന ചുരിദാർ…. കഴുത്തിൽ താലി മാല മാത്രം….

മറ്റു ചമയങ്ങൾ ഒന്നുമില്ല. സീമന്ത രേഖയിൽ സിന്ദൂരം… അവളിൽ സ്വയം നഷ്ടപ്പെടുമെന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ അവൻ തിരിഞ്ഞു നിന്നു.
എന്നിട്ട് മുഖത്ത് ദേഷ്യം വരുത്തി.

മഹി :എന്താ?

ദേഷ്യത്തോടെ അവൻ ചോദിച്ചു.

പാറു :ചായ…

മഹി :ആഹ് അവിടെ വെച്ചേക്ക്…

പാറു :മഹിയേട്ടൻ എവിടേലും പോവുന്നുണ്ടോ….

അവൻ നല്ല ഡ്രെസ്സ് ആണ് ധരിച്ചിരിക്കുന്നതെന്ന് കണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു..

മഹി :ആഹ്….

കൂടുതലൊന്നും അവൻ പറഞ്ഞില്ല.

പാറു : മഹിയേട്ടാ ഞാൻ… എന്റെ സ്റ്റഡീസ്….. ഞാൻ എന്താ ചെയ്യണ്ടത്?

മഹി അവളെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞ് നോക്കി… എന്നിട്ട് ഓഫീസ് ബാഗ് എടുത്ത് പുറത്തേക്ക് നടന്നു. പെട്ടന്ന് തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയിട്ട് അവൻ പറഞ്ഞു…

മഹി :നിന്റെ കാര്യം നിനക്ക് തീരുമാനിക്കാം… ഞാൻ നിന്റെ ആരുമല്ല… നീ എന്റെയും ആരുമല്ല…

മഹി ഡോർ അടച്ച് താഴേക്ക് പോയി…
പാറു അവിടെത്തന്നെ നിന്നു…. കണ്ണിൽ നിന്ന് ഒഴുകിയ കണ്ണുനീർ അവൾ അമർത്തി തുടച്ച് മാറ്റി. എന്നിട്ട് അവളും മുറി വിട്ട് ഇറങ്ങി…

അവൾ താഴെ എത്തിയപ്പോൾ മഹി അച്ഛനോട് സംസാരിക്കുവായിരുന്നു.

പ്രതാപൻ :എന്താടാ നീ ലീവ് ക്യാൻസൽ ചെയ്തേ?

മഹി :കുറച്ചു ഇമ്പോര്ടന്റ്റ്‌ ആയിട്ടുള്ള കാര്യങ്ങൾ ചെയ്ത് തീർക്കാനുണ്ട്…

പ്രതാപൻ :കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് പിറ്റേന്ന് തന്നെ ജോലിക്ക് പോകുവാന്നു വച്ചാൽ… ആ കുട്ടി എന്താ വിചാരിക്കുക…

മഹി :അവളൊന്നും വിചാരിക്കില്ല.

പ്രതാപൻ :മ്മ്… ആയിക്കോട്ടെ… പക്ഷെ ഇന്ന് ഈവെനിംഗ് റിസപ്ഷൻ ഉള്ള കാര്യം മറക്കണ്ട.. നേരത്തെ വരണം..

ലക്ഷ്മി :ആഹ് അതെ. വന്നിട്ട് രണ്ടാളും കൂടി അമ്പലത്തിൽ ഒന്ന് പോയി വാ… അപ്പോഴേക്കും റിസപ്ഷനു സമയമാകും.

അങ്ങോട്ടേക്ക് നടന്നു വന്ന പാറുവിനെ നോക്കി ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു. മഹി ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്ത് ബ്രേക്ക്‌ഫാസ്റ്റ് കഴിക്കാൻ ഇരുന്നു….

പ്രതാപൻ :ആ മോളെ…. മോൾക്ക് വിളിക്കാനുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞയാളെ അച്ഛൻ വിളിച്ചിട്ടുണ്ട്ട്ടോ…

പാറു ഒന്ന് ചിരിച് തലയാട്ടി

പാറു :അച്ഛാ… ഞാൻ ഇനി ബാംഗ്ലൂർക്ക് പോവുന്നില്ല… എക്സാം എഴുതാൻ മാത്രം പോവാം. അച്ഛനൊന്ന് കോളേജിൽ വിളിച്ച് സംസാരിക്കാമോ?

പ്രതാപൻ :ഞാനോ? അതെന്താ മഹി വിളിക്കില്ലേ? പ്രതാപൻ മഹിയെ നോക്കി ഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചു…

മഹി എന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിന് മുന്നേ പാറു ചാടിക്കയറി പറഞ്ഞു..

പാറു :അതല്ലച്ഛാ… എന്റെ ഗാർഡിയൻ അച്ഛനായാ മതി… അച്ഛന്റെ അത്ര റെസ്പോണ്സിബിലിറ്റി ഇവിടർക്കും ഇല്ല

പാറു മഹിയെ ഇടംകണ്ണിട്ട് നോക്കി പറഞ്ഞു…

അതുകേട്ട് പ്രതാപൻ കണ്ണട ഒന്ന് നേരെയാക്കി ലക്ഷ്മിയെ നോക്കി പുച്ഛിച്ചു… എന്നിട്ട് കേട്ടോ എന്ന് കണ്ണുകൊണ്ടു ചോദിച്ചു..

ഇതെല്ലാം കണ്ട് ദേഷ്യം കൊണ്ട് ചുവന്ന മഹിയുടെ മുഖം കണ്ടതോടെ അവനു തന്നോട് ഉള്ളാലെ സ്നേഹം ഉണ്ടെന്ന് പാറുവിനു ബോധ്യമായി…

മഹി വേഗം കഴിക്കൽ നിർത്തി മുറിയിലേക്ക് പോയി.. പാറു പിന്നാലെയും…

മുറിയിൽ…. മഹി ബാഗിൽ ഫയൽസ് എടുത്ത് വയ്ക്കുന്നതിനിടെ പിറുപിറുത്തുകൊണ്ടിരുന്നു…

അതെന്താ ഞാൻ അവളുടെ ഗാർഡിയൻ ആയാൽ…
ഓഹ് അല്ലേലും നമ്മളെയൊന്നും പിടിക്കില്ലല്ലോ….
ഹും 
അവൾ ആരെയെങ്കിലും നിർത്തട്ടെ ബോഡിഗാർഡ് ആയ്ട്ടോ ഗാർഡിയൻ ആയിട്ടോ… . എനിക്കെന്താ….
ശേ… എന്നാലും ഞാൻ അവളുടെ ഭർത്താവ് അല്ലെ…..

ഇതെല്ലാം വാതിലിനു മറവിൽ നിന്ന് കേട്ട പാറുവിന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു…

അപ്പൊ ഇഷ്ടമുണ്ട്…… നിങ്ങളുടെ സംശയങ്ങളെല്ലാം തെറ്റാണെന്ന് ഞാൻ ബോധ്യമാക്കി തരും. അപ്പൊ ഏട്ടന്റെ ഈ സ്നേഹം മുഴുവൻ എനിക്ക് കിട്ടും…

മനസ്സിൽ ഓർത്തുകൊണ്ട് അവൾ താഴേക്ക് നടന്നു… മഹി ഓഫീസിലേക്ക് പോയി…..

ഓഫീസിൽ ഇനിയെന്ത് എന്നാ ആലോചനയിലായിരുന്നു മഹി….

ഓഫീസിനു പുറത്ത് ഒരു എംടി ബൈക്ക് വന്ന് നിന്നു… മഹിയുടെ കല്യാണത്തിന് ഒരാഴച മുന്നേ താൻ അയച്ച കത്ത് മഹിക്ക് കിട്ടിയോ എന്ന് അന്വേഷിക്കാൻ അതിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയ ചെറുപ്പക്കാരൻ ഓഫീസിനു അകത്തേക്ക് നടന്നു….

ഇതേ സമയം ഓഫീസിനു അകത്ത്… മഹിക്ക് വന്ന ലെറ്റേഴ്സ് വായിക്കുകയായിരുന്നു… പിഎ എന്ന് ബോർഡ് വച്ച ക്യാബിനിൽ ഉള്ള വ്യക്തി….

മറ്റു കത്തുകളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായ ചുവന്ന് കളറിലെ കത്ത് അയാളുടെ കണ്ണിൽപ്പെട്ടു…

അയാൾ അത് കയ്യിലെടുത്തു… മഹിയുടെ കല്യാണത്തിന് 6ദിവസം മുന്നേ എത്തിയ കത്താണത്… അയാൾ അത് പൊട്ടിച്ചു വായിക്കാൻ തുടങ്ങി..

പ്രിയപ്പെട്ട മഹാദേവ്,

ഞാൻ ആരാണെന്നത് പ്രസക്തമല്ല…. പക്ഷെ ഞാൻ പറയാൻ പോകുന്ന കാര്യങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ ജീവിതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണ്….

നിങ്ങൾ വിവാഹം ചെയ്യാൻ പോകുന്ന ശ്രീപാർവതിയുടെ ജീവനും ജീവിതവും അപകടത്തിലാണ്. ആരോ ഒരാൾ അല്ലെങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ ഒന്നിൽ കൂടുതൽപേർ ആ കുട്ടിക്ക് പിന്നാലെ ഉണ്ട്.

അവളുടെ ജീവന് കാവലായി ഞാനും.. പിന്നെ അവൾ സംരക്ഷിച്ചു വരുന്ന കുറച്ചു മാലാഖക്കുട്ടികളും ഉണ്ട്… അത് നിങ്ങൾക്ക് വഴിയേ മനസിലാവും…

പക്ഷെ ജീവിതത്തിനു കാവൽ നിൽക്കാൻ എനിക്ക് പറ്റിയെന്ന് വരില്ല. പക്ഷെ തനിക്ക് അത് പറ്റും.

ആ കുട്ടിയെ കുറിച്ച് അവളുടെ വീട്ടിൽ എത്തിയ ചില വാർത്തകളും കുറച്ച് ഫോട്ടോസും ഒരു ലെറ്ററും ആണ് നിങ്ങളുടെ കല്യാണം ഇത്ര പെട്ടന്ന് നടക്കാൻ കാരണം…

പക്ഷെ അതൊന്നും സത്യമായിരുന്നില്ല… ആരോ കെട്ടിച്ചമച്ച തെളിവുകളായിരുന്നു…. അവളുടെ ഭാഗത്തെ ന്യായം തെളിയിക്കാൻ ആ കുട്ടിക്ക് സാധിച്ചില്ല..

ഞാൻ ഈ കത്ത് എഴുതുന്നത് എന്തിനാണെന്ന് വച്ചാൽ. ഭാവിയിൽ താങ്കളെ തേടിയും അങ്ങനെ കുറച്ച് വ്യാജ തെളിവുകൾ വരാം എന്ന സാധ്യത മുന്നിൽ കാണുന്നത് കൊണ്ടാണ്.

ഒരു കാര്യം മാത്രം… എല്ലാവരെയും കണ്ണടച്ച് വിശ്വസിക്കരുത്….

എല്ലാവരും മഹാദേവനെയും പാർവതി ദേവിയെയും ആരാധിക്കുന്ന നന്തി ആവണമെന്നില്ല… ടേക് കെയർ ഓഫ് ഹേർ…

എന്നെ അറിയാൻ ശ്രമിക്കുന്നതിനു പകരം കൂടെയുള്ള പാർവതിയെ അറിയാൻ ശ്രമിക്കുക. നിങ്ങളെ അകറ്റാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ശത്രുക്കളെ കണ്ടെത്തുക.

എന്ന്,
മഹാദേവപാർവ്വതിമാരുടെ നന്തി.

താൻ അയച്ച കത്ത് ആരുടെ കയ്യിൽ കിട്ടരുതെന്ന് താൻ പ്രാർത്ഥിച്ചോ അയാളുടെ കയ്യിൽ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ട അയാൾ (നന്തി ) വെപ്രാളപ്പെട്ട് തിരികെ നടന്നു….

കത്ത് വായിച്ച് കഴിഞ്ഞ പിഎ യുടെ കണ്ണുകൾ വന്യമായി തിളങ്ങി….

ഓഹോ എനിക്കെതിരെ ഒരുത്തൻ കൂടി….
ഒരു നന്തി… നിനക്കെന്നല്ല ആർക്കും അവരെ പിരിക്കുന്നതിൽനിന്ന് എന്നെ തടുക്കാനാവില്ല… പിന്നെയല്ലേ നീ…..

പിരിക്കും ഞാൻ…… ഹാ

അയാൾ ആ ക്യാബിനിൽ ഇരുന്ന് അടുത്ത നീക്കങ്ങൾ കണക്ക് കൂട്ടി….

(തുടരും… )

Where there is Love There is Life PART 1